آیا ژن‌ها یا عوامل محیطی؟ کدام تأثیر بیشتری بر سلامت دارند؟

به گزارش مجله خبری نگار، دانشمندان از داده‌های تقریباً نیم میلیون نفر در بیوبانک بریتانیا برای بررسی یک سوال قدیمی استفاده کردند - آیا طبیعت (یا ژن‌های ما) یا پرورش (عوامل محیطی) برای سلامت و طول عمر ما مهم‌تر است؟ این مطالعه نشان داد که عوامل محیطی و عاداتی مانند شرایط زندگی، میزان فعالیت بدنی و سیگار کشیدن تأثیر بیشتری بر سلامت و مرگ زودرس ما نسبت به ژن‌ها دارند.

در این مطالعه، محققان در مجموع ۱۶۴ عامل محیطی را بررسی کرده و نمرات خطر ژنتیکی را برای ۲۲ بیماری عمده و نحوه تأثیر آنها بر بیماری‌های مرتبط با سن، پیری و مرگ زودرس محاسبه کردند. این عوامل محیطی می‌توانند حدود ۱۷٪ از تغییرات در خطر مرگ را توضیح دهند، در حالی که استعداد ژنتیکی تنها می‌تواند ۲٪ از این خطر را توضیح دهد. عوامل محیطی که بیشترین سهم را در مرگ و میر و پیری داشتند، سیگار کشیدن، وضعیت اقتصادی-اجتماعی، فعالیت بدنی و شرایط زندگی بودند. نتایج این تحقیق در مجله Nature Medicine منتشر شد.

این ویژگی‌های محیطی تأثیر بیشتری نسبت به عوامل خطر ژنتیکی برای بیماری‌های ریه، قلب یا کبد داشتند، اما خطر ژنتیکی بیشتر در زوال عقل و سرطان سینه نقش داشت. محققان همچنین به عوامل خطر ژنتیکی که اکنون شناسایی شده‌اند، تکیه کردند؛ ممکن است موارد دیگری نیز وجود داشته باشند که هنوز شناسایی نشده‌اند و سهم ژنتیک را در مرگ و میر یا پیری افزایش دهند.

با این حال، این مطالعه همچنین تأکید می‌کند که بسیاری از این شرایط محیطی مهم، عادات قابل اصلاحی مانند سیگار کشیدن یا ورزش هستند. همچنین بر اهمیت ایجاد یک استاندارد زندگی عادلانه تأکید می‌کند.

«در حالی که ژن‌ها نقش کلیدی در بیماری‌های مغزی و برخی سرطان‌ها دارند، یافته‌های ما فرصت‌هایی را برای کاهش خطرات بیماری‌های مزمن ریه، قلب و کبد، که از علل اصلی ناتوانی و مرگ در سراسر جهان هستند، برجسته می‌کند.» پروفسور کورنلیا ون دوین، نویسنده ارشد و استاد علوم جمعیت در دانشگاه آکسفورد، گفت: «قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی در اوایل زندگی به ویژه مهم است، زیرا نشان می‌دهد که عوامل محیطی پیری را در اوایل زندگی تسریع می‌کنند، اما فرصت کافی برای جلوگیری از بیماری‌های طولانی مدت و مرگ زودرس باقی می‌گذارند.»

برای اندازه‌گیری پیری بیولوژیکی در این مطالعه، دانشمندان از نشانگر‌های پروتئین‌های خون که مرگ و میر زودرس را پیش‌بینی می‌کنند، استفاده کردند. این روش در مطالعات دیگر مربوط به پیری نیز مورد استفاده قرار گرفته است.

پروفسور برایان ویلیامز، مدیر ارشد علمی و پزشکی بنیاد قلب بریتانیا، افزود: «درآمد شما، محل زندگی‌تان و زادگاهتان نباید شانس شما را برای داشتن یک زندگی طولانی و سالم تعیین کند. اما این تحقیق پیشگامانه تأیید می‌کند که این واقعیت برای بسیاری از مردم وجود دارد.»