دنیای مدرن و سبک زندگی مینیمالیستی

به گزارش مجله خبری نگار، ​​​​​​​مینیمالیسم سبک نوینی از زندگی است که اساس آن بر پایه سادگی و دوری از هر گونه پیچیدگی بنیان گذاشته شده است. این مکتب در حوزه اجتماعی یک سبک از تفکر و زندگی است که ما را از انواع استرس و وابستگی‌های اطراف‌مان رها می‌کند. مینیمالیسم پــــاســــخـــی منــــــطــــقی و متقاعدکننده به شلوغی‌های دور و برمان است و مینیمالیست کسی است که از تعلقات مادی غیر ضروری که آرامش نسبی‌اش را به مخاطره می‌اندازد پرهیز می‌کند و روی موضوعات مهم زندگی تمرکز می‌کند.

این تفکر معتقد است که برای یک زندگی خوب و رضایت بخش، داشتن حداقل‌هایی که پاسخ گوی نیاز‌های اساسی انسان است کفایت می‌کند در واقع افرادی که سبک زندگی‌شان را ساده‌سازی می‌کنند خود را خوشبخت‌تر احساس می‌کنند، زیرا تعلق خاطر کمتر و آزادی عمل بیشتری دارند. مینیمالیست‌ها با پرورش قناعت در زندگی از خودشان انسان‌های بهتری می‌سازند، زیرا حذف وابستگی به اشیا، پیش زمینه شادی و رهایی است.

فلسفه مینیمالیسم سال‌هاست که در اروپا و امریکا شکل گرفته است. این سبک از زندگی که «سادگی» و «در دسترس بودن» از شاخصه‌های مهم آن است پاسخی به مصرف‌گرایی فزاینده و مفری برای فشار‌ها و انتظارات اجتماعی است، زیرا نسخه مصرف‌گرایانه، زندگی ما را دچار بحران‌های فردی و اجتماعی کرده است.

زندگی مینیمالیستی می‌تواند یک سبک منحصر به فرد برای هر شخصی باشد. این بدین معناست که ساده زیستی یک نسخه تکراری و یکسان برای همه نیست بلکه هر کسی می‌تواند با توجه به شرایط زندگی و نیاز‌های واقعی‌اش، نوع خاصی از سبک مینیمال را تجربه کند. نکته در خور توجه اینکه، ساده‌گرایی به معنای حذف زوائد زندگی است، اما می‌توان در جنبه‌های خاصی از زندگی این الگو را به کار نبست. در واقع زندگی مینیمالیستی قابلیت شخصی‌سازی و سیالیت دارد.

برخی از ما به ظاهر با تفکر مینیمالیستی موافقیم و ساده زیستی عده‌ای را تحسین و نشانه اخلاق شایسته‌اش تلقی می‌کنیم، اما به شکل بیمار گونه‌ای به خانه‌های مجلل، اتومبیل گرانقیمت و کالا‌های شیک و تجملی چشم داریم به‌طوری که برای نمایش یک زندگی لوکس و به ظاهر متقاعد کننده، عمر خود را با خرید‌های قسطی پیش فروش می‌کنیم.

دنیای امروزی پر از وابستگی‌های وسوسه انگیز و متنوع است، اما امکان انتخاب محدود در میان مطلوبیت‌های بی‌شمار، افکار‌مان را پریشان و آرامش‌مان را سلب کرده است. میل به داشتن کالا‌های نمایشی و تجمل‌گرایی آنقدر در تار و پود مناسبات اجتماعی عجین شده که افراد برای خوش آمد دیگران و چشم و هم چشمی، همه تعهدات اخلاقی و انسانی را به فراموشی می‌سپارند.

به نظر می‌رسد مدرنیته با وجود مزایای مادی فراوانی که برای بشر داشته است، اما زندگی ما را کمی پیچیده و آزادی عمل را از ما سلب کرده است؛ لذا پیشنهاد یک زندگی ساده، غیر وابسته و مینیمال، برای فرار از مطلوبیت‌های گسترده‌ای که در آن گرفتار شده‌ایم، متقاعدکننده خواهد بود.

منبع: ایران(دکتر مصطفی آب‌روشن، جامعه‌شناس)