به گزارش مجله خبری نگار، این مطالعه گزارش داد که ۱۲.۷٪ از افراد ۱۸ تا ۵۹ ساله که در حال حاضر زیر سن قانونی هستند، معادل ۵.۷ میلیون نفر، در معرض چنین حملاتی قرار گرفتهاند. درصد زنان آسیبدیده از این خشونت جنسی ۲۰.۶٪ بود، در حالی که درصد مردان آسیبدیده ۴.۸٪ بود.
برای اولین بار، این مطالعهی گسترده که شامل چندین موسسهی تحقیقاتی است، وسعت و توزیع این جرایم را در مناطقی که در آنها رخ دادهاند، آشکار میکند و فراتر از زمینههای شناختهشده در کلیساهای کاتولیک و پروتستان، که در سالهای اخیر تعداد فزایندهای از موارد سوءاستفاده در آنها کشف شده است، گسترش مییابد.
این مطالعه که توسط موسسه مرکزی سلامت روان در مانهایم انجام شده است، نشان داد که «بخش قابل توجهی از این سوءاستفادهها گزارش نشده باقی میمانند».
میانگین سنی قربانیان در زمان اولین حمله ۱۱.۲ سال بود.
تقریباً نیمی از قربانیان، به ویژه آنهایی که در سنین بسیار پایین آن را تجربه کردهاند، بیش از یک بار خشونت جنسی را تجربه کردهاند. برای کسانی که بیش از یک بار آن را تجربه کردهاند، سوء استفاده به طور متوسط ۳.۴ سال طول کشیده است.
هارالد درسینگ، روانپزشک و هماهنگکننده اصلی این مطالعه از مانهایم، اظهار داشت: «میزان این تخلفات در آلمان به طرز تکاندهندهای بالاست.»
درسینگ، که به خاطر تحقیقاتش در مورد شیوع جرایم تجاوز جنسی در کلیساهای کاتولیک و پروتستان در آلمان شناخته شده است، گزارش داد که حوزههای بسیار ناهمگنی از این جرایم در جامعه آلمان وجود دارد.
او توضیح داد که زنان جوان، به ویژه زنان بین ۱۸ تا ۲۹ سال، گزارش دادهاند که چنین حملاتی را با نرخ بالای ۲۷.۴ درصد تجربه کردهاند.
دختران اغلب در حلقه خانواده و دوستان قربانی این جرایم میشوند که یک سوم کل موارد را تشکیل میدهد و رایجترین زمینه برای این جرم است.
طبق گفتهی درسینگ، دختران به طور متوسط در زمان وقوع جرم، مسنتر از پسران هستند که معمولاً جوانترند.
پسران اغلب در محیطهای ورزشی و تفریحی، کلیساها و مراکز مراقبت از کودکان، نوجوانان و خانوادهها در معرض خشونت جنسی قرار میگیرند.
درسینگ گفت: «در تمام مکانهایی که قرار است از کودکان محافظت کنند، این جنایات جنسی رخ میدهد.»
در مورد اینترنت و رسانههای اجتماعی، حدود ۳۲٪ از شرکتکنندگان در مطالعه گزارش دادند که مورد خشونت جنسی قرار گرفتهاند.
شایعترین شکایات شامل قرار گرفتن در معرض محتوای مستهجن ناخواسته (۱۸٪)، سوالات ناخواسته با ماهیت جنسی و مکالمات ناخواسته با محتوای جنسی (هر کدام حدود ۱۰٪) بود.
محققان اظهار داشتند که «اعمال مجرمانه جدی بودهاند» و این مطالعه نشان میدهد که بیش از ۹۵٪ موارد شامل تماس فیزیکی و ۲۳.۷٪ موارد شامل دخول جنسی بوده است. طبق این مطالعه، ۹۵٪ از عاملان این جرایم مرد بودهاند.
این مطالعه شامل تمام موارد مربوط به کودکان زیر ۱۴ سال و همچنین مواردی بود که افراد زیر ۱۸ سال برخلاف میل خود به آن روی آورده بودند. سوالات شامل آزار جنسی، اجبار جنسی و تلاش برای تحریک آنلاین به منظور ارتکاب حملات بعدی بود.
درسن گفت: «وقتی کودکی در معرض خشونت جنسی قرار میگیرد، این یک آسیب روانی شدید است... و میتواند زندگی او را تهدید کند.»
این روانپزشک توضیح داد که بسیاری از قربانیان به دلیل احساس شرم، گناه و ترس از اینکه حرفشان باور نشود، سکوت میکنند.
بیش از ۳۷٪ از شرکتکنندگان گزارش دادند که برای اولین بار در طول مصاحبههای مطالعه در مورد این جرایم صحبت میکنند. در حالی که ۵۶٪ قبلاً با شخص دیگری در مورد این موضوع صحبت کرده بودند، تنها ۷٪ گزارش رسمی به پلیس ارائه داده بودند.
۱۴٪ گفتند که به دلیل این تجربه به دنبال درمان روانشناختی بودهاند.
درسینگ خواستار ادامه تحقیقات علمی در این زمینه با هدف کاهش این تعداد شد تا بتوان برنامههای حفاظتی ویژهای را در مؤسسات و خانههای سالمندان تدوین کرد.
درسینگ با توجه به شیوع بالای این موارد در خانوادهها، تأکید کرد که این امر مستلزم آگاهی و آموزش بیشتر جامعه است و بر لزوم افزایش انتشار اطلاعات در مورد راههای دریافت حمایت و کمک تأکید کرد.
منبع: دی پیای