Science: رویکرد جدید درمان HIV نتایج امیدوارکننده‌ای را نشان می‌دهد

به گزارش مجله خبری نگار، بر اساس مطالعه‌ای که در مجله Science منتشر شده است، یک تزریق آزمایشی به طور چشمگیری سطح شکل میمونی ویروس HIV را در نخستی‌سانان غیرانسانی حداقل به مدت ۳۰ هفته کاهش می‌دهد. این مطالعه جدید نشان می‌دهد که تزریق آزمایشگاهی می‌تواند جایگزینی ساده و قابل اعتماد برای درمان استاندارد فعلی برای افراد مبتلا به HIV باشد که مؤثر، اما پرزحمت است.

یک مطالعه مشترک توسط دانشگاه بهداشت و علوم اورگان و دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو، نشان داد که ذرات مداخله‌گر درمانی (TIPs) سطح HIV را در پستانداران غیرانسانی حداقل ۱۰۰۰ برابر در پنج مورد از شش مورد تحت درمان کاهش داده‌اند. در یکی از حیوانات تحت درمان، سطح HIV در پستانداران آنقدر پایین بود که ویروس غیرقابل تشخیص شد.

TIP‌ها بخش‌های کوچکی از ویروس HIV هستند که در آزمایشگاه ساخته شده‌اند و باعث بیماری نمی‌شوند. TIP‌ها آنقدر سریع تکثیر می‌شوند که با HIV رقابت می‌کنند و برای سرکوب HIV در فرد آلوده طراحی شده‌اند. نویسنده مسئول این مطالعه، دکتر لئور واینبرگر، ویروس‌شناس UCSF، ابتدا ایده TIP‌ها را در اوایل دهه ۲۰۰۰ از طریق مطالعات محاسباتی مطرح کرد. سپس او این مفهوم را از طریق مطالعات آزمایشگاهی و مدل‌های موشی اصلاح کرد.

دکتر نانسی هیگوود، استاد مرکز ملی تحقیقات نخستی‌سانان OHSU در اورگان و از نویسندگان این مقاله، گفت: «واقعاً هیچ چیزی نمی‌تواند از این طریق روند بیماری را تغییر دهد. اگر TIP بتواند سطح HIV را در افراد کاهش دهد، همانطور که در مطالعه ما روی نخستی‌سانان غیرانسانی انجام داد، این فناوری می‌تواند دری به روی رویکرد‌های جایگزین برای درمان HIV باز کند و به این معنی باشد که افراد مجبور نخواهند بود تا آخر عمر دارو مصرف کنند. این فوق‌العاده هیجان‌انگیز است.»

چهار سال پیش، واینبرگر یک مطالعه مشترک با هایگوود پیشنهاد داد، که ۴۰ سال سابقه تحقیقاتی خود را به آزمایش واکسن‌ها و درمان‌های HIV و ایدز در مدل‌های غیرانسانی پستانداران اختصاص داده است. برای این مطالعه، تیم‌های UCSF و OHSU برای اولین بار TIP را در پستانداران غیرانسانی ارزیابی کردند. نتایج این مطالعه برای اطلاع‌رسانی در یک کارآزمایی بالینی برنامه‌ریزی‌شده در انسان استفاده خواهد شد.

واینبرگر گفت: «این سفر تحقیقاتی ۲۰ ساله، دریچه‌ای به آینده‌ای می‌گشاید که در آن افراد مبتلا به HIV دیگر مجبور به رعایت مداوم رژیم‌های دارویی نباشند.» «این مطالعات روی نخستی‌سانان، نویدبخش مداخله‌ی تک‌دوز TIP هستند و شاخصی قوی برای اثربخشی در آزمایش‌های انسانی محسوب می‌شوند.»

او ادامه داد: «البته، آزمایش واقعی، آزمایش‌های بالینی انسانی پیش رو خواهد بود. اما اگر TIP‌ها مؤثر باشند، می‌توانیم در آستانه‌ی عصر جدیدی در درمان HIV باشیم که می‌تواند برای میلیون‌ها نفر امید به ارمغان بیاورد - به‌ویژه در مناطقی که دسترسی به دارو‌های ضدویروسی همچنان یک چالش است.»

درمان استاندارد فعلی برای HIV شامل مصرف روزانه ترکیبی شخصی از دارو‌های ضد رتروویروسی است. درمان ضد رتروویروسی به افراد اجازه می‌دهد تا زندگی طولانی و کاملی داشته باشند و می‌تواند اکثر افراد را قادر سازد تا به سطوح غیرقابل تشخیص HIV برسند. با این حال، این دارو‌ها قدرتمند هستند و می‌توانند عوارض جانبی متعددی از جمله اسهال، خستگی، نوسانات خلقی و کلسترول بالا ایجاد کنند؛ و از دست دادن دوز‌های برنامه‌ریزی شده درمان ضد رتروویروسی می‌تواند باعث شود HIV در برابر ترکیب دارویی مقاوم شود و گزینه‌های درمانی کمتری برای بیمار باقی بماند. آنتی‌بادی‌های ساخته شده در آزمایشگاه یکی دیگر از گزینه‌های درمانی هستند، اما تزریق باید به طور منظم در طول زندگی فرد انجام شود. انجام یک تزریق واحد و طولانی مدت می‌تواند هم بار و هم هزینه درمان HIV را کاهش دهد.

برای این مطالعه، تیم تحقیقاتی - شامل دکتر آن جی. هسل، استاد مرکز ملی تحقیقات پستانداران OHSU در اورگان، و دکتر جیکوب استس، مدیر موسسه واکسن‌ها و ژن‌درمانی OHSU - به نخستی‌سانان غیرانسانی TIP تزریق کردند و سپس ۲۴ ساعت بعد آنها را در معرض نوعی از HIV در میان نخستی‌سانان قرار دادند. چهار نخستی‌سان غیرانسانی دیگر نیز آلوده شدند، اما درمان نشدند و به عنوان گروه کنترل برای مطالعه در نظر گرفته شدند. دانشمندان هر ۱۰ نخستی‌سان غیرانسانی را به مدت ۳۰ هفته پیگیری کردند و به طور منظم نمونه‌های خون و بافت غدد لنفاوی، جایی که مخازن HIV در افراد مبتلا به HIV متمرکز است، را تجزیه و تحلیل کردند. تجزیه و تحلیل‌های کمی مکرر نشان داد که همه حیوانات تحت درمان به جز یکی، به طور مداوم سطح پایین‌تری از DNA و RNA HIV نسبت به حیوانات کنترل داشتند.

کاهش ۱۰۰۰ برابری سطح HIV که توسط این گروه مشاهده شده، سه برابر بیشتر از مقداری است که می‌تواند پیشرفت به سمت ایدز را در افراد مبتلا به HIV به تأخیر بیندازد.

محققان با استفاده از داده‌های این مطالعه، مدل‌سازی ریاضی انجام دادند تا مشخص کنند که یک تزریق TIP پتانسیل کاهش مداوم سطح ویروس به زیر آستانه سازمان بهداشت جهانی برای انتقال HIV را دارد. این بدان معناست که اگرچه نتایج باید توسط مطالعات انسانی تأیید شوند، نتایج مطالعه نشان می‌دهد که یک تزریق TIP می‌تواند از انتقال ویروس توسط فرد مبتلا به HIV به هر کس دیگری جلوگیری کند.

تیم تحقیقاتی همچنین نوترکیبی یا زمانی که دو سویه ویروسی مختلف به طور همزمان یک سلول را آلوده می‌کنند و سویه‌ها مواد ژنتیکی را با هم مبادله می‌کنند و یک هیبرید با بخش‌هایی از هر دو سویه ایجاد می‌کنند، مشاهده نکردند. نوترکیبی علت اصلی تنوع HIV است، که بخشی از چیزی است که درمان ویروس را بسیار دشوار می‌کند. عدم نوترکیبی نشان می‌دهد که TIP مدیریت HIV را در آینده دشوارتر نخواهد کرد.

واینبرگر، هایگوود و همکارانشان در حال انجام یک مطالعه‌ی تکمیلی در نخستی‌سانان غیرانسانی هستند تا ارزیابی کنند که چگونه یک تزریق TIP ممکن است پس از تثبیت عفونت و کنترل آن با درمان ضد رتروویروسی، و برای کنترل ویروس پس از توقف درمان، مؤثر باشد.