به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان موسسه دینامیک شبکه بیولوژیکی گوتینگن (CIDBN) کشف کردهاند که در طول رشد جنین، سلولهای پوست جنینی قادر به «حس» حرکات یکدیگر و همگامسازی حرکات خود با آنها هستند. این فرآیند یادآور سیستم شنوایی است و تشکیل بافت هماهنگتر را تضمین میکند. نتایج این مطالعه در مجله Current Biology منتشر شده است.
این مطالعه از ابزارهای علوم اعصاب، ژنتیک، فیزیک و شنوایی استفاده کرد. دانشمندان دریافتند که در لایه نازک اپیدرم، سلولها به ریز حرکات همسایگان خود پاسخ میدهند و به آنها اجازه میدهند تا منسجمتر حرکت کنند و بافت را محکمتر «بکشند». اگر این حساسیت مختل شود، روند تشکیل بافت کند میشود یا به طور کلی متوقف میشود.
ماتیاس هرینگ، یکی از نویسندگان این مطالعه، توضیح میدهد: «ما صد برابر بیشتر از مطالعات قبلی جفت سلولی را تجزیه و تحلیل کردیم. این امر ثبت چنین تعاملات ظریف و شکنندهای را برای اولین بار ممکن ساخت.»
محققان معتقدند همان پروتئینهایی که صدا را در گوش انسان تقویت میکنند، مسئول ارتباط سلولی نیز هستند. در سیستم شنوایی، آنها ارتعاشات را به سیگنالهای عصبی تبدیل میکنند و به حرکات در مقیاس اتمی پاسخ میدهند.
فرد ولف، مدیر این موسسه، میگوید: «چنین پروتئینهایی ممکن است در اجداد تکسلولی مشترک با قارچها ظاهر شده باشند، اما عملکردهای متنوع آنها فقط در حیوانات آشکار شده است.»
اگرچه این مطالعه توضیح نمیدهد که این «حسگرهای» مولکولی دقیقاً چگونه در جنین فعال میشوند، اما چشماندازهایی را برای پزشکی و بیونیک باز میکند. درک چگونگی هماهنگی حرکات سلولها میتواند به رویکردهای جدیدی برای رشد بافت، اصلاح نقصهای مادرزادی و ایجاد رباتهای نرم حساس منجر شود.