به گزارش مجله خبری نگار، یک تیم بینالمللی از دانشمندان از چین و استرالیا مکانیسم کلیدی را کشف کردهاند که توضیح میدهد چگونه کربن حاصل از صفحات اقیانوسی بر تشکیل الماس و پایداری صفحات قارهای باستانی تأثیر میگذارد. این مطالعه در مجله علمی Science Advances (SciAdv) منتشر شده است.
متخصصان موسسه ژئوشیمی گوانگژو از آکادمی علوم چین، به همراه همکاران بینالمللی خود، مجموعهای از آزمایشها را برای مدلسازی شرایط گوشته بالایی انجام دادند. آنها دریافتند که ذوب کربنات از صفحات اقیانوسی در حال فرورانش، بسته به دما، رفتار متفاوتی دارند.
در شرایط سرد (۲۵۰ تا ۶۶۰ کیلومتر زیر کراتونهای باستانی)، آنها کاهش مییابند و الماسهایی را تشکیل میدهند که صفحات قارهای را تقویت میکنند. اما در جریانهای گوشتهای داغ (ستونها)، همین مواد مذاب سنگها را اکسید میکنند، لیتوسفر را تضعیف میکنند و با فعالیت آتشفشانی باعث بالا آمدن میشوند.
پروفسور یو وانگ، نویسندهی اصلی این مقاله، توضیح میدهد: «این موضوع توضیح میدهد که چرا برخی از کراتونها میلیاردها سال پایدار میمانند، در حالی که برخی دیگر فرو میریزند.»
مقایسه نمونههای آزمایشگاهی با الماسهای طبیعی از آفریقا و آمریکای جنوبی تأیید کرد که ترکیب شیمیایی آنها به وضوح منعکس کننده شرایط اکسایش-کاهش تشکیل آنهاست. این کشف امکان تعیین دقیقتر تاریخ تشکیل الماس، پیشبینی پایداری کراتون در برابر تغییرات تکتونیکی و ردیابی چرخه کربن جهانی بین سطح و زیرسطح زمین را فراهم میکند.