کد مطلب: ۸۹۰۴۱۲
|
|
۰۲ شهريور ۱۴۰۴ - ۱۲:۳۴

درمان امیدوارکننده برای آسیب کبدی ناشی از یک مسکن رایج

درمان امیدوارکننده برای آسیب کبدی ناشی از یک مسکن رایج
تیمی از محققان مولکول جدیدی را توسعه داده‌اند که قادر به درمان آسیب کبدی ناشی از مصرف بیش از حد استامینوفن و سایر بیماری‌های التهابی است.

به گزارش مجله خبری نگار، یک آزمایش اولیه روی موش‌ها نشان داد که این ترکیب التهاب کبد را کاهش می‌دهد و از آن در برابر آسیب محافظت می‌کند.

استامینوفن یکی از پرکاربردترین مسکن‌ها در ایالات متحده است و در صد‌ها داروی تجویزی و بدون نسخه موجود است. اگرچه مصرف آن در دوز‌های توصیه‌شده بی‌خطر است، اما مصرف بیش از حد آن می‌تواند باعث آسیب شدید کبدی شود و اغلب به‌طور تصادفی زمانی رخ می‌دهد که چندین محصول حاوی مسکن مصرف شود یا دوز مصرفی اشتباه محاسبه شود.

پس از مصرف استامینوفن، کبد بخش کوچکی از آن را به یک ترکیب سمی به نام N-acetyl-p-benzoquinone imine (NAPQI) تبدیل می‌کند. در شرایط عادی، این ترکیب به سرعت به شکلی غیرسمی متابولیزه می‌شود، اما تجمع آن در مصرف بیش از حد منجر به آسیب سلولی می‌شود که می‌تواند باعث آسیب کبدی یا مرگ شود. در حال حاضر، N-acetylcysteine ​​​​تنها درمان موجود است و باید ظرف هشت ساعت پس از مصرف بیش از حد تجویز شود.

در مطالعه جدید، دانشجوی کارشناسی ارشد، جاناتون نعیم نام از دانشگاه ویرجینیا کامنولث، که یافته‌های تیمش را در نشست پاییزی انجمن شیمی آمریکا (ACS پاییز ۲۰۲۵) که از ۱۷ تا ۲۱ آگوست برگزار شد، ارائه داد، بر توسعه مولکول‌های کوچکی تمرکز کرد که فعالیت پروتئین‌های التهابی، معروف به التهابات، را کاهش می‌دهند. این التهابات همچنین در آپوپتوز مرتبط با آسیب کبدی ناشی از استامینوفن نقش دارند.

در طول تحقیق، این تیم ترکیبی کوچک به نام YM۸۱ را کشف کرد که قادر است یک پروتئین التهابی خاص به نام gasdermin D (GSDMD) را هدف قرار دهد و از شروع مرگ سلولی برنامه‌ریزی‌شده توسط آن جلوگیری کند.

محققان پنج موش مبتلا به آسیب کبدی ناشی از استامینوفن را با YM۸۱ درمان کردند و آنها را با ۱۰ موش که دارونما دریافت کرده بودند، مقایسه کردند. پس از ۱۷ ساعت، موش‌های تحت درمان با YM۸۱ کاهش قابل توجهی در سطح آلانین ترانس آمیناز و آسپارتات ترانس آمیناز، که هر دو شاخص آسیب کبدی هستند، نشان دادند که نشان‌دهنده اثربخشی YM۸۱ در کاهش التهاب و محافظت از کبد است.

شیجون ژانگ، محقق ارشد، تأکید می‌کند که YM۸۱ هنوز در مراحل اولیه توسعه است و خاطرنشان می‌کند که مراحل بعدی شامل بهبود اثربخشی، ایمنی و پایداری آن و همچنین آزمایش آن در مدل‌های حیوانی بیشتر است.

نام اضافه می‌کند که مهارکننده‌های GSDMD، مانند YM۸۱، می‌توانند برای درمان سایر بیماری‌های التهابی، از جمله بیماری‌های نورودژنراتیو، آرتروز، سپسیس و نقرس استفاده شوند و توضیح می‌دهد: «هدف قرار دادن GSDMD یک استراتژی درمانی برای کاهش التهاب و آسیب ناشی از بیماری‌های متعدد فراهم می‌کند.»

منبع: مدیکال اکسپرس

ارسال نظرات
قوانین ارسال نظر