انواع عفونت‌های قارچی پوست در سگ‌ها و روش‌های جلوگیری از سرایت این بیماری کشنده

به گزارش مجله خبری نگار،عفونت‌های قارچی همچون عفونت‌های باکتریایی و ویروسی معمول نیستند، اما مشکلات جدی بوجود می‌آورند. سگ‌ها می‌توانند از دیگر حیوانات، فضای بیرون و یا رشد قارچ‌هایی که در بدن آنها از قبل وجود داشته به عفونت‌های قارچی مبتلا شوند. هرحیوان خانگی درمعرض خطر ابتلا به عفونت‌های قارچی قرار دارد و تشخیص درست بیماری قبل از انجام درمان می‌تواند مفید باشد. برای آشنایی بیشتر با عفونت‌های قارچی در نژاد سگ‌ها لطفا به مطالعه مقاله زیر بپردازید.

عفونت‌های قارچی پوست در سگ‌ها

اگر سگتان بیشتر از معمول بدن خود را می‌خاراند، به راحتی نمی‌توان گفت که مشکل آلرژی، نیش حشره، عفونت یا چیز دیگری است. خارش بیش از حد نگران کننده است به خصوص اگر سگ تان لکه‌های خالی شده از مو و ملتهب روی پوست خود دارد.

دکتر جان داجانگ، دامپزشک کلینیک حیوانات نیوتن در ماساچوست می‌گوید یکی از علائم ابتلا به کک وجود مدفوع سیاه رنگ کک بر روی پوست و موی سگ است. اگرخود کک یا مدفوع آن را دیدید، سریعا به دکتر دامپزشک مراجعه کنید و از خود درمانی و مراجعه به گوگل برای یافتن راه حل جدا خودداری کنید. بعد از انجام یک معاینه کامل، دامپزشک شما برای علاوه بر درمان کک، برای شناسایی عفونت‌های قارچی نیز تست‌های خاصی را انجام می‌دهد و اگر لازم باشد درمان هر دو مسئله را شروع می‌کند.

دو نوع عفونت قارچی مرسوم که پوست سگ‌ها را درگیر می‌کند و نحوه برخورد با آن در ذیل شرح داده شده است.

کرم‌های گرد در سگ‌ها

این نوع کرم‌ها باعث ابتلا به عفونت قارچی در حیوانات خانگی می‌شوند. این نوع عفونت پوست، مو و ناخن‌های سگ‌ها را درگیر می‌کند. علائم مرتبط با این عفونت ریزش مو، خارش، پوسته پوسته شدن پوست، بدشکلی یا شکننده بودن ناخن‌ها است. طبق گفته دکتر اندرو روزنبرگ، دامپزشک کلینیک پوست حیوانات در نیوجرسی می‌گوید، اگرچه عفونت‌های قارچی باید سریعا معالجه شوند، اما عفونت قارچی براثر این نوع کرم‌ها باید خیلی سریعتر از بقیه موارد برطرف شوند، زیرا این نوع عفونت سریعا به تمام حیوانات خانگی دیگر و انسان‌ها سرایت می‌کند.

به منظور تشخیص کرم‌های گرد، دامپزشک کشت قارچی از مو یا سلول‌های پوستی را انجام می‌دهد و یا با بررسی نمونه در زیر میکروسکوپ به تسریع روند تشخیص کمک می‌کند. براساس شدت عفونت، این نوع کرم‌ها را می‌توان از طریق غوطه ور شدن در آب یا دارو‌های خوراکی از بین برد. جاروکشیدن و ضدعفونی نمودن خانه به کاهش گسترش این نوع عفونت در میان حیوانات خانگی و انسان‌ها کمک می‌کند.

عفونت‌های مخمری در سگ‌ها

رشد بیش از حد مخمر بر روی بدن سگ به عفونت مخمری منجر شده و پوست، پنجه‌ها وگوش حیوان را درگیر می‌کند. این نوع عفونت برای سگ‌ها بسیار ناراحت کننده است. عفونت‌های مخمری نسبت به آلرژی یا دیگر عواملی که توانایی پوست را برای مقابله با مخمر‌هایی که همیشه در سطح پوست وجود دارند مختل می‌کنند جز عوامل ثانویه محسوب می‌شوند.

دکتر روزنبرگ می‌گوید: اگر من مشکوک به وجود عفونت قارچی در یک سگ شوم، یک نمونه از پوست را در زیر میکروسکوپ بررسی می‌کنم. بر روی لام آزمایشگاه، مخمر شبیه یک بادام زمینی بنفش به نظر می‌رسد.

روند معالجات در این نوع عفونت شامل ضدعفونی نمودن پوست سگ و پماد‌های ضد قارچ است. دارو‌های خوراکی نیز در موارد وخیم ترتجویز می‌شوند. برعکس کرم‌های گرد، عفونت‌های مخمری به دیگر حیوانات یا انسان‌ها سرایت نمی‌کنند. به منظور جلوگیری از عود مجدد عفونت مخمری، باید دستورالعمل‌ها طبق دستور دامپزشک رعایت شوند.

اگر حیوان شما دائما در حال خارش بدن خود است به دامپزشک مراجعه نمایید. در نظر داشته باشید همه مشکلات پوستی حیوان ممکن است تنها با یک بار مراجعه به دامپزشک قابل حل نباشد. روزنبرگ می‌گوید: گاهی اوقات برای دانستن علت اصلی خارش پوست حیوان باید بار‌ها به دامپزشک متخصص پوست مراجعه کنید.

عفونت قارچی سیستمیک در سگ‌ها

عفونت‌های قارچی بر روی سطح بدن قابل تحمل نیستند چه برسد به عفونت‌های سیستمیک که خون و ساختار‌های داخلی بدنی را درگیر می‌کنند و عواقب جدی‌تر را به دنبال دارند. در ذیل برخی انواع عفونت‌های قارچی سیستمیک در سگ‌ها ونحوه برخورد با آنها شرح داده شده است:

بلاستومیوزیس (Blastomycosis) در سگ‌ها

بلاستومیوزیس بیشتر در میان سگ‌هایی دیده می‌شوند که در مناطق مرطوب زندگی می‌کنند. رطوبت خاک این مناطق به رشد بیشتر این نوع قارچ کمک می‌کنند. دکتر جنیفر کوتز، دامپزشک و نویسنده فرهنگ لغات دامپزشکی ” Vet-Speak Deciphered for the Non-Veterinarian” می‌گوید: سگ‌هایی که بیشتر داخل گل و لجن هستند بیشتر درگیر این نوع عفونت می‌شوند. سگ‌ها با تنفس، اسپور این قارچ‌ها را وارد شش‌های خود می‌کنند و بدین صورت، قارچ به تمام بدن سرایت می‌کنند.

براساس نظر کوتز، علائم معمول این نوع عفونت شامل اشتهای کم، کاهش وزن، سرفه، به سختی تنفس کردن، لنگیدن، مشکلات چشمی، ضایعه پوستی (اطراف ناخن انگشت پا)، گره‌های لنفاوی بزرگ و تب هستند. اگر بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود، می‌توان با یک داروی ضد قارچ سیستمیک مشکل را برطرف نمود.

کریپتوکوکوزیس (Cryptococcosis) در سگ‌ها

در حالیکه که گربه‌ها بیشتر درگیر قارچ‌های کریپتوکوکوسیس هستند. به گفته دکتر کوتز، سگ‌ها بیشتر درگیر فرم حادتری از این نوع عفونت قارچی می‌شوند. قارچ‌ها بیشتر در خاک دیده می‌شوند به خصوص خاک مناطقی که در آن کبوتر و دیگر پرندگان زندگی می‌کنند. همچون قارچ بلاستومیوزیس، سگ‌ها اسپور قارچ کریپتوکوکوزیس را وارد شش‌های خویش می‌کنند و دچار عفونت شش‌ها می‌شوند. سپس این عفونت به همه قسمت‌های بدن منتشر می‌شود و علائمی، چون بی حالی، سرفه، مشکلات بینی و چشم یا ضایعات پوستی، تشنج و دیگر مشکلات عصبی را به همراه خواهد داشت. کوتز بر این باورست که معالجه قارچ‌های کریپتوکوکوزیس به سختی انجام می‌شود. دارو‌های ضد قارچ خوراکی را باید به مدت یک سال یا بیشتر ادامه داد تا سگ به طور کامل بهبود یابد. البته، متاسفانه بعضی سگ‌ها تسلیم بیماری می‌شوند.

