اختلال‌ها امروزه چه تاثیری بر زندگی انسان‌ها دارند؟

به گزارش مجله خبری نگار/اقتصادنیوز،اما در دنیای امروز همه چیز متفاوت شده است. با دو مثال سعی می‌کنیم توضیح دهیم که اختلال‌ها امروزه چقدر می‌توانند زندگی افراد را تهدید کنند.

مثال اول: ما در دورانی زندگی می‌کنیم که یکی از شروط استخدام افراد، داشتن مدرک تحصیلی است.

کودکی را تصور کنید که دارای اختلال عدم توجه و در عین حال علاقمند به تحصیل است. قاعدتا به همین دلیل ساده، او نمی‌تواند از درس خواندن، لذت کافی را ببرد، این کودک در زمان تحصیل در مقاطع بالاتر هم به مشکلات عمده بر می‌خورد، از اشتیاق او برای تحصیل کاسته شده و شاید از ادامه تحصیل انصراف دهد.

مثال دوم: بار دیگر فرض کنید، کودکی که اختلال ارتباطی دارد، نمی‌تواند با جامعه تعامل مناسبی داشته باشد، به همین دلیل با گذشت زمان در بزرگسالی هم نمی‌تواند تعامل موثری با محیط داشته و کم کم این معضل در قسمت‌های مختلف زندگی او سر باز می‌کند برای مثال در ارتباط با دوستان، هم کلاسی ها، هم دانشگاهی ها، همکاران، همسر، خانواده همسر یا حتی در پیدا کردن شغل مناسب و حفظ آن، نیز به مشکل اساسی بر می‌خورد.

حال برگردیم به هدف اصلی زندگی، "شادی انسان" در صورتی امکان پذیر است که انسان‌ها بتواند دریافت کاملی از محیط داشته باشد، در عین حال دریافت‌ها را به درستی تحلیل کند و نسبت به آن‌ها عکس العمل نشان دهد.

در مثنوی شعری آمده که افرادی وارد اتاقی تاریکی می‌شود که در آن فیلی وجود دارد. هرکسی در تاریکی با کمک از حس لامسه خود سعی می‌کند دریافتی از محیط داشته باشد.

یکی دست به خرطوم فیل می‌کشد (دریافت ناقص از محیط) و می‌گوید به نظر من این ناودان است (پردازش اشتباه).

یکی دست به پا‌های فیل می‌کشد (دریافت ناقص از محیط) و می‌گوید به نظر من این ستون است (پردازش اشتباه).

یکی دیگر دست به گوش فیل می‌کشد (دریافت ناکافی از محیط) و می‌گوید به نظر من این بادبزن است (پردازش اشتباه).

در آخر مولانا می‌گوید:

در کف هر کس اگر شمعی بدی

اختلاف از گفتشان بیرون شدی

با گسترش این شعر می‌توانیم به تعریف درستی از اختلال در افراد برسیم، اختلال‌ها مانند سدی در جلوی دریافت مناسب افراد از محیط قرار میگیرند. افراد با دریافت ناقص از محیط شروع به پردازش اطلاعات می‌کند و در نهایت نیز عکس العمل اشتباهی نسبت به محیط انجام می‌دهد یا فرصت عکس العمل به موقع را از دست می‌دهند.

تضمین آینده کودکان چگونه امکان پذیر هست؟

جایی که الان کودکان ایستاده‌اند نقطه مبدا و خوشبختی نقطه مقصد زندگی آن هاست. راه‌های فراوانی برای رسیدن به این خوشبختی وجود دارد، برخی از این راه‌ها طولانی و برخی کوتاه، برخی هموار و برخی پر از پستی و بلندی هستند.

اختلال‌ها در مسیر زندگی افراد مانند پستی و بلندی هستند که هم سرعت حرکت افراد را کند، هم حرکت در این مسیر را خسته کننده و پر تلاطم می‌کند پس رفع اختلالات مانند هموار کردن این مسیر برای کودکان هست.

