به گزارش مجله خبری نگار، آندری پیلف، کاندیدای علوم پزشکی، پزشک ارشد کلینیک یورونکو و متخصص انکولوژی، به Gazeta گفت: خطرناکترین تومورها شامل گروهی از تومورهای کبد و مجاری صفراوی در تمام انواع آنها (کلانژیوکارسینوم کبدی، تومور کلاتسکین، سرطان مجرای صفراوی مشترک دیستال، سرطان پانکراس، سرطان کیسه صفرا)، سرطان ریه، سرطان مری، تومورهای بدخیم معده و روده بزرگ و همچنین ملانوما هستند.
این متخصص انکولوژی توضیح داد: «این طبقهبندی تا حدودی سلیقهای خواهد بود، زیرا ۵ نوع خطرناک سرطان را میتوان یا بر اساس فراوانی وقوع یا بر اساس میزان تهاجمی بودن ارزیابی کرد. اما اگر آمار کلی جهانی را در نظر بگیریم که با دادههای روسیه در مورد وجود تهاجمیترین تومورها مطابقت دارد، گروهی که شامل تومورهای کبد و مجاری صفراوی در تمام انواع آنها میشود، باید در وهله اول قرار گیرد. این شامل کلانژیوکارسینومای کبدی، تومور کلاتسکین، سرطان مجرای صفراوی مشترک دیستال، سرطان پانکراس و سرطان کیسه صفرا میشود.»
به گفته وی، این تومورها همیشه با پیشآگهی نسبتاً ضعیفی همراه هستند. آنها معمولاً در مراحل پایانی تشخیص داده میشوند، زیرا برخی از علائم واضح دیر ظاهر میشوند و نه با تومور اولیه، بلکه با برخی تظاهرات متاستاتیک مرتبط هستند. این تومورها از نظر جراحی دشوار هستند و به درمان دارویی پاسخ بدتری میدهند.
این پزشک گفت: «من سرطان ریه را در جایگاه دوم قرار میدهم. این یکی از شایعترین بیماریهای انکولوژیک است. البته انواع مختلفی در این گروه وجود دارد که برخی از آنها تهاجمیتر و برخی دیگر کمتر تهاجمی هستند، اما به طور کلی، این گروه به دلیل فراوانی وقوع و تهاجمی بودن روند بیماری، با پیشآگهی ضعیفی نیز همراه است.»
پزشک، سرطان مری را در جایگاه سوم قرار داد که آن هم به شدت پیشرفت میکند و دیر تشخیص داده میشود. علاوه بر پیشرفت سریع، اغلب با عدم امکان درمان جراحی همراه است، زیرا این تومور خیلی سریع غیرقابل جراحی میشود و وجود این تومور به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی تأثیر میگذارد و باعث اختلال در بلع و عدم امکان تغذیه طبیعی و کامل میشود.
این پزشک توضیح داد: «در جایگاه چهارم، تومورهای بدخیم معده و روده بزرگ قرار دارند. علیرغم اینکه سرطان روده بزرگ در مقایسه با سرطان معده روندی کمی ملایمتر دارد، اما به طور کلی این تومورها نیز دیر تشخیص داده میشوند، به سرعت متاستاز میدهند و ما طیف وسیعی از داروهای بالقوه مؤثر برای متوقف کردن این بیماری در مراحل پایانی را نداریم.»
ملانوما این رتبهبندی را تکمیل خواهد کرد. به گفته پایلف، وقتی در مراحل اولیه تشخیص داده شود، معمولاً با پیشآگهی خوبی همراه است. با این حال، در مراحل بعدی، حتی با وجود ظهور روشهای درمانی جدید مانند ایمونوتراپی و درمان هدفمند، پیشآگهی نامطلوب میشود، این تومور باید با اطمینان در بین پنج تومور خطرناک قرار گیرد.
این پزشک در پایان گفت: «در مورد چگونگی تشخیص ابتلا به یک بیماری انکولوژیک، مطمئنترین توصیه در اینجا پیشگیری است. حتی اگر فرد هیچ علامتی نداشته باشد، باید تحت معاینات غربالگری مناسب قرار گیرد. تشخیصهای مدرن به ما امکان میدهد سرطان را در مراحل اولیه تشخیص دهیم که معمولاً کلید درمان موفقیتآمیز است.»