ویروس‌های آنفولانزای مرغی به روش‌های جدیدی با پستانداران سازگار می‌شوند

به گزارش مجله خبری نگار، بر اساس یک مطالعه جدید در مورد شیوع گسترده این بیماری در میان فک‌های فیلی در آرژانتین در سال ۲۰۲۳، ویروس‌های آنفولانزای مرغی H۵N۱ با بیماری‌زایی بالا به طور فزاینده‌ای انعطاف‌پذیر می‌شوند و به روش‌های جدیدی با پستانداران سازگار می‌شوند که پیامد‌های جهانی بالقوه‌ای برای مردم، حیات وحش و دام‌ها دارد.

این مطالعه که به صورت پیش‌چاپ منتشر شده و به طور مشترک توسط دانشکده دامپزشکی دیویس دانشگاه کالیفرنیا و مؤسسه ملی فناوری کشاورزی (INTA) در آرژانتین انجام شده است، انتقال واضح ویروس از پستاندار به پستاندار دیگر را نشان می‌دهد. در این مطالعه آمده است که این شیوع، اولین مورد شناخته شده انتقال بین‌المللی یک ویروس در بین پستانداران است که تاکنون در سراسر جهان مشاهده شده است و ویروس مشابهی در چندین گونه از سنجاب‌های دم‌دراز در کشور‌های مختلف در مدت زمان کوتاهی ظاهر شده است.

تجزیه و تحلیل ژنومی این مطالعه نشان داد که این ویروس اکنون در دسته‌های متمایزی از پرندگان و پستانداران دریایی در آمریکای جنوبی در حال تکامل است، پدیده‌ای بی‌سابقه. نگرانی فزاینده‌ای وجود دارد که ویروس‌های H۵N۱ که با انتقال از پستانداران سازگار شده‌اند، می‌توانند به گونه‌های دیگر، از جمله انسان، سرایت کنند.

مارسلا اوهارت، دامپزشک مرکز سلامت حیات وحش کارن کی. درایر دانشگاه کالیفرنیا، دیویس و از نویسندگان این مقاله، گفت: «این شواهد بیشتری است که ما باید هوشیار باشیم، به خصوص در مورد پستانداران دریایی.» «هرچه بیشتر با پستانداران سازگار شود، برای انسان اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.»

گونه فعلی ویروس H۵N۱، یعنی ۲.۳.۴.۴b، در سال ۲۰۲۰ در آفریقای جنوبی شروع به ایجاد مشکلات جهانی کرد. در سال ۲۰۲۲، این ویروس وارد ایالات متحده و کانادا شد و طیور و پرندگان وحشی را تهدید کرد و سپس در اواخر سال ۲۰۲۲ در آمریکای جنوبی گسترش یافت.

تا فوریه ۲۰۲۳، آنفولانزای مرغی بسیار بیماری‌زا (HPAI) برای اولین بار در آرژانتین شناسایی شد و طیور را عمدتاً در مناطق مرکزی آرژانتین به مدت پنج ماه تحت تأثیر قرار داد. تا اوت ۲۰۲۳، پس از دو ماه بدون شیوع در طیور، ویروس در شیر‌های دریایی در انتهای آمریکای جنوبی، در سواحل اقیانوس اطلس تیرا دل فوئگو، شناسایی شد. از آنجا، به سرعت به سمت شمال حرکت کرد و ابتدا عواقب مرگباری برای پستانداران دریایی و سپس برای پرندگان دریایی ایجاد کرد.

در اکتبر ۲۰۲۳، پس از شیوع شیر دریایی، نویسندگان این مطالعه یک کلونی زادآور از فک‌های فیلی را در پونتا دلگادا، در سواحل شبه جزیره والدز در آرژانتین، بررسی کردند. آنها یک رویداد مرگ و میر جمعی بی‌سابقه را ثبت کردند که در آن حدود ۱۷۰۰۰ فک فیلی جان خود را از دست دادند. تا نوامبر، ۹۶٪ از توله‌های متولد شده در آن فصل جان خود را از دست دادند. نتایج آزمایش تأیید کرد که ویروس آنفلوانزای فوق حاد H۵N۱ در فک‌ها و همچنین چندین پرستوی دریایی که همزمان مردند، وجود داشته است.

این ویروس پس از ورود کلاد H۵N۱، ۲.۳.۴.۴b، به ویژه ژنوتیپ B۳.۲، از طریق پرندگان مهاجر به قاره آفریقا و سپس شیوع آن در پستانداران، به دو کلاد پرندگان و پستانداران دریایی تقسیم شد. سپس از ویروس کلاد پرندگان جدا شد و به یک ویروس جداگانه سازگار با پستانداران دریایی تبدیل شد. متأسفانه، اگرچه این ویروس در بین باله‌پایان توزیع می‌شود، اما می‌تواند پرندگان را نیز آلوده کند. این موضوع در مطالعه‌ای که در آن ویروس یافت شده در پرستو‌های دریایی با ویروس موجود در فک‌های فیلی یکسان بود، مشهود بود.

آگوستینا ریموندی، ویروس‌شناس و نویسنده همکار از INTA، گفت: «ما تکامل این ویروس مربوط به پستانداران دریایی را در طول زمان نشان می‌دهیم. این ویروس قادر به سازگاری با پستانداران است، همانطور که از جهش‌هایی که دائماً در ویروس‌های متعلق به کلاد پستانداران یافت می‌شوند، می‌توانیم ببینیم.»

ویروس‌های آنفولانزا معمولاً جهش می‌یابند و بخش‌های ژنی خود را مبادله می‌کنند که به آنها امکان سازگاری با میزبان‌های جدید را می‌دهد.

اوهارت و ریموندی گفتند که بسیار مهم است که نظارت و تحقیقات برای درک بهتر تأثیرات ویروس بر سلامت انسان، حفاظت از حیات وحش و محیط زیست ادامه یابد.