اما طولانی و کوتاه بودن مسیر رسیدن به خوشبختی کودکتان از طریق استعدادیابی او امکان پذیر هست. هرچقدر انسان‌ها در مسیر استعداد خود قدم بردارند سریع‌تر و کوتاه‌تر به خوشبختی خواهند رسید. اگر دنبال درک بهتری از استعدادیابی هستید پیشنهاد می‌کنیم مقاله استعدادیابی از خانم بیتا صدیقیان را مطالعه بفرمائید.

نکته اینجاست که برای درمان اختلال‌ها یا استعدادیابی کودکان یک دوره طلایی وجود دارد اگر از این زمان بگذرد درمان و استعدادیابی سخت تر، پر هزینه تر، طولانی‌تر و حتی کم اثر‌تر می‌شوند. مخصوصا در این دوران اختلال‌ها در کودکان، راحت‌تر شناسایی شده و کم هزینه‌تر درمان می‌شوند.

پس زمان طلایی درمان کودکان و استعدادیابی کودکان را از دست ندهید. در این قسمت می‌خواهیم توضیح دهیم که چرا زمان طلایی درمان بسیار مهم است.

به اینفوگرافی زیر که نتیجه تحقیقات گسترده در حوزه بیش فعالی کودکان است توجه فرمائید. با گذشت زمان به نظر اختلال‌های رفتاری مخرب (disruptive behavior disorder)، اختلال یادگیری (Learning Disorder) و همچنین اختلال اوتیسم (Autism Spectrum Disorder) در کودکان کمتر بروز می‌کنند، اما به نمودار اضطراب (Anxiety) و افسردگی (Depression) کودک توجه کنید، با گذشت زمان این موارد در کودک افزایش پیدا کرده‌اند. {منبع اینفوگرافی}

وقتی از خانواده‌های که زمان طلایی درمان را از دست داده و به ما مراجعه می‌کنند دلیل تاخیر در مراجعه را میپرسیم، بسیاری میگویند. به ما گفتند بزرگ بشه خوب میشه. خانواده‌های عزیز هیچ اختلالی خود به خود خوب نمی‌شود. این نمودار بهای درمان نکردن به موقع اختلال‌ها در کودکان را نشان می‌دهد.

دلیل این تغییر اندازه در نمودار‌ها چیست؟

این نمودار از دل یک مقاله علمی استخراج شده، پس برای توضیح آن نیاز هست چندین صفحه تشریح تخصصی بنویسیم، اما سعی می‌کنیم در این قسمت این نمودار را بصورت ساده توضیح دهیم.

دلیل اول: کودکان با نمایان کردن اختلالشان مورد عتاب، سرزنش، کم توجهی و بی طاقتی افراد دیگر علی الخصوص خانواده و دوستان قرار می‌گیرند، به همین دلیل سعی می‌کنند تا جای ممکن نقاط ضعف خود را بروز ندهند. در هر تعامل ساده با محیط، کودک به این فکر می‌کند که چگونه اختلال خود را پنهان کرده و بروز ندهد همین باعث فشار مضاعف استرس بر کودک است. در حیطه‌هایی که اختلال او به چالش کشیده می‌شود وارد نمی‌شود، پس همه تصور می‌کنند اختلال او به مرور زمان مرتفع شده است و بدون درمان کودک خوب شده.

دلیل دوم: برای مثال از هر ۱۰۰ مرتبه‌ای که کودک سعی در مخفی کردن اختلال خود دارد، در ۱۰ تای آن‌ها موفق نباشد و همین باعث سرخوردگی او شود، به مرور کودک میبیند تلاش او آن چنان نتیجه بخش نیست و کم کم تعامل خود را با محیط به صفر می‌رساند و این نقطه شروع افسردگی اوست.

