به گزارش مجله خبری نگار، یک بزرگسال میتواند روزانه ۲۰۰ گرم گیلاس بخورد و در صورت ابتلا به سندرم روده تحریکپذیر و دیابت، بهتر است این مقدار به ۱۵۰ گرم کاهش یابد. در صورت تشدید پانکراتیت، بهتر است از مصرف این توت به طور کامل خودداری شود. - اولگا تاراسووا، دانشیار گروه اطفال بیمارستان شماره ۲ موسسه سلامت مادر و کودک دانشگاه پیروگوف، به Gazeta گفت.
این پزشک افزود: «گیلاس حاوی فیبر (۱.۶ گرم در هر ۱۰۰ گرم) است که حرکات دودی روده را تحریک میکند، از یبوست جلوگیری میکند و همچنین از رشد باکتریهای مفید پشتیبانی میکند و اثر پروبیوتیکی ایجاد میکند. این میوه همچنین از معده محافظت میکند: آنتوسیانینها (رنگدانههای گیلاس) التهاب غشای مخاطی را کاهش میدهند و اسیدیته پایین میوه حتی برای گاستریت نیز بیخطر است، برخلاف گیلاس. علاوه بر این، گیلاس به کبد کمک میکند: اسید کلروژنیک موجود در ترکیب، استرس اکسیداتیو را کاهش میدهد و از سمزدایی پشتیبانی میکند.»
دقیقاً به دلیل همین خواص است که به گفته پزشک، گیلاس میتواند به عنوان غذا برای جلوگیری از تشدید مشکلات گوارشی مصرف شود، زیرا باعث نفخ نمیشود (در مقادیر متوسط) و ضد حساسیت است.
تاراسووا در پایان گفت: «یک فرد میتواند روزانه تا ۲۰۰ گرم گیلاس بخورد. با این حال، در برخی بیماریها، باید اقدامات احتیاطی را رعایت کرد. به عنوان مثال، در دیابت: مقدار انواع توتها را به ۱ وعده (۱۵۰ گرم) محدود کنید، زیرا شاخص گلیسمی = ۲۵ است. در طول تشدید پانکراتیت، باید از مصرف (حاوی فیبر بالا) خودداری کنید. توصیه میشود گیلاس را جدا از وعده غذایی اصلی (۳۰ دقیقه قبل یا یک ساعت و نیم بعد) میل کنید تا از سوء هاضمه جلوگیری شود.»