دانشمندان: برگ‌های گیاهی پلاستیک را از هوا بیرون می‌کشند

به گزارش مجله خبری نگار، این امر منجر به حضور گسترده پلیمر‌های پلاستیکی در پوشش گیاهی می‌شود. دانشمندان چینی نتایج این کشف را در مجله علمی "طبیعت" منتشر کرده‌اند.

میکروپلاستیک‌ها در تمام اکوسیستم‌های زمینی از جمله خاک، آب و هوا یافت می‌شوند. مطالعات آزمایشگاهی نشان داده است که ریشه گیاهان می‌توانند این ذرات را جذب کنند، زیرا ریز و نانوذرات از ریشه به ساقه‌ها منتقل می‌شوند.

غلظت میکروپلاستیک‌ها در هوا در مناطق شهری - مانند پاریس، شانگهای، کالیفرنیای جنوبی و لندن - از ۰.۴ تا ۲۵۰۲ ذره در متر مکعب متغیر است. آزمایش‌های آزمایشگاهی جذب برگ نانوذرات از جمله نقره (Ag)، اکسید مس (CuO)، دی اکسید تیتانیوم (TiO₂) و اکسید سریم (CeO₂) را نشان داده است. علاوه بر این، شواهدی از تجمع پلی استایرن (PS) در گیاهان وجود دارد.

یک مطالعه قبلی در ساوت پورت، استرالیا، ذرات اکریلیک را در برگ‌های گیاه Chirita sinensis پیدا کرد، اما مقدار آنها را اندازه گیری نکرد یا آنها را به آلودگی جوی مرتبط نکرد. مطالعه‌ای در لیسبون همچنین وجود ذرات پلاستیکی مشکوک در کاهو شهری را نشان داد، بدون اینکه بتواند به طور قابل اعتماد بین ذرات پلاستیک تمایز قائل شود و احتمال آلودگی در طول پردازش نمونه را رد کند.

دانشمندان چینی نمونه‌های برگ را در چهار سایت در منطقه تیانجین، در نزدیکی یک کارخانه تولید داکرون، در یک پارک عمومی، محل دفن زباله و در محوطه دانشگاه جمع آوری کرده‌اند. نمونه‌ها با آب مقطر فیلتر شده و اتانول شسته شدند تا قبل از تجزیه و تحلیل، آلاینده‌های سطحی حذف شوند.

نمونه‌های مناطق نزدیک کارخانه و محل دفن زباله سطح پلاستیک را حدود ۱۰۰ برابر بیشتر از حاشیه دانشگاه ثبت کردند. غلظت پلی اتیلن ترفتالات (PET) به ده‌ها هزار نانوگرم در گرم وزن خشک برگ رسید.

میکروپلاستیک‌ها همچنین در ۹ نوع سبزیجات برگ دار شناسایی شدند که سطح آلودگی در محصولات مزرعه‌ای از محصولات گلخانه‌ای پیشی گرفت. تجزیه و تحلیل‌ها همچنین وجود نانوذرات پلی اتیلن ترفتالات (PET) و پلی استایرن (PS) را در بافت‌های گیاهی به طور قطعی تأیید کرد.

این نتایج با استفاده از گیاه ذرت به عنوان مدل مطالعه به صورت تجربی تأیید شد. نتایج نشان دهنده تجمع سریع ذرات پلی اتیلن ترفتالات (PET) در بافت برگ در عرض ۲۴ ساعت پس از قرار گرفتن در معرض گرد و غبار پلاستیک بود. شایان ذکر است که تجزیه و تحلیل‌ها وجود PET در ریشه‌ها یا ساقه‌ها را در شرایط آزمایشی یکسان نشان نداد. کاهش قابل توجهی در آلودگی با میکروپلاستیک‌ها نیز هنگام درمان گیاهان با اسید آبسیزیک (ABA) - هورمونی که مسئول بستن روزنه‌های گیاه است - مشاهده می‌شود.

انتقال میکروپلاستیک‌ها از طریق مسیر سلولی غیر زنده با استفاده از نشانگر‌های یوروبیوم فلورسنت ردیابی شد. هنگام نفوذ به بافت برگ، انتقال این ذرات به سیستم عروقی و مویرگ‌های گیاهی مشاهده شد. اندازه گیری‌های مزرعه‌ای نشان داد که میزان تجمع پلاستیک در اندام هوایی گیاهان بیشتر از نرخ جذب ریشه سنتی است.

کشف پلیمر‌ها و قطعات آنها در قسمت‌های خوراکی محصولات کشاورزی خطر آلودگی جو به میکروپلاستیک‌ها را ثابت می‌کند. مطالعات آینده باید میزان این مشکل زیست محیطی و تاثیرات بهداشتی آن را به دقت ارزیابی کنند.