به گزارش مجله خبری نگار، رصدخانه فضایی که به نام آزمایش شبانه الکترومغناطیسی سطح ماه (LuSEE-Night) نامیده میشود، یک مسیریاب است، به این معنی که سیگنالها و مکانهای اجرام آسمانی را با جزئیات بیشتری نسبت به تلسکوپهای قدرتمندتر میتوانند تشخیص دهد.
در حال حاضر قرار است در اواخر سال ۲۰۲۵ با یک فرودگر رباتیک خصوصی به ماه پرتاب شود. هنگامی که به آنجا رسید، از سکوت رادیویی سمت دور ماه استفاده میکند تا نور جدیدی را بر”عصر تاریک” جهان بتاباند.
عصر تاریک جهان به دورهای از کیهان اولیه، بین ۴۰۰هزار تا ۴۰۰ میلیون سال پس از انفجار بزرگ، قبل از تشکیل ستارهها و کهکشانها اشاره دارد.
بقایای آن زمان هنوز به شکل سیگنالهای رادیویی بسیار ضعیف وجود دارد که گاهی به آن سیگنال عصر تاریکی میگویند. LuSEE-Night دارای آنتنهای داخلی، گیرندههای رادیویی و طیف سنج برای اندازه گیری این امواج رادیویی ضعیف از گذشته دور کیهان خواهد بود.
آنژ اسلوسار، فیزیکدان بروکهاون، در بیانیهای مطبوعاتی توضیح داد: تاکنون، ما فقط میتوانیم با استفاده از معیاری به نام پسزمینه مایکروویو کیهانی، پیشبینیهایی درباره مراحل اولیه کیهان انجام دهیم. سیگنال عصر تاریکی یک معیار جدید ارائه میدهد. اگر پیش بینیهای مبتنی بر هر معیار مطابقت نداشته باشند، به این معنی است که ما فیزیک جدیدی را کشف کرده ایم.
سمت دور ماه مکانی ایدهآل برای جستجوی سیگنالهای ضعیف از جهان باستان با این تلسکوپ رادیویی است، زیرا از رگبار سیگنالهای رادیویی ساطع شده از زمین در امان است. با این حال، بقای یک رصدخانه در سمت دور ماه چالشهای خاص خود را ایجاد میکند، زیرا سمت دور ماه یک چرخه روز و شب دارد که هر کدام حدود ۱۴ روز زمینی طول میکشد.
این بدان معناست که LuSEE-Night باید به گونهای طراحی شود که دورههای طولانی سرمای سخت و همچنین گرمای شدید را با محدوده دمایی در حدود ۲۵۰ تا منفی ۲۸۰ درجه فارنهایت (۱۲۱ و منفی ۱۷۳ درجه سانتیگراد) تحمل کند.
این رصدخانه که همچنین به عنوان یک اثبات کننده قوی برای فناوری طولانی مدت ماه عمل خواهد کرد، در حال حاضر توسط آزمایشگاههای ملی بروکهاون و لارنس برکلی وزارت انرژی، آزمایشگاه علوم فضایی دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، در حال توسعه است.
جوئل کرنز، معاون مدیر اکتشاف در ناسا توضیح داد: فناوری بقای شب قمری LuSEE-Night برای انجام تحقیقات علمی درازمدت و با اولویت بالا از سطح ماه بسیار مهم است.