راهکار یحیی برای گذشتن از بهانه‌ها چیست؟

به گزارش مجله خبری نگار/ایران ورزشی: دیگر حمید مطهری هم در این کادر فنی نیست که تأکید کند باید بزرگتر از بهانه‌های‌مان باشیم و نتیجه نگرفتن‌های‌شان توجیهی ندارد، اما واقعاً هر هفته که پرسپولیس دنبال پرداختن به کاستی‌هایش برود و به داشته‌های حریفانش اعتراض کند باز هم این مشکلات تداوم خواهد داشت و همچنان عقب می‌ماند.

هنوز هیچی نشده پرسپولیس ۴ امتیاز از سپاهان و یک امتیاز از استقلال و گل‌گهر عقب افتاده، اما از حالا برخی بیش از حد روی این نکات پا می‌فشارند که استقلال اندازه یک تیم مهاجم دارد و هزینه‌هایش عجیب و غریب بوده، سپاهان هر چه بازیکن خوب داخلی و خارجی بوده را گرفته و تیم کاملی دارد و برخی تیم‌های صنعتی دیگر مثل فولاد، گل‌گهر و... با ارقام شگفت‌انگیز تیم‌شان را تجهیز کرده‌اند.

از این دست بهانه‌ها زیاد است و شاید هر هفته که پرسپولیس برنده نشود بتوان یکی از این بهانه‌ها را رو کرد و گفت شرایط رقابت یکسان نیست و اینطوری نمی‌شود! هر چند خود پرسپولیسی‌ها شامل مربی و بازیکن کمتر به این مسائل استناد می‌کنند، اما آن‌هایی که در جهت حمایت از یحیی و تیمش از آن سوی بام افتاده‌اند مدام روی این نکات تأکید دارند و برای هر بار نتیجه نگرفتن تیم توجهاتی با محتوای فنی و حاشیه‌ای جور می‌کنند و به هواداران تحویل می‌دهند.

پرسپولیس مقابل فولاد موفق نشد چرا که به زعم کارشناسان و اهالی فوتبال تیم نکونام بی‌نقص پرس کرد و در فاز دفاع هم کم نقص بود ضمن اینکه پرسپولیس در فاز حمله کمبود داشت. برخی به این نکته اشاره دارند که تیم نکونام ضد فوتبال بازی کرد و وقت‌کشی داشت. حتماً در هفته‌های دیگر همین فصل نیز برخی تیم‌های کوچکتر و کم ستاره‌تر در زمین خودشان جمع می‌شوند و جلوی دروازه اتوبوس می‌چینند که این اتفاق کاملاً قابل پیش‌بینی است، اما راهکار یحیی برای کنار زدن این اتوبوس‌ها یا بی‌اثر کردن وقت‌کشی‌ها چیست؟

آیا اگر ترابی آن توپ دقیقه ۸ را گل می‌کرد فولاد باز هم دنبال وقت‌کشی بود یا اگر پرسپولیس مقابل ذوب‌آهن موقعیت زیادی خلق می‌کرد و به گل می‌رسید، می‌شد حریف را به بازی تدافعی محکوم کرد؟ قرار است از این ماجرا‌ها در طول فصل زیاد ببینیم، اما یحیی چه می‌خواهد بکند؟ آیا با اضافه شدن مهاجم یا مهاجمان خارجی جدید مشکل حل می‌شود؟ آیا گل‌محمدی نباید دنبال تنوع بخشیدن به مدل حمله و استفاده از راهکار‌های متنوع برای خلق موقعیت باشد؟ آیا او و کادرش نباید فکری برای فرار از پرس و خلق موقعیت پیدا کنند؟ آیا قرار نیست در طول بازی و جریان یک مسابقه سیستم‌ها تغییر کند و تنوع بیشتری در فاز حمله به چشم بیاید؟ مشکلات فنی تا کجای فصل پرسپولیس را آزار خواهد داد؟