به گزارش مجله خبری نگار، بلومبرگ روز گذشته گزارش داد، سرکنسول رژیم صهیونیستی در شانگهای با درخواست از چین برای فشار به ایران از چین خواسته است خرید نفت ایران را متوقف کند و گفته است: چین تنها کشوری است که قادر است بر ایران تاثیر بگذارد. اگر چین نفت ایران را نمیخرید ایران فرو میپاشید.
درخواست اسرائیل از چین را میتوان آخرین تلاش برای کامل کردن محاصره نفتی ایران دانست، محاصرهای که با وجود همه هزینهها و ابزارها نتوانسته صادرات نفت ایران را متوقف کند. امروز ایران همچنان نفت خود را میفروشد ارزبه کشور باز میگردد و مناسبات اقتصادی با چین، روسیه و سایر شرکاتی منطقهای هم برقرار است.
در این میزان تمرکز آمریکا و اسرائیل بر فشار دیپلماتیک به چین، بیشتر از آنکه نشان دهند قدرت دیپلماتیک باشد، نشان دهنده شکست یک دهه سیاست تحریم نفتی ایران است.
تحریمهای نفتی علیه جمهوری اسلامی ایران از دوران دولت اوباما به یکی از ابزارهای اصلی سیاست مهار ایران بدل شد. این فشارها در دولت ترامپ به اوج رسید و با خروج یک جانبه آمریکا از برجام، صادرات نفت ایران به شدت کاهش یافت. اما با وجود تحریم ها، ایران توانست راههای فروش نفت را باز سازی کرده و به شکل نیمه رسمی، بازارهایی به ویژه در شرق آسیا بیابد.
دولت بایدن نیز با وجود وعدههای انتخاباتی درباره بازگشت به برجام، عملا همان مسیر تحریمی را ادامه داد. در ماههای اخیر نیز با اعمال تحریم علیه نفتکشهایی که نفت ایران را به چین منتقل میکنند، تلاش شد تا حلقه فشار را تنگتر شود. حال با اظهارات جدید سرکنسول اسرائیل در شانگهای، به نظر میرسد واشنتگن و تل آویو در جست جوی آخرین برگ برنده خود یعنی فشار سیاسی مستقیم از سوی چین هستند.
با کاهش قدرت آمریکا در خاورمیانه و افزایش نقش قدرتهای اوراسیایی، چین و روسیه، حالا اسرائیل در صدد استفاده از اهرمهای جدید برای مهار ایران است.
درخواست مستقیم سرکنسول اسرائیل از چین نشان دهنده یک ضعف بزرگ است. برخلاف گذشته که کانال اصلی فشارها واشنگتن و متحدان غربی اش بودند، حالا حتی رژیم صهیونیستی نیز به دنبال اعمال فشار از سوی کشورهای شرقی است. اما این سیاست چقدر احتمال موفقیت دارد؟
به گفته کارشناسان، روابط ایران و چین با وجود موانع استراتژیک، بلند مدت و به شدت اقتصاد محور است. پکن به نفت ارزان ایران نیاز دارد و به خصوص در شرایط جنگ تجاری با آمریکا، نمیخواهد ابزار تحریم را در زمین واشنتگن بازی کند.
طق آمار بلومبرگ، چین نزدیک به ۹۰ درصد از صادرات نفت ایران را خریداری میکند، چیزی حدود ۱.۵ تا ۱.۷ میلیون بشکه در روز. حتی توافق مشارکت راهبردی ایران و چین که در سال ۲۰۲۱ امضا شد، بر سرمایه گذاری ۴۰۰ میلیارد دلاری طی ۲۵ سال تمرکزی دارد که بخش عمده آن حول محور انرژی است.
درخواست صریح سرکنسول اسرائیل نشان میدهد تحریمهای آمریکا عملا نا کارآمد بودهاند و ایران، با اتکا به قدرتهای شرقی؛ تحریمها دور زده است.
گرچه اسرائیل و آمریکا امیدوارند چین با استفاده از نفوذ اقتصادی، ایران را برای تعدیل سیاستهای منطقهای و هستهای تحت فشار بگذارد، اما واقعیت این است که پکن همواره از مداخله مستقیم در سیاستهای امنیتی کشورهای طرف تجارت خود پرهیز کرده است.
بلومبرگ نیز تاکید میکند که شواهد اندکی وجود دارد که نشان دهد چین در پی تحمیل تغییرات استراتژیک بر ایران است. حتی رئیس جمهور چین نیز ترجیح میدهد همکاریها در حوزه انرژی و تجارت باقی بماند. به همین دلیل تلاش جدید اسرائیل نیز نتیجهای جز تقویت پیوندهای شرقی ایران نخواهد داشت و بار دیگر شکست سیاستهای آمریکا را نمایانتر خواهد کرد.