به گزارش مجله خبری نگار، زیرساختهای آبی هر منطقه، ستون فقرات توسعه کشاورزی و امنیت معیشتی آن محسوب میشود.
شهرستان پلدختر، که در مسیر پرخطر سیلابهای لرستان قرار دارد، در سیل ۱۳۹۸ نه تنها خانهها و جادههایش را از دست داد، بلکه شاهرگ حیاتی کشاورزی خود یعنی ایستگاه پمپاژ واشیان را نیز از دست داد.
این ایستگاه، یکی از طرحهای پیشران آبرسانی در پلدختر، قرار بود با تأمین آب پایدار برای اراضی کشاورزی، چرخ تولید و اشتغال منطقه را به حرکت درآورد.
با این حال، گذر زمان نشان میدهد که بازسازی آن به دلیل کمبود اعتبارات، به کندی پیش میرود؛ موضوعی که کشاورزان و ساکنان منطقه را در بلاتکلیفی نگه داشته است.
داریوش حسننژاد، مدیرعامل شرکت آب منطقهای لرستان، با اشاره به اهمیت این طرح گفت:یکی دیگر از طرحهای پیشران در شهرستان پلدختر، ایستگاه پمپاژ واشیان است که از طرحهای کلیدی آبرسانی در این شهرستان به شمار میآید.
او با یادآوری خسارت سیل ادامه داد:این طرح پس از تخریب در سیل ۱۳۹۸ در حال بازسازی و تکمیل است.
حسننژاد درباره مشخصات این پروژه توضیح داد:این طرح شامل ایستگاه پمپاژ مرکزی و ایستگاههای ثانویه است و ۱۰ الکتروپمپ با قدرت هر کدام ۵۶۰ کیلووات و ۸ الکتروپمپ ثانویه با قدرت ۲۵۰ کیلووات در آن تعبیه شدهاند.
وی افزود:این پروژه با خط انتقال آب به طول ۵۲۸۰ متر و لولههای فولادی ۱۰۰۰ میلیمتری اجرا شده است.
مدیرعامل شرکت آب منطقهای لرستان در خصوص وضعیت مالی پروژه گفت:هم اکنون پیشرفت فیزیکی طرح ۴۵ درصد بوده و برای تکمیل آن ۱۵۰ میلیارد تومان اعتبار موردنیاز است که تاکنون ۱۵ میلیارد تومان از محل اعتبارات استانی برای این پروژه هزینه شده است.
او در ادامه با اشاره به آثار بهرهبرداری از این ایستگاه اظهار داشت:با تکمیل و بهرهبرداری ایستگاه پمپاژ واشیان، شهرستان پلدختر از برداشتهای غیرمجاز از منابع آبی رهایی خواهد یافت و مدیریت بهتری در مصرف آب صورت میگیرد.
حسننژاد همچنین تأکید کرد:این پروژه از طرحهای پیشران شهرستان پلدختر محسوب میشود و با تکمیل آن، تحول چشمگیری در بخش کشاورزی و اشتغال منطقه ایجاد خواهد شد.
واشیان، فراتر از یک ایستگاه پمپاژ ساده، نمادی از توسعه نیمهتمام در لرستان است.
در حالیکه کشاورزان پلدختر چشم به راه آبیاری مطمئن ماندهاند، کمبود اعتبارات مانع اصلی بر سر راه این طرح کلیدی است.
تکمیل پروژهای که تنها نیمی از مسیر خود را طی کرده، میتواند نه تنها کشاورزی و اشتغال منطقه را متحول کند، بلکه نشان دهد که بازسازی پس از بحران، نیازمند پیگیری مستمر و سرمایهگذاری واقعی است.