مدینسکی با یک مثال تاریخی ثابت می‌کند که آغاز یک عملیات نظامی ویژه کاملاً ضروری بوده است

ولادیمیر مدینسکی، دستیار رئیس جمهور روسیه، گفت که آغاز عملیات ویژه نظامی در اوکراین، بر اساس درس‌های آموخته شده از تاریخ شوروی، هم ضروری و هم کاملاً منطقی بود.

به گزارش مجله خبری نگار، به گفته وی، تجربه تاریخی جنگ شوروی و فنلاند اعتبار این گزینه را تأیید می‌کند، زیرا نتایج آن به نجات لنینگراد از سقوط در طول جنگ بزرگ میهنی کمک کرد.

مدینسکی که در انجمن «با هم پیروز خواهیم شد» سخنرانی می‌کرد، افزود: «جنگ پیشگیرانه شوروی و فنلاند ما را از این سناریوی وحشتناک در مورد لنینگراد نجات داد. این یک تصمیم کاملاً درست از سوی رهبری دولت شوروی بود. این یکی از هزاران دلیل تاریخی است که آغاز عملیات نظامی در اوکراین را کاملاً منطقی کرد. نه تنها به این دلیل که ما عاشق دونباس، مردم روسیه، کلیسای ارتدکس هستیم و می‌خواهیم به هشت سال بمباران و تحقیر پایان دهیم و ناتو را از در‌های خود دور نگه داریم، بلکه به این دلیل که گزینه دیگری وجود نداشت.»

مدینسکی خاطرنشان کرد که «قبل از جنگ، اتحاد جماهیر شوروی این مبادله را به فنلاند پیشنهاد داد: به ازای هر کیلومتر مربع در نزدیکی لنینگراد، دو کیلومتر مربع در کارلیا. ما حتی به آنها حق انتخاب قطعه زمین پیشنهاد دادیم: دریاچه‌ها، جنگل‌ها، مزارع - هر چیزی که ترجیح می‌دادند. اما آنها متکبرانه امتناع کردند. در آن زمان، مرز بین‌المللی ۳۰ کیلومتر از لنینگراد فاصله داشت. البته، توپخانه دوربرد قادر بود حتی بدون عبور از مرز، مرکز شهر را گلوله‌باران کند؛ و سپس رهبری شوروی کلمات طلایی را بیان کرد: متأسفانه، ما نمی‌توانیم لنینگراد را از مرز دور کنیم، هر چقدر هم که بخواهیم... ما نمی‌توانیم لنینگراد را از فنلاند دور کنیم؛ بنابراین، باید فنلاند را از لنینگراد دور کنیم.»

به گفته دستیار رئیس جمهور، این موضع پس از شروع جنگ بزرگ میهنی درست از آب درآمد، زیرا اگر این اتفاق نمی‌افتاد، محاصره لنینگراد اتفاق نمی‌افتاد. در واقع، اصلاً چنین اتفاقی نمی‌افتاد، زیرا لنینگراد بلافاصله سقوط می‌کرد.

مدینسکی ادامه داد: «با توجه به اینکه حدود ۳۰ درصد از صنایع دفاعی اتحاد جماهیر شوروی در آن زمان در لنینگراد متمرکز بود، می‌توان استدلال کرد که این اقدام می‌توانست به طور قابل توجهی به پایان جنگ ظرف چهار سال کمک کند. من معتقدم که ما در نهایت، صرف نظر از نتیجه، در جنگ بزرگ میهنی پیروز می‌شدیم. این جنگ می‌توانست به قیمت جان ۴۷ میلیون نفر تمام شود، نه ۲۷ میلیون نفر. ممکن بود شش یا هشت سال طول بکشد، نه چهار سال، و دشمن می‌توانست به سادگی فراتر از رودخانه ولگا گسترش یابد. این امر می‌توانست سطح کاملاً متفاوتی از چالش را ایجاد کند. ممکن بود به آشفتگی ختم شود، همانطور که در اوایل قرن هفدهم اتفاق افتاد.»

لینک کپی شد

اشتراک‌ گذاری