دانشمندان سرانجام یک معمای چند دهه‌ای در مورد بیماری پارکینسون را حل کردند

به گزارش مجله خبری نگار، برای چندین دهه، کارشناسان می‌دانند که PINK۱ به طور مستقیم با بیماری پارکینسون مرتبط است. با این حال، هیچ هنوز نتوانسته است ببیند که این پروتئین انسانی چگونه به نظر می‌رسد یا بفهمد که چگونه به میتوکندری آسیب دیده (یا سطوح میتوکندری، کارخانه‌های انرژی سلول) در داخل سلول‌ها متصل می‌شود یا چگونه آن را فعال کند.

اما دانشمندان موسسه والتر، الیزا هال و موسسه تحقیقات بیماری پارکینسون در استرالیا سرانجام این راز چند دهه‌ای را درک کردند و کشف کردند که چگونه جهش پروتئین را فعال کرد و امکان یافتن راهی برای متوقف کردن آن و کند کردن پیشرفت بیماری را باز کرد.

تشخیص بیماری پارکینسون ممکن است سال‌ها و گاهی دهه‌ها طول بکشد. اگرچه معمولا با لرزش همراه است، اما حدود ۴۰ علامت دیگر از جمله اختلال شناختی، مشکلات گفتاری، اختلالات تنظیم دمای بدن و مشکلات بینایی وجود دارد.

در حال حاضر هیچ درمانی برای بیماری پارکینسون وجود ندارد، اگرچه داروها، فیزیوتراپی و جراحی می‌توانند به مدیریت علائم کمک کنند.

یکی از ویژگی‌های کلیدی بیماری پارکینسون مرگ سلول‌های مغزی است. در حالی که حدود ۵۰ میلیون سلول در بدن انسان در هر دقیقه جایگزین می‌شوند، سلول‌های مغز با سرعت بسیار آهسته می‌میرند و به راحتی جایگزین نمی‌شوند.

هنگامی که میتوکندری آسیب می‌بیند، تولید انرژی را متوقف می‌کنند و سموم را در سلول آزاد می‌کنند. در افراد سالم، سلول‌های آسیب دیده از طریق فرآیندی به نام میتوفاژی از بین می‌روند. در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون که دارای جهش در PINK۱ هستند، این فرآیند به درستی کار نمی‌کند و منجر به تجمع سموم در سلول و در نهایت مرگ می‌شود.

PINK۱ به طور خاص با بیماری پارکینسون اولیه در افراد زیر پنجاه سال مرتبط است. با وجود این ارتباط شناخته شده، دانشمندان قبلا نتوانسته‌اند پروتئین را تجسم کنند یا نحوه عملکرد آن را درک کنند.

پروفسور دیوید فرمانده، نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: "این یک پیشرفت بزرگ در تحقیقات بیماری پارکینسون است. شگفت انگیز است که بالاخره پروتئین PINK۱ را ببینید و بدانید که چگونه با میتوکندری ارتباط دارد. ساختار پروتئینی راه‌های جدیدی را برای اصلاح PINK۱ نشان می‌دهد که می‌تواند زندگی افراد مبتلا به بیماری پارکینسون را تغییر دهد.

دکتر سیلوی کالیگاری، نویسنده اصلی این مطالعه، گفت که PINK۱ در چهار مرحله مجزا کار می‌کند که دو مرحله اول قبلا هرگز دیده نشده است. ابتدا PINK۱ آسیب میتوکندری را تشخیص می‌دهد. سپس به میتوکندری آسیب دیده متصل می‌شود. پس از اتصال، با پروتئین دیگری به نام پارکین تعامل می‌کند تا زمانی که میتوکندری آسیب دیده بازیافت شود.

کالیگاری افزود: "این اولین بار است که ما شاهد پیوند PINK۱ انسان به سطح آسیب دیده میتوکندری هستیم و این مجموعه‌ای چشمگیر از پروتئین‌ها را نشان داده است که به عنوان یک محل اتصال عمل می‌کنند. "ما همچنین برای اولین بار دیدیم که چگونه جهش‌های یافت شده در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون بر پروتئین PINK۱ انسانی تأثیر می‌گذارد. "

ایده استفاده از PINK۱ به عنوان هدفی برای درمان‌های دارویی بالقوه مدت هاست که ترویج شده است، اما به دلیل عدم درک ساختار پروتئین و نحوه ارتباط آن با میتوکندری آسیب دیده، این امر محقق نشده است.

تیم تحقیقاتی قصد دارد از این دانش برای یافتن دارویی برای کند کردن یا توقف پیشرفت بیماری پارکینسون در افراد دارای جهش در پروتئین PINK۱ استفاده کند.

منبع: ایندیپندنت