دلیل سوم: جامعه آماری این تحقیق کودکان، خانواده‌ها و معلمین او بوده‌اند، وقتی کودک روی به پنهان کاری می‌آورد و در عرصه‌هایی که باعث بروز اختلال هایش می‌شود قدم نمی‌گذارد، حتی خود او هم فکر می‌کند اختلال هایش کمتر شده‌اند. چون اختلال‌ها نمود بیرونی دارند و با مقیاس‌هایی (مانند نمره قبولی، بهبود عملکرد و ...) قابل اندازه گیری هستند ولی افسردگی و اضطراب به آن اندازه نمود خارجی ندارند و قابل اندازه گیری نیستند.

یک مثال ساده: در مدارس بین دانش آموزان اصولاً رقابتی برای کسب نمره بهتر یا جلب توجه معلمین وجود دارد دانش‌آموزان سعی می‌کند در سر کلاس با تمام تمرکز به صحبت‌های معلم گوش بدهند و با تعامل موثر نظر معلم را مثبت‌تر کنند، اما کودکی که با اختلال عدم تمرکز یا اختلال بیش فعالی در تحرک روبه‌رو است نمی‌تواند به اندازه بقیه دانش آموزان در کلاس تمرکز کرده درس را آموخته و به سوالات آنی معلم در لحظه جواب دهد پس به مرور زمان کودک از انجام فعالیت‌های داخل کلاس دوری می‌گزیند، چون نمی‌تواند به خوبی دیگران عمل کند.

اما چون خانواده خط کشی برای اندازه گیری تاثیر این اختلال بر کودک ندارند تصور می‌کنند به مرور زمان مشکل کودک برطرف شده است در صورتی که اختلال عدم تمرکز در این کودک باعث عدم ارائه بهترین عملکرد خود در سر کلاس به نسبت باقی دوستان است. این یعنی سرخوردگی و نتیجه این سرخوردگی را می‌توانید بر روی نمودار بالا مشاهده کنید هرچه زنده کودک میگذرد به نظر می‌رسد اختلال‌های او کاهش پیدا می‌کند، اما نمودار نشان می‌دهد که اضطراب و افسردگی در کودک است که افزایش پیدا کرده است

باز هم تاکید می‌کنم که هیچ اختلالی خود به خودی درمان نمی‌شود مگر با هزینه‌های سنگینی مانند (افسردگی، اضطراب). زمان طلایی درمان را از دست ندهید. حداقل برای کودک خود یک زمان مشاوره برای انجام تست ارزیابی معین کنید.

برای این منظور با دپارتمان مشاوره ما تماس حاصل نمایئد، یک وقت مشاوره آنلاین یا حضوری معین کنید.

بیش فعالی در کودکان

بیش فعالی (ADHD) نوعی اختلال است که بین کودکان شیوع نسبتاً زیادی دارد به طوری که در حدود ده درصد کودکان به آن ابتلا دارند یعنی از هر ۱۰ کودکی که در پارک، خیابان، مدرسه یا مهدکودک می‌بینید ۱ نفر مبتلا به بیش فعالی هست.

خانواده‌ها باید بدانند که کودکان وارثین ژنتیکی اختلال‌های مختلف از نسل گذشته خود هستند. شاید در زمان‌های گذشته به دلیل ساده بودن زندگی، اختلالات تشخیص داده نمی‌شدند یا حتی عواقب آن‌ها کم هزینه بودند، اما با گسترش و پویا شدن جامعه، اختلالات باعث کندی تعامل انسان‌ها با محیط اطراف می‌شود.

آینده مبهم کودکان دارای اختلال با درمان به موقع، روشن‌تر خواهد بود خانواده‌ها بایستی بهترین مسیر درمان اختلالات که همان درمان بدون دارو، بی بازگشت و بدون عوارض جانبی است را انتخاب کنند.

آمار‌ها در آمریکا

آمار و اطلاعات دقیق و کارآمدی در کشور ما درباره بیش فعالی کودکان وجود ندارد ما سعی می‌کنیم در این قسمت برخی اطلاعات جمع آوری شده مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها در آمریکا را مشاهده می‌کنید.

