تأثیر نشاسته موجود در نان بر سیری و متابولیسم

نشاسته مقاوم ساختار پلیمری دارد که هضم و جذب آن را به فرآیندی طولانی تبدیل می‌کند و به همین دلیل فرد مدت بیشتری احساس سیری می‌کند. در مقابل، نشاسته غیر مقاوم به سرعت هضم و جذب می‌شود که منجر به احساس گرسنگی مکرر می‌شود.

به گزارش مجله خبری نگار اطلاعات منتشر شده در Gazeta تفاوت بین نشاسته مقاوم و غیر مقاوم و تأثیر آن بر سیری و متابولیسم را برجسته می‌کند. نشاسته مقاوم ساختار پلیمری دارد که هضم و جذب آن را به فرآیندی طولانی تبدیل می‌کند و به همین دلیل فرد مدت بیشتری احساس سیری می‌کند. در مقابل، نشاسته غیر مقاوم به سرعت هضم و جذب می‌شود که منجر به احساس گرسنگی مکرر می‌شود.

آرد حاوی هر دو نوع نشاسته است و نسبت آنها خواص محصول نهایی را تعیین می‌کند. آرد گندم از گندم دوروم، چاودار و آرد گندم سیاه حاوی نشاسته مقاوم‌تری است. با این حال، در طول تخمیر نشاسته، که در طول فرآیند تهیه خمیر رخ می‌دهد، خواص آن می‌تواند تغییر کند. مخمر مدرن با فعالیت آنزیمی بالا، هضم سریع نشاسته را تقویت می‌کند، که باعث می‌شود چنین محصولاتی برای بدن کمتر مفید باشند.

برخلاف مخمر، خمیر ترش حاوی مخمر و لاکتوباسیل‌های کند رشد است که تخمیر اسید لاکتیک را کند می‌کنند. این امر بیشتر نشاسته مقاوم را حفظ می‌کند و محصول را مغذی‌تر می‌کند. اگرچه محصولات خمیر ترش برای هضم به انرژی بیشتری نیاز دارند، اما جذب آهسته و احساس سیری طولانی‌تری را فراهم می‌کنند.

بنابراین، محصولات خمیر ترش، با وجود همان مقدار کالری، تأثیر مفیدتری بر متابولیسم دارند، در حالی که محصولات مخمر به سرعت هضم و جذب می‌شوند.

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری