به گزارش مجله خبری نگار،این کشف، نقش حیاتی خواب آرام در تثبیت تجربیات روزمره را برجسته میکند و نشان میدهد که این تأثیر میتواند حتی بیش از یک سال پس از وقوع رویدادها پایدار باقی بماند.
این پژوهش توسط تیمی از محققان مرکز برجستهای در زمینه پیری و سلامت مغز انجام شده است. آنها روشی نوآورانه برای بررسی تأثیر خواب بر ترتیب حافظهها در بازههای زمانی طولانی طراحی کردند.
برایان لوین (Brian Levine)، نویسنده ارشد این مطالعه و دانشمند مؤسسه تحقیقاتی راتمن در آکادمی Baycrest، میگوید:
«در حالیکه حافظه ما برای ویژگیهایی مانند اندازه یا رنگ اشیاء با گذشت زمان کاهش مییابد، خواب میتواند حافظه ما را نسبت به ترتیب رویدادها بهبود بخشد.»
او افزود:
«این مطالعه درک ما را از اهمیت خواب در یکپارچهسازی تجربیات در حافظه، عمیقتر میکند.»
براساس یافتهها، خواب میتواند رویدادهای روزانه را به ترتیب سازماندهی کرده، ارتباط میان آنها را تقویت کند و باعث شود ماهها بعد هم به یاد آورده شوند.
برای دستیابی به این نتایج، محققان از روشهای سنتی آزمایشگاهی فاصله گرفتند و بهجای واژهنامهها یا تصاویر، یک تور ۲۰ دقیقهای با راهنمای صوتی از آثار هنری طراحی کردند تا تجربهای واقعیتر فراهم شود.
شرکتکنندگان در این مطالعه، هنگام بازدید از نمایشگاه، به توضیحات صوتی مربوط به آثار گوش دادند. سپس در بازههای زمانی مختلف از یک ساعت پس از تور تا ۱۵ ماه بعد، در آزمونهای حافظه شرکت کردند.
این آزمونها شامل پرسشهایی درباره ویژگیهای فیزیکی آثار (مانند رنگ و شکل) و همچنین ترتیب آنها (اول، دوم، سوم و…) بودند. اگرچه حافظه مرتبط با شکل و رنگ به مرور زمان کمرنگ شد، اما خواب بهطور قابلتوجهی به یادآوری ترتیب آثار کمک کرد.
در آزمایش دوم، شرکتکنندگان به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول (گروه خواب) تور را عصر تجربه کردند و بلافاصله پس از آن مورد آزمایش قرار گرفتند. سپس شب را در محیطی کنترلشده خوابیدند که در آن فعالیت مغز آنها از طریق EEG (نوار مغزی) ثبت شد.
گروه دوم (گروه بیدار) تور و آزمون اولیه را صبح انجام داده، در طول روز بیدار ماندند و شب مجدداً آزمایش شدند. هر دو گروه سپس یک هفته، یک ماه و ۱۵ ماه بعد نیز مورد آزمون حافظه قرار گرفتند.
یافتهها نشان داد که حتی یک شب خواب خوب میتواند تأثیر قابلتوجهی بر یادآوری ترتیب آثار داشته باشد. این مزیت، که خیلی زود پس از خواب ایجاد شده بود، بیش از یک سال بعد همچنان پایدار باقی ماند.
در همین حال، حافظه مربوط به ویژگیهای فیزیکی آثار برای هر دو گروه با گذشت زمان کاهش یافت. دادههای EEG نشان داد که خواب عمیق، بهویژه ترکیب موجهای آهسته و دوکهای خواب (sleep spindles)، ارتباط قویای با بهبود حافظه در طول زمان دارد.
تأثیر خواب بر حافظه مدتهاست که دانشمندان را به خود مشغول کرده است. یافتههای این پژوهش نشان میدهد که ترتیب تجربهها میتواند در طولانیمدت پایدار بماند.
با این حال، برخی انواع حافظه مانند جزئیات اشیاء ممکن است به همان میزان بهرهمند نشوند.
با برجستهکردن این تفاوت، پژوهشگران به این موضوع میپردازند که چرا مغز ما ترتیب وقایع را حفظ میکند، حتی زمانی که جزئیات دیگر از بین میروند. این الگو میتواند برای سالمندان و افرادی که دچار اختلالات شناختی هستند نیز اهمیت داشته باشد، زیرا درک آن میتواند دلایل تغییرات شدید حافظه در سالمندی را روشنتر سازد.
مزایای یک خواب شبانه خوب فراتر از بهبودهای کوتاهمدت است. برایان لوین میگوید:
«مزایای خواب برای حافظه بسیار قدرتمند هستند؛ تنها یک شب خواب میتواند اثری ماندگار تا بیش از یک سال ایجاد کند.»
این موضوع بر اهمیت خواب منظم و با کیفیت بالا به عنوان بخشی از استراتژی کلی برای حفظ و تقویت سلامت شناختی تأکید میکند. فعالیتهایی مانند ورزش منظم، تغذیه متعادل و توجه به الگوهای خواب میتوانند با هم ذهن را در اوج عملکرد نگه دارند.
پژوهشگران امیدوارند که مطالعه ریتمهای خواب، موجهای آهسته و دوکهای خواب به توسعه مداخلات جدید برای تقویت حافظه منجر شود. این مداخلات ممکن است بهویژه برای سالمندان یا افراد مبتلا به زوال عقل، در حفظ جنبههای کلیدی از تجربیاتشان مفید باشند.
برای هر کسی که به دنبال حفظ رشتهی وقایع زندگی است، این یافتهها چشماندازی امیدوارکننده فراهم میکنند: استراحت بهتر امروز میتواند به یادآوری دقیقتر فردا و حتی ماهها و سالهای آینده منجر شود.
راههایی که خواب از طریق آنها حافظه را شکل میدهد، همچنان یکی از مرزهای اکتشافات علمی باقی ماندهاند، اما یک پیام بهوضوح شنیده میشود:
چه برای مطالعهی امتحان، چه برای حفظ خاطرات خانوادگی و چه برای ثبت وقایع زندگی، خواب خوب یکی از ارکان اصلی موفقیت در حفظ خاطرههاست.
منبع:فوت وفن