توقعمان بیشتر بود آقای صحت!

به گزارش مجله خبری نگار/خراسان: یکی از معدود سریال‌های کمدی نمایش خانگی که امید به موفقیت آن کم نبود، «مگه تموم عمر چندتا بهاره» به کارگردانی سروش صحت بود. سابقه خوب صحت و سریال‌های موفق او مانند «ساختمان پزشکان»، «پژمان» و «لیسانسه‌ها»، باعث شد توقعات از اولین مجموعه نمایش خانگی این کارگردان بالا برود، اما اکنون پس از انتشار پنج قسمت از «مگه تموم عمر چندتا بهاره؟» این مجموعه نتوانسته انتظارات را برآورده کند و موجی از واکنش‌های مثبت مخاطبان را برانگیزد. سریال جدید سروش صحت در قسمت‌های اخیر چه ضعف‌ها و ایراداتی داشته است؟

قصه کم‌جان مار و دستخط نفیس

«مگه تموم عمر چندتا بهاره؟» با نشانه‌هایی از سریال‌های پربیننده صحت مانند «لیسانسه‌ها» آغاز شد و در قدم اول ناامیدکننده ظاهر نشد. شوخی‌های خلاقانه و آشنای سروش صحت و همچنین شیرینی فضای سریال باعث شد مخاطبان با کمی صبر و حوصله و امید به پیشرفت «مگه تموم عمر چندتا بهاره؟»، ترغیب شوند تا ادامه این مجموعه را تماشا کنند، اما کیفیت سریال در سه قسمت اخیر اُفت کرده و اکنون به برگ‌های برنده‌ای نیاز دارد تا مخاطب خود را حفظ کند. ایده گم شدن مار در خانه خانواده «ربانی» آن قدر ظرفیت ندارد که طی چند قسمت زمینه‌ساز اتفاقات جذاب و بامزه شود. گم شدن نسخه خطی «رسولی» نیز در سریال تکرار شده و چیزی به قصه اضافه نکرده است. به این ترتیب «مگه تموم عمر چندتا بهاره؟» نتوانسته به واسطه ماجرا‌های مختلف و ایجاد پیوستگی میان اتفاقات قصه مخاطب را سرگرم کند. اتفاقات خیالی و فانتزی مانند مواجهه «شاهین» با حفره‌های ذهنش و شوخی با فیلم «ماتریکس» جذاب هستند و جزو امتیاز‌های سریال سروش صحت محسوب می‌شوند، اما کافی نیستند.

شوخی‌های کم و تکراری

یکی دیگر از نقاط ضعف «مگه تموم عمر چندتا بهاره؟» ضعف موقعیت‌های کمدی و همچنین شوخی‌های تکراری سریال است. به عنوان مثال، رقص کاراکتر «رسولی»، «مِیتریکس» (بیژن بنفشه‌خواه) و راننده تاکسی، باعث نمی‌شود لحظه کمدی خوبی خلق شود. شوخی خوب سرقت موبایل و درگیری «نیما» با سارق نیز در قسمت سوم عینا تکرار شد و بامزگی اولیه را نداشت. سروش صحت در قسمت پنجم سریال، از حضور پلیس معروف «لیسانسه‌ها» نیز استفاده کرد. او قبلا در سه فصل «لیسانسه‌ها» تمام و کمال و به موقع از این شخصیت بهره برده بود، بنابراین حضور دوباره پلیس بدون تغییر جدید در «مگه تموم عمر...»، کمکی به این مجموعه نکرده است.

در سه قسمت اخیر «مگه تموم عمر چندتا بهاره؟» موقعیت‌هایی بوده‌اند که خنده کوتاهی از مخاطب بگیرند، اما تعداد شوخی‌ها کم بوده و انتظار مخاطب را از این مجموعه برآورده نکرده است. استفاده از موسیقی زنده به عنوان موسیقی متن در «مگه تموم عمر...» نیز که پیشتر نمونه آن را در «جهان با من برقص» دیده بودیم، ایده خوبی است، اما استفاده فراوان از آن در سریال، جذابیت اولیه این ایده را از بین می‌برد.