کوکسیدیوزیس (Coccidioidomycosis) در سگ‌ها

دکتر کارول هیلهاوس، دامپزشک پانهاندل، تگزاس می‌گوید: با تنفس گرد وخاک حاوی اسپور کوکسیدیا، سگ‌ها می‌توانند به عفونت قارچ کوکسیدیا (تب دره) مبتلا شوند. این نوع قارچ در مناطق بیابانی و کم آب با خاک ماسه‌ای به خوبی رشد می‌کند. باد‌های شدید، گرد و خاک، زلزله، ساخت و ساز و حتی برداشت محصول باعث پخش شدن اسپور قارچ در هوا و گسترش به مناطق دیگر می‌گردد.

هیل هاوس می‌گوید: با تنفس این نوع قارچ و درگیری، قارچ باعث سرفه‌های مزمن می‌شود. در بقیه موارد، به خصوص اگر سیستم ایمنی بدن سگ ضعیف باشد، سگ دچار عفونت شدید دستگاه تنفس می‌شود و یا قارچ‌ها به بقیه قسمت‌های بدن همچون استخوان‌ها و چشم‌ها سرایت می‌کنند. این نوع عفونت اغلب به راحتی قابل تشخیص نبوده و باید از طریق رادیوگرافی، تست خون و تست سلولی بیماری سگ‌ها تشخیص داده شود. از طریق دارو‌های خوراکی روند معالجه این نوع قارچ طولانی مدت بوده، اما اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شود، می‌توان جلوی پیشرفت بیماری را گرفت.

هیستوپلاسموزیس (Histoplasmosis) در سگ‌ها

یکی دیگر از انواع قارچ‌هایی که در خاک وجود دارد هیستوپلاسما نام دارد که بیشتر در اقلیم متوسط رشد و نمو می‌نماید. این قارچ‌ها بیشتر در خاک‌های سرشار از نیتروژن همچون خاک حاوی فضولات پرندگان بیشتر به چشم می‌خورد و از طریق تنفس حیوان داخل شش‌های او می‌شود. سگ‌های مبتلا دارای علائمی، چون کاهش وزن، تب، سرفه، تورم چشم ها، تهوع و اسهال می‌باشند. اغلب، ترکیبی از تست خون و ادرار و رادیوگرافی برای انجام تشخیص مورد نیاز هستند. گاهی اوقات، نمونه برداری نیز ضروری است. روند معالجات شامل داروی خوراکی ضد قارچ به مدت طولانی می‌باشد، اما همیشه دسترسی محدود به خاک آلوده به فضولات پرندگان بهترین راه پیشگیری است.

آسپیرژیلوسیس (Aspergillosis) در سگ‌ها

عفونت قارچ‌های آسپیرژیلوس معمولا مجرای تنفسی سگ‌ها را درگیر می‌کند. آسپیرژیلوس اغلب محل سکونت سگ‌ها را در هرنقطه‌ای از کشور تحت تاثیر قرار می‌دهد، زیرا قارچ‌ها در بیشتر خاک‌های مرطوب به چشم می‌خورند. معمولا روند معالجات شامل بیهوش نمودن حیوان و تزریق داروی مایع ضد قارچ داخل مسیر بینی حیوان است. بیشتر سگ‌ها در صورت انجام معالجات به طور صحیح درمان می‌شوند، اما در برخی موارد مرحله دوم معالجه نیز ضروری است.

جلوگیری از سرایت عفونت قارچی در سگ‌ها

عفونت قارچی در سگ‌ها شامل درجه خیلی کم یعنی ناراحتی حیوان و بیماری کشنده می‌باشد. جلوگیری از این نوع عفونت اغلب امکان پذیر نیست، اما برای پیشگیری برخی اقدامات را می‌توان انجام داد. اگر در منطقه‌ای زندگی کنید که پر از قارچ و عفونت است می‌توانید دسترسی به محیط آلوده بیرون را برای سگ خود محدودتر کنید. حیوانات خانگی دارای کرم گرد باید ایزوله شوند تا بیماری به انسان‌ها و حیوانات دیگر منتقل نشود. درنهایت، سعی کنید هر مشکلی که ریسک در معرض قرار گرفتن در برابر عفونت قارچی را زیاد می‌کند کنترل نمایید و کوچکترین مشکل پوستی و تنفسی سگ خود را با دامپزشک تان مطرح نمایید.

منبع: قند پهلو