به گزارش مجله خبری نگار به نقل از ایبیسی، این گردشگر این مروارید را که قطر تقریبی آن ۲ سانتیمتر است، در منطقه ریچموند که به خاطر اکتشافات مهم باستانشناسیاش شناخته میشود، در جریان کاوشهای موزه کرونوسوروس کورنر، جایی که داوطلبان در جستجوی فسیلها مشارکت دارند، پیدا کرد.
پروفسور گرگوری وب از دانشگاه کوئینزلند، که به مدت دو سال روی این اثر باستانی که در سال ۲۰۱۹ پیدا شد، مطالعه و تحقیق کرد، آن را «دارای ارزش علمی باورنکردنی» توصیف کرد.
کارشناسان معتقدند که این مروارید درون صدف یک نرمتنان غولپیکر اینوسراموس که در دریای داخلی ارومانگا، که ۱۰۰ میلیون سال پیش سرزمینهای استرالیای امروزی را پوشانده بود، زندگی میکرد، تشکیل شده است. به لطف ترکیب معدنی آن، تقریباً بدون تغییر باقی مانده است.
پروفسور وب میگوید: «این سومین مروارید ماقبل تاریخ کشف شده در استرالیا است، اما اولین مروارید با این اندازه است.»
به گفته وی، دو یافته قبلی که در کوبر پدی یافت شده بودند، کوچکتر بودند. دانشمندان از تجزیه و تحلیل پیشرفته برای مطالعه ساختار داخلی بدون آسیب رساندن به نمونه استفاده کردند. این اثر باستانی در حال حاضر در موزه ریچموند در معرض نمایش است.
کارشناسان خاطرنشان میکنند که این کشف به ما کمک میکند تا بفهمیم چگونه موجودات باستانی با تغییرات اقلیمی سازگار شدهاند. این نرمتنان به همان روشی که فرزندان امروزیشان انجام میدهند، مرواریدهایی را در اطراف مواد محرک تشکیل میدادند. بنابراین، مطالعه چنین اکتشافاتی به ما این امکان را میدهد که پیشبینی کنیم اکوسیستمهای مدرن چگونه به تغییرات در محیط اطراف خود واکنش نشان خواهند داد.