به گزارش مجله خبری نگار، عصر روز گذشته یک دستگاه اتوبوس حامل دانش آموزان دختر کرمانی که در مسیر سیرچ _ کرمان در حال حرکت بود واژگون شد و در پی این سانحه ۶ نفر در دم جان خود را از دست دادند و مابقی نیز مصدوم و روانه بیمارستان شدند.
حادثهای به غایب دردناک و البته تکراری، که سالهاست در کشور به شکل عادی به آن نگاه میشود و انگار که این جانهای از دست رفته فقط یک عدد یا یک آمار هستند. نه جان ارزشمند یک انسان و نه به عنوان عزیزان یک خانواده؛ خانوادههایی که تا ابد داغدار فرزندانشان خواهند ماند و هیچ دوایی بر زخم شان مرهم نیست.
حادثه دردناک واژگونی اتوبوس دانش آموزان کرمانی در همان ساعتهای اولیه واکنش برخی از مقامات کشوری را نیز به همراه داشت. سخنگوی دولت با تماس با مقامات استانی خواستار رسیدگی به این موضوع شد و معاون اول رئیس جمهور نیز خواستار بکارگیری تمام ظرفیتهای درمانی دانشگاههای علوم پزشکی کرمان و در صورت نیاز آمادهباش بیمارستانهای استانهای معین برای سرعت بخشی به درمان مصدومان شد.
فرزانه صادق - وزیر راه و شهرسازی - نیز شامگاه پنج شنبه هجدهم بهمن ماه در پیامی ضمن تسلیت جان باختن ۶ دانشآموز دختر در سانحهای که برای اتوبوس حامل دانشآموزان در کرمان رخ داد؛ با خانوادههای آنان ابراز همدردی کرد و دستور داد این حادثه بررسی شود.
آن طور که در خبرها آمده در بررسیهای اولیه نقص فنی در سیستم ترمز اتوبوس باعث بروز این سانحه شده و البته گفته شده که بررسی برای نقش فرسودگی اتوبوس در این سانحه تا مشخص شدن نتیجه دقیق ادامه خواهد داشت.
البته دادستان کرمان گفت که موضوع فرسوده بودن اتوبوس توسط کارشناسان در حال بررسی است و علت نهایی حادثه متعاقبا اعلام خواهد شد و در صورت اثبات فرسوده بودن و نقش آن در بروز حادثه با شرکت حمل و نقل برخورد قانونی خواهد شد.
اگرچه نتیجه هرچه باشد دیگر جانهای عزیزی که از دست رفتهاند باز نمیگردد و هر اقدامی پس از آن نوش دارویی پس از مرگ سهراب خواهد بود؛ اما در این سانحه و سوانحی از این دست در جادههای کشور، قطعا این سوالات را به ذهن عموم متبادر میکند که جان عزیز چند نفر دیگر باید گرفته شود تا تحولی در ناوگان حمل و نقل عمومی کشور رخ دهد؟ چند نفر باید قربانی فرسودگی ناوگان شوند؟ آیا این سوانح دردناک تلنگری بر مسئولان نیست که اتوبوسهای فرسوده را از رده خارج کنند و نوسازی انجام دهند و چرا اتوبوسهای فرسوده اجازه تردد در جادههای کشور را دارند؟
آن طور که رئیس پلیس راهور فراجا حدود یکماه پیش آمار داده حدود ۶۵ درصد از ناوگان مسافری کشور از سن فرسودگی گذشتهاند و این ناوگان نیاز به نوسازی دارند و این مهم یکی از ضروریات جدی کشور است که باید مورد توجه قرار گیرد.
آماری که جای تامل بسیاری دارد و نشان میدهد که تنها ۳۵درصد ناوگان فرسوده نیستند یا به عبارتی سالم هستند!
مدیرکل حمل و نقل مسافر سازمان راهداری و حمل و نقل جادهای کشور نیز چندی پیش با اشاره به بالا بودن عمر ناوگان اتوبوسی و مینی بوسی اظهار کرد که طی سالهای اخیر بحث نوسازی ناوگان با قوت جلو نرفته است و از مجموع ۱۴ هزار و ۲۰۰ دستگاه ناوگان اتوبوس که کارت هوشمند فعال دارند فقط ۷۰۰۰ دستگاه آن میتوانند در مسافتهای متوسط و بلند پیمایش داشته باشند.
بنابرگفته این مقام مسئول طی سالهای اخیر ورود ناوگان و تولید داخلی آن تقریبا صفر یا عدد بسیار ناچیزی بوده است. این موضوع در کنار فرسودگی شدید و هزینه اورهال بالای ناوگان باعث شده که توانایی عملیاتی در این بخش به مراتب کمتر شود.
آن طور که مدیرکل حمل و نقل مسافر سازمان راهداری و حمل و نقل جادهای کشور گفته وزارت صمت باید ظرفیت تولید داخل را بالا ببرد، مشکلات و تامین ارز تولیدکنندگان داخلی را حل کند و در کنار آن نیز باید سرمایه گذاران را ترغیب به سرمایه گذاری در این بخش کنیم.