به گزارش مجله خبری نگار، یک تیم بینالمللی از باستانشناسان جزئیات جدیدی در مورد شیوههای تدفین فرهنگ مرموز شیائوهه (حدود ۱۹۵۰ تا ۱۴۰۰ پیش از میلاد) در حوضه تاریم در چین امروزی کشف کردهاند. این مطالعه در مجله علمی باستانشناسی آسیا (AsianArch) منتشر شده است.
یافتهها نشان داد که رایجترین نوع تدفین در شیائوهه، یک تابوت چوبی باریک به شکل قایق بود که گاهی اوقات با پوست گاو پوشانده میشد. محققان اولیه معتقد بودند که این سازهها نمایانگر قایقهای واقعی هستند که شاید برای پیمایش در رودخانههای کمعمق واحههای تاریم استفاده میشدند.
با این حال، دانشمندان تعبیر نمادین متفاوتی را پیشنهاد کردهاند.
دکتر جینو کاسپاری از موسسه تاریخ جهان ماکس پلانک در آلمان گفت: «تابوتها میتوانند ایدههایی درباره زندگی پس از مرگ آینهمانند را منعکس کنند که در آن همه چیز وارونه است. این یک مضمون رایج در اساطیر فرهنگهای باستانی، از مصر تا اسکاندیناوی است.»
باستانشناسان به ویژه به ستونهای عمودی نصبشده در بالای تابوتها علاقهمند بودند. پیش از این، آنها را به عنوان نمادهای آلت تناسلی مردانه یا تصاویری از فرج تفسیر میکردند، اما کارشناسان اظهار داشتند که این اشیاء نقش سازههای لنگراندازی را ایفا میکردند که قرار بود متوفی را در دنیای دیگر "محکم" نگه دارند. جالب اینجاست که شکل آنها همیشه با جنسیت متوفی مطابقت نداشت: ستونهای "آلت تناسلی مردانه" گاهی در گورهای زنان یافت میشدند و برعکس.
با وجود فراوانی یافتهها، سرنوشت خود فرهنگ همچنان یک راز باقی مانده است. حدود ۱۴۰۰ سال قبل از میلاد، شیائوهه ناپدید میشود و دلایل این امر هنوز ناشناخته است.