در سال ۲۰۰۶، ۶.۱ میلیون نفر یا ۹.۴ درصد جامعه کودکان زیر ۱۷ سال بیش فعال هستند.

۳۸۸،۰۰۰ کودک بین ۲ تا ۵ سال

۲.۴ میلیون کودک بین ۶ تا ۱۱ سال

۳.۳ میلیون کودک بین ۱۲ تا ۱۷ سال

پسر‌ها تقریبا ۲ برابر دختر‌ها احتمال درگیری این اختلال را دارند. پسر‌های بیش فعال، ۱۲.۹ درصد و دختر‌های بیش فعال، ۵.۶ درصد جامعه کودکان را تشکیل می‌دهند.

براساس تحقیقات سال ۲۰۱۶ انجام گرفته روی خانواده ها، از هر ۱۰ کودک بیش فعال ۶ کودک حداقل یک اختلال ذهنی دیگر مثل اختلالات حسی یا رفتاری دارند.

از هر ۱۰ کودک بیش فعال ۵ تا از آن‌ها اختلال احساسی دارند.

از هر ۱۰ کودک بیش فعال ۳ تا از آن‌ها مشکلات اضطرابی دارند.

در این تحقیق کودکان بیش فعال بین ۲ - ۱۷ سال تحت درمان‌های دارویی یا درمان‌های رفتاری (کاردرمانی) قرار می‌گیرند.

برای ۶۲ درصد کودکان بیش فعال دارو تجویز می‌شود:

سنین ۲ - ۵ سال: ۱۸ درصد

سنین ۶ - ۱۱ سال: ۶۹ درصد

سنین ۱۲ - ۱۷ سال: ۶۲ درصد

برای ۴۷ درصد کودکان بیش فعال درمان‌های رفتاری - کاردرمانی تجویز می‌شود:

سنین ۲ - ۵ سال: ۶۰ درصد

سنین ۶ - ۱۱ سال: ۵۱ درصد

سنین ۱۲ - ۱۷ سال: ۴۲ درصد

در کل ۷۷ درصد کودکان بیش فعال در آمریکا تحت درمان هستند:

تقریبا ۳۰ درصد فقط تحت درمان دارویی هستند

تقریبا ۱۵ درصد فقط تحت درمان‌های رفتار - کاردرمانی هستند

تقریبا ۳۲ درصد تحت هر دو درمان دارویی و درمان‌های رفتاری - کاردرمانی هستند

تقریبا ۳۲ درصد کودکان بیش فعال در آمریکا تحت هیچ درمان دارویی یا رفتاری قرار نمی‌گیرند.

در تصویر بالا نیز می‌توانید نرخ گسترش بیش فعالی در کودکان جهان را به تفکیک کشور‌ها مشاهده نمائید. البته اینکه نرخ بیش فعالی در کشوری زیاد یا کم است بسیار بستگی به ساز و کار‌های تشخیص بیش فعالی کودکان دارد. برخی کشور‌ها ساز و کار درستی برای تشخیص این مسئله ندارند. (منبع: مرکز ADHD جهانی)

در ایران به دلایل مختلف این وظیفه شناسایی و درمان اختلال در کودکان، بر دوش خانواده‌ها افتاده است. پس برای انجام درست این کار بایستی اطلاعات کافی و مناسب از بیش فعالی کودکان داشته باشند و به مشاورین معتمد این حوزه مراجعه نمایند.

یکی از نگرانی‌های خانواده‌ها شناسایی درست اختلال در کودکان توسط مشاورین و همینطور درمان کودک با کم‌ترین عوارض جانبی، بی بازگشت و با کمترین هزینه هست، ما در موسسه نورولند به شما تضمین تشخیص درست و درمانی بدون دارو، بدون بازگشت و بدون عوارض جانبی را خواهیم داد.