به گزارش مجله خبری نگار، رضوانوف اشاره میکند که بیماری لاغری مزمن ویروسی نیست، بلکه بیماری پریون است، مانند بیماری جنون گاو.
از آنجایی که سایر بیماریهای پریون قبلا از حیوانات به انسان منتقل شدهاند، این یک احتمال نظری است. اکنون ثابت شده است که گرازهای وحشی میتوانند با خوردن لاشه گوزنهای آلوده آلوده شوند. با این حال، حتی یک مورد از بیماری لاغری مزمن در انسان ثبت نشده است.
مایکل اوسترهولم، محقق ارشد در زمینه بیماریهای عفونی در دانشگاه مینه سوتا، قبلا به خطر انتقال به انسان اشاره کرده بود. این به این دلیل است که شواهدی وجود دارد که نشان میدهد گراز وحشی ممکن است بیماری لاغری مزمن از گوزن داشته باشد، که از آن میتواند به گرازهای اهلی منتقل شود، زیرا آنها از بستگان گرازهای وحشی هستند. از آنجایی که سلولهای خوک شبیه سلولهای انسانی هستند، خطر انتقال به انسان افزایش مییابد.
میخائیل پولکوف، محقق موسسه ایمونولوژی و فیزیولوژی شعبه آکادمی علوم روسیه در اورال، توضیح میدهد: این بیماری شبیه به بیماری جنون گاو است. به این دسته از بیماریها "انسفالوپاتی اسفنجی فرم" گفته میشود. این در نتیجه یک واکنش زنجیرهای با پروتئین اشتباه وارد بدن بیمار با غذا رخ میدهد، همانطور که در مورد بیماری جنون گاو اتفاق افتاد. پریون یک پروتئین غیرمعمول است. با تعامل با همسایگان خود، همان پروتئینهای موجود در مغز، باعث میشود که درست مانند آن به شکل اشتباه جمع شود؛ و همه اینها انباشته میشود. اطلاعات بسیار کمی در مورد تأثیر پریونها بر مردم وجود دارد که بحث مداوم در مورد اینکه آیا گرم کردن گوشت به "ضدعفونی کردن" آن کمک میکند یا خیر وجود دارد.
به گفته وی، مواردی از پریونهای حیوانات در میان شکارچیان ثبت شده است. احتمالا به دوز و شباهت پروتئینهای گونههای مختلف بستگی دارد، همانطور که در مورد بیماری جنون گاو اتفاق افتاد.
منبع: ایزوستیا