رئال مادرید؛ سلطان اروپا و همان همیشگی

به گزارش مجله خبری نگار، بیرون ورزشگاه فرانسه یا استاد دو فرانس، درگیری بود، گاز اشک‌آور، گیت‌های بسته شده و جمعیت بسیار زیاد. درون، اما نظم بود و ترتیب، همان ترتیب همیشگی. رئال مادرید در فینال لیگ قهرمانان حداقل از نظر آماری بهتر از لیورپول نبود، اما گل زد و به هدفش رسید. این کاری است که رئال خوب انجام می‌دهد، بخصوص در لیگ قهرمانان. مثل وقت اضافه بازی با چلسی و منچسترسیتی، وقتی مادرید پیش افتاد، به برتری‌اش چسبید. لیورپول اطراف محوطه جریمه رئال حلقه زده بود، اما تیبو کورتوآ قصد تسلیم شدن نداشت.

سلطان اروپا در پاریس برای چهاردهمین بار قهرمان اروپا شد و حالا دو برابر نزدیک‌ترین رقیبش، میلان، قهرمانی دارد. کارلو آنچلوتی هم با چهار قهرمانی به‌عنوان مربی، پرافتخارترین است.

رئال مادرید در ۹ فصل لیگ قهرمانان، پنج قهرمانی دارد، افتخاری که توسط هیچ تیم دیگری به جز رئال مادرید به دست نیامده که در پنج دوره اول برگزاری جام باشگاه‌های اروپا در سال‌های ۱۹۶۰-۱۹۵۶ قهرمان شده.

سفید‌ها از آغاز رقابت‌های باشگاهی اروپا بر آن سلطه داشته‌اند و حتی حالا، هر وقت تصمیم بگیرند سالشان باشد، هیچ کس نمی‌تواند مانعشان شود.

آمدن رئال به فینال معجزه‌ای بود که با توپ دادن جان‌لوییجی دوناروما، دروازه‌بان پاری‌سن‌ژرمن به کریم بنزما شروع شد. در اولین مرحله حذفی، تیم فرانسوی ۱۵۰ دقیقه بهتر از رئال بود و تا دقیقه ۶۰ بازی برگشت ۲ بر صفر پیش بود. اما این شروع معجزه مادرید بود که در لندن و منچستر و بعد در پاریس ادامه یافت و دوباره در پایتخت اسپانیا در میدان سیبلس با جشن قهرمانی اروپا به همراه ده‌ها هزار هوادار به پایان می‌رسد. در بازی برگشت مقابل چلسی هم سه گل عقب بودند که پاس غیرقابل تکرار لوکا مودریچ به رودریگو کار را به وقت اضافه کشاند. مقابل منچسترسیتی هم دو گل در آخرین لحظات بازی توسط رودریگو دوباره بازی را به وقت اضافه برد.

در فینال، اما به رودریگو یا معجزه دیگری نیاز نداشتند اگر بتوانید وصف دیگری برای عملکرد کورتوآ پیدا کنید. گلر بلژیکی در پاریس هر وقت لازم شد، رئال مادرید را نجات داد و بار‌ها محمد صلاح و سادیو مانه را ناکام گذاشت و یک بازی در خور فینال لیگ قهرمانان ارائه کرد.

رئال فکر می‌کرد با گل آخرین لحظات نیمه اول کریم بنزما با برتری به رختکن می‌رود، اما با یک آفساید بی‌نهایت بحث‌برانگیز گل مردود شد. اما در دقیقه ۵۹ با پاس عالی فدریکو والورده، وینیسیوس جونیور تنها گل بازی را زد. بعد از آن کورتوآ و مادرید کرکره را پایین کشیدند و صلاح و مانه و بقیه هر چه کردند، به در بسته خوردند. کورتوآ فصل خیلی خوبی داشت و بالاخره توانست از روز‌های اوجش در اتلتیکومادرید و چلسی عبور کند. کورتوآ ۹ سیو در این بازی داشت تا رکورد جدیدی از زمان ثبت آمار به دست آورد در حالی که در طول فصل با ۵۹ سیو بیش از هر دروازه‌بان دیگری در موفقیت تیمش نقش داشته. او بعد از بازی گفت: «در کنفرانس خبری قبل از بازی گفتم مادرید هر وقت در فینال باشد، برنده می‌شود و حالا خوشحالم که حرفم درست بوده. خیلی‌ها در شبکه‌های اجتماعی می‌گفتند در این بازی سرافکنده می‌شوم، اما این‌طور نشد. من شایسته این قهرمانی برای اعتبار دوران حرفه‌ای خودم بودم، به خاطر تمام زحماتی که کشیدم و فکر می‌کنم به اندازه کافی دیده نشد بخصوص در انگلیس. آنجا حتی بعد از یک فصل عالی انتقادات زیادی می‌شد.»

کورتوآ بعد از باخت در فینال سال ۲۰۱۴ با اتلتیکومادرید به رئال مادرید با خودش فکر کرد: «اگر نمی‌توانی شکستشان بدهی، به آن‌ها ملحق شو.» آن بار، سفید‌ها به یک بازگشت فوق‌العاده دیگر نیاز داشتند، اما این بار کورتوآ طوری بازی کرد که کار به آنجا نکشد.