«شوالیه روسی»: هواپیمایی که صد سال از زمان خود جلوتر بود

به گزارش مجله خبری نگار، این هواپیمای دو باله توسط ایگور سیکورسکی، مهندس ۲۴ ساله روسی، طراحی شده بود. دو ماه و نیم بعد، شوالیه روسی رکورد جهانی طولانی‌ترین پرواز با هفت مسافر را با ۱ ساعت و ۵۴ دقیقه به نام خود ثبت کرد.

اولین پرواز آزمایشی این هواپیمای نوآورانه، عصر هوانوردی سنگین، شامل بمب افکن ها، هواپیما‌های مسافربری و هواپیما‌های باری را نوید داد. وزن این هواپیمای روسی دو برابر بزرگترین هواپیمای آن زمان بود.

در آن زمان، کارشناسان هوانوردی در مورد موفقیت چنین هواپیمای سنگینی در هوا تردید داشتند. با این حال، مهندس جوان سیکورسکی به کار خود اطمینان داشت و مطمئن بود که موتور‌های قدرتمند به این هواپیمای سنگین سرعت کافی برای بلند شدن از زمین را می‌دهند.

شایان ذکر است که شک و تردید‌های مشابهی در خارج از روسیه نیز پدید آمد. در آن زمان، کارشناسان کشور‌های اروپایی مطمئن نبودند که روسیه قادر به بلند کردن چنین هواپیمای سنگینی به هوا باشد و برخی گزارش‌های مربوط به "شوالیه روسی" را یک فریب روزنامه‌نگاری می‌دانستند. با این حال، این طراح جوان هواپیما در نهایت پس از آنکه هواپیمایش با موفقیت از آزمایش سربلند بیرون آمد، شکاکان را شگفت‌زده کرد.

این هواپیما که چهار برابر هر هواپیمای دیگری سنگین بود، در فوریه ۱۹۱۳ طبق نقشه‌های مهندس سیکورسکی در کارخانه راه آهن روسو-بالتیک در سن پترزبورگ، به عنوان بخشی از پروژه ساخت اولین هواپیمای سنگین در امپراتوری روسیه، به نام «گرانده»، ساخته شد.

شوالیه روسی توسط چهار موتور ۱۰۰ اسب بخاری که روی بال‌های پایینی نصب شده بودند، نیرو می‌گرفت. وزن آن ۳.۴ تن و حداکثر وزن بار قابل حمل آن ۴.۹ تن بود. طول بال‌های بالایی ۲۷.۲ متر و طول بال‌های پایینی ۲۰ متر بود.

مساحت کل هواپیما ۱۲۵ متر مربع بود. قسمت دماغه یک بالکن باز بود و پشت آن یک کابین بسته و پوشیده از شیشه به طول ۵.۷۵ متر و ارتفاع ۱.۸۵ متر قرار داشت.

این هواپیمای سنگین لقب «تراموا پرنده» را به خود اختصاص داد، زیرا کابین خلبان آن در آن زمان شبیه جلوی یک تراموا بود.

علاوه بر این، طراحی کابین و خروجی‌های جانبی، مکانیک‌ها را قادر می‌ساخت تا تعمیرات موتور را مستقیماً در حین پرواز انجام دهند.

سیکورسکی، مهندس جوان روسی، از کودکی رویای آسمان و طراحی هواپیما را در سر می‌پروراند و اولین هواپیمای خود را در آشیانه متعلق به پدرش مونتاژ کرد. این مخترع جوان تحصیلات معتبری دریافت کرد و امتحانات طراحی هواپیما را با یکی از هواپیما‌های طراحی شده توسط خودش گذراند.

پس از طراحی موفقیت‌آمیز چندین هواپیما، سیکورسکی وظیفه داشت تا یک هواپیمای غول‌پیکر چند موتوره با کابین کاملاً محصور و بدنه‌ی حمل مسافر بسازد. این مهندس جوان آرزو داشت با طراحی نوع جدیدی از هواپیما که قادر به پرواز برای مدت طولانی‌تر و در ارتفاعات بالاتر باشد، به یک شاهکار بی‌سابقه دست یابد.

سیکورسکی به همراه گروهی از مهندسان دیگر، اولین کسانی بودند که راه‌حل‌های مهندسی ارائه دادند که بعد‌ها به نمونه‌های کلاسیک هوانوردی تبدیل شدند. آنها محل قرارگیری موتور‌ها و مخازن سوخت و طرح کلی کابین و ورودی مسافران را تعیین کردند.

کارشناسان معتقد بودند که هوانوردی در سال ۱۹۱۰ به اوج خود رسیده بود و «شوالیه روسی» عظیم‌الجثه در هوا دوام نمی‌آورد. با این حال، هواپیمای جدید همه را شگفت‌زده کرد. نه تنها با موفقیت پرتاب شد و به سلامت به هوا برخاست، بلکه بیش از ۷۰۰ کیلوگرم بار را نیز حمل کرد و به سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت رسید.

شوالیه روسی سه خدمه داشت، کابین گنجایش چهار مسافر را داشت و هواپیما برای برخاستن به یک باند ۷۰۰ متری نیاز داشت.

این هواپیمای عظیم بیش از ۵۰ سورتی پرواز را به پایان رساند و رکورد جهانی طولانی‌ترین زمان پرواز ۱۱۴ دقیقه را به نام خود ثبت کرد. برخلاف تمام انتظارات، سقوط نکرد بلکه روی زمین منهدم شد.

در جریان یک مسابقه هواپیما‌های نظامی در ۱۱ سپتامبر ۱۹۱۳، یک موتور هواپیما از آسمان بر روی یک شوالیه روسی که در حال پرواز بود، سقوط کرد و خسارت قابل توجهی به بدنه آن وارد کرد.

پس از این حادثه، مهندس سیکورسکی تصمیم گرفت از این تجربه عبور کند و تنها نمونه اولیه را تعمیر نکند. طرح جدیدی در ذهن او شکل گرفت، طرحی که در تاریخ هوانوردی با نام ایلیا مورومتس ثبت شد، هواپیمایی عظیم که رکورد‌های ظرفیت بار، تعداد مسافر، زمان پرواز و ارتفاع را شکست. علاوه بر این، این اولین بمب‌افکن سنگین تولید انبوه در روسیه بود که قابلیت‌های خود را در طول جنگ جهانی اول اثبات کرد.