راهکار‌های روانشناسی برای تقویت خودکنترلی

به گزارش مجله خبری نگار، مطالعات بسیاری تأیید نموده اند که اگر ما راهی برای تقویت و افزایش خودکنترلی خود پیدا کنیم، زندگی ما بسیار بهتر خواهد شد – چرا که در این صورت غذا‌های سالم تری را مصرف خواهیم کرد، ورزش می‌کنیم، بیش از حد یا کمتر از حد غذا نخواهیم خورد یا از چیز‌هایی که برایمان مضر هستند استفاده نخواهیم کرد.

در چنین شرایطی به راحتی می‌توانیم به اهداف خود دست یابیم؛ بنابراین موفقیت دیگر دور از ذهن نخواهد بود. به عبارت ساده‌تر، اگر می‌دانید چگونه وسوسه‌ها، احساسات و رفتار‌های خود را کنترل کنید، همان طور که سال‌ها پیش شکسپیر به ما گفته، می‌توانید مروارید موجود در صدف جهان را کشف نمایید. در این مقاله، ما می‌خواهیم به بررسی نحوه خود کنترلی و کار‌هایی که می‌توانید برای بهبود این ویژگی انجام دهید و راهکار‌هایی برای دست یابی به زندگی ایده آلمان بپردازیم

خودکنترلی چیست؟

طبق گفته‌ی روانشناسی امروزی

“خودکنترلی توانایی تحمل انگیزه‌ها، احساسات و رفتار‌های شخصی برای رسیدن به اهداف بلند مدت است. ”

این ویژگی در قشر قدامی مغز یعنی همان منطقه‌ای که مسئول برنامه ریزی، تصمیم گیری، بیان شخصیت و تمایز بین خوب و بد است ریشه دارد. علاوه بر این خودکنترلی توانایی مقاومت در برابر وسوسه‌های کوتاه مدت و لذت‌ها و سرمستی‌های فوری برای دستیابی به چیزی بسیار ارزشمندتر و بهتر در اینده است.

همان طور که بزرگان به ما می‌آموزند: در کوتاه مدت درد بکشید تا در بلند مدت اسوده باشید. مشهورترین آزمایشی که نشان دهنده ارزش خودکنترلی و فواید آن است، آزمون معروف مارشمولو می‌باشد. این ازمون در بر دارنده یک سری مطالعات بود که در اواخر دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۱۹۷۰ توسط روانشناس معروف، والتر میشل، استاد دانشگاه استنفورد انجام شد.

این آزمایش ساده به این صورت انجام شد که به کودکان ۴ تا ۶ ساله گفته می‌شد یا حالا می‌توانند یک جایزه (مارشمالو، آب نبات یا چوب شور) داشته باشند، یا ۱۵-۲۰ دقیقه صبر کنند و به جای آن دو جایزه دریافت کنند. حتما همه شما حدس می‌زنید که بیشتر بچه‌ها جایزه فوری را به جایزه دیرتر ترجیح دادند. اما محققان پس از ان این ازمایش را در دبیرستان‌ها و در میان بزرگسالانی که صبورتر بودند تکرار نمودند. آنچه که آنها دریافتند این است که خودکنترلی ویژگی منحصر به فردی است که بعداً به این کودکان کمک می‌کند تا نمرات دانشگاهی بالاتری کسب کنند، مهارت‌های مقابله با احساسات بهتری داشته باشند، مواد مخدر کمتری مصرف کنند و وزن سالم تری داشته باشند؛ بنابراین، فرمول کار بسیار ساده است – برای اطمینان از موفقیت کودکانتان در آینده، به ان‌ها خودکنترلی را آموزش دهید. اما این کار انقدر‌ها هم آسان نیست.

سوالی که در اینجا پیش می‌آید این است که چرا این موضوع تا این حد مهم می‌باشد؟

از زمان آزمایش مارشملو، خودکنترلی در بسیاری از مطالعات دیگر نقش اساسی‌ای را به خود اختصاص داده است؛ و عموماً از نظر اعتیاد به مواد مخدر ارزیابی شده است. این ویژگی برای کسانی که می‌توانند با موفقیت آن را به اجرا در اورند، مزایای بسیاری را به همراه خواهد داشت.

خودکنترلی غالبا با مواردی مانند دستیابی به هدف، سلامت روحی و جسمی و بسیاری دیگر از بخش‌های مهم زندگی – روابط، رفتن به دانشگاه، ورزش، شغل و عزت نفس و ارتباط با دوستان گره خورده است. به بیان ساده‌تر، اراده برای دست یابی به هر نوع دست اوردی لازم و ضروری می‌باشد. جالب است که طبق نظرسنجی انجمن روانشناسی آمریکا در سال ۲۰۱۱، ۲۷ ٪ از پاسخ دهندگان اظهار داشتند که عدم اراده مهم‌ترین مانع تغییر رفتارشان است. نداشتن کنترل بر روی خود یکی از بزرگ‌ترین موانع حفظ وزن سالم است. مطالعات این مسئله را تأیید می‌کنند – کودکانی که یاد می‌گیرند میزان غذای خود را کنترل کنند، در بزرگسالی کمتر دچار اضافه وزن می‌شوند. اراده نیز نقش مهمی را در برخورداری از یک سبک زندگی سالم‌تر بر عهده دارد و می‌تواند به جلوگیری از سوء مصرف مواد – الکل، سیگار و مواد مخدر غیرقانونی کمک کند؛ بنابراین، در این مورد شکی نیست که خودکنترلی برای هر کاری که می‌خواهیم انجام دهیم یا تصمیم داریم انجام دهیم از اهمیت فراوانی برخوردار است.

آیا اراده ما یک نیروی نامحدود است؟

بی شک، خود کنترلی ویژگی منحصر به فردی است که باید برای دستیابی به موفقیت و اهداف بزرگمان حتما از آن برخوردار باشیم. در سال ۱۹۹۸، تیمی از محققان به سرپرستی روانشناس آمریکایی، روی بائوئیمستر ایده‌ای را معرفی کردند که به سرعت جایگاه خاصی را به عنوان یکی از معروف‌ترین نظریه‌های روانشناسی معاصر به دست اورد.

در این مطالعه، شرکت کنندگان به اتاقی آورده می‌شدند که در ان کوکی‌ها و تربچه‌های تازه پخته شده بر روی یک میز قرار گرفته بودند. از برخی خواسته شد که کوکی‌ها را امتحان کنند و بعضی دیگر هم تربچه را امتحان کردند. پس از آن، به هر دو گروه یک معمای سخت داده شد تا ان را تکمیل کنند. حدس می‌زنید که چه اتفاقی افتاد؟ برای گروهی که کلوچه‌ها را خورده بودند حل پازل ۱۹ دقیقه طول کشید، در حالی که گروه دیگری که در مقابل خوردن شیرینی‌های خوشمزه مقاومت کرده بودند، تنها در ​​۸ دقیقه توانستند معما‌ها را حل نمایند.

محققان نتیجه گرفتند که اراده یک منبع محدود است؛ بنابراین استفاده از منبع خودکنترلی در مورد یک چیز (مقاومت در برابر