یک مطالعه جدید، نظریه ۵۰ ساله در مورد صدا‌هایی که بیماران اسکیزوفرنی می‌شنوند را تأیید می‌کند

یک مطالعه اخیر، یک نظریه علمی قدیمی را که توضیح می‌دهد چرا بیماران اسکیزوفرنی صدا‌هایی را در سر خود می‌شنوند، تأیید کرده است. این مطالعه نشان داد که این صدا‌ها ناشی از تفسیر نادرست مغز از گفتار درونی است.

به گزارش مجله خبری نگار، به گفته‌ی توماس ویتفورد، محقق دانشگاه نیو ساوت ولز، این ایده پنجاه سال است که شناخته شده است، اما آزمایش آن دشوار بوده است، زیرا گفتار درونی بسیار خصوصی است و نمی‌توان آن را مستقیماً مشاهده کرد.

در این مطالعه، محققان با استفاده از الکتروانسفالوگرافی (EEG) پاسخ‌های مغزی را در سه گروه بررسی کردند: ۵۵ فرد مبتلا به اسکیزوفرنی که اخیراً توهمات شنوایی داشتند، ۴۴ فرد مبتلا به اسکیزوفرنی، اما بدون توهمات شنوایی اخیر و ۴۳ فرد بدون سابقه اسکیزوفرنی.

در این آزمایش، از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا یک کار ساده، اما دقیق انجام دهند: به کلمه "bah" یا "bih" از طریق هدفون گوش دهند، در حالی که همزمان یکی از کلمات را در ذهن خود به صورت درونی بیان می‌کردند. نکته عجیب در مورد این آزمایش این بود که شرکت‌کنندگان از قبل نمی‌دانستند که آیا کلمه‌ای که به آن فکر می‌کنند با آنچه می‌شنوند مطابقت دارد یا خیر. هنگامی که این همسویی بین صدا‌های داخلی و خارجی رخ داد، پاسخ شگفت‌انگیزی مشاهده شد: مغز افراد مبتلا به توهمات شنوایی به طور غیرطبیعی واکنش شدیدی نشان داد، در حالی که پاسخ افراد سالم طبیعی بود. این نشان می‌دهد که مغز در اسکیزوفرنی توانایی خود را در تشخیص بین صدا‌های داخلی و خارجی از دست می‌دهد و افکار داخلی را طوری رفتار می‌کند که گویی صدا‌های واقعی هستند که توسط دیگران شنیده می‌شوند. این باعث می‌شود تجربه شنیدن صدا‌ها برای بیمار واقعی و ترسناک به نظر برسد.

ویتفورد این پدیده را با این جمله توضیح می‌دهد که مغز معمولاً وقتی ما در درون خود صحبت می‌کنیم، صدای ما را پیش‌بینی می‌کند و فعالیت در ناحیه‌ای که مسئول شنوایی است را کاهش می‌دهد. با این حال، در اسکیزوفرنی، این سیستم مختل می‌شود و مغز نمی‌تواند صدا را به عنوان صدای درونی تشخیص دهد و با آن طوری رفتار می‌کند که انگار از بیرون می‌آید، و باعث می‌شود این صدا‌ها برای بیمار بسیار واقعی به نظر برسند.

این کشف علمی راه را برای پیش‌بینی روان‌پریشی قبل از بروز علائم آن هموار می‌کند و امکان مداخله و درمان زودهنگام را در مراحل اولیه فراهم می‌کند.

نتایج این مطالعه در مجله Schizophrenia Bulletin منتشر شده است.

منبع: ساینس آلرت

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری