به گزارش مجله خبری نگار، در طول یک جستجوی چند ساله به عنوان بخشی از برنامه جستجوی هوش فرازمینی (SETI)، ستاره شناسان سیگنالهای نوری عجیبی را از دو ستاره خورشید مانند شناسایی کردهاند. این پالسهای غیرمعمول که توسط ریچارد استانتون، از افسران باسابقه ناسا کشف شدهاند، توضیحات استاندارد را به چالش میکشند و بار دیگر سوالاتی را در مورد وجود احتمالی فناوری فرازمینی مطرح میکنند. این مطالعه در مجله علمی Acta Astronautica (ActAstro) منتشر شده است.
استانتون با استفاده از تلسکوپ ۳۰ اینچی در رصدخانه شی میدو در کالیفرنیا، طی چندین سال بیش از ۱۳۰۰ ستاره مشابه خورشید ما را رصد کرد. سیگنالهای دریافتی از ستاره HD ۸۹۳۸۹ در صورت فلکی خرس بزرگ، که تقریباً ۱۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد، مورد توجه ویژه قرار گرفت. در سال ۲۰۲۳، این تلسکوپ دو پالس نوری یکسان را با فاصله ۴.۴ ثانیه از هم شناسایی کرد که ساختاری غیرمعمول و پیچیده را آشکار میکرد.
تجزیه و تحلیل دادههای تاریخی، سیگنالهای مشابهی را از ستاره دیگری به نام HD ۲۱۷۰۱۴ (۵۱ Pegasi) که در فاصله ۵۰ سال نوری از زمین قرار دارد، آشکار کرد. این پالسها که در سال ۲۰۲۱ ثبت شدند، در ابتدا به تداخل پرندگان نسبت داده شدند، اما تحقیقات بعدی این موضوع را رد کرد.
چیزی که این سیگنالها را خاص میکند، ویژگیهای منحصربهفرد آنهاست. ستارگان در طول یک دهم ثانیه تغییرات شدید روشنایی را نشان دادند - پدیدهای که نمیتوان آن را با اثرات جوی یا نویز تصادفی دستگاهها توضیح داد. علاوه بر این، ساختار ظریف پالسها با دقت شگفتانگیزی تکرار میشد و توضیحات ساده طبیعی را رد میکرد.
استانتون فرضیههای مختلفی را برای منشأ این سیگنالها در نظر گرفت. پدیدههای جوی مانند امواج ضربهای به دلیل نیاز به همگامسازی دقیق، بعید به نظر میرسند. نظریه عبور اجرام منظومه شمسی نیز رد شد - مشاهدات بیشتر هیچ جسم متحرکی را در نزدیکی این ستارهها نشان نداد. حتی توضیحات عجیب و غریب، از جمله امواج گرانشی، نمیتوانند پدیدههای مشاهده شده را به طور کامل توضیح دهند.
این اکتشافات به ویژه برای جستجوی هوش فرازمینی قابل توجه هستند. اگر این سیگنالها واقعاً مصنوعی باشند، منبع آنها باید نسبتاً نزدیک به زمین باشد، شاید حتی در منظومه شمسی ما. با این حال، دانشمندان تأکید میکنند که برای نتیجهگیری قطعی هنوز خیلی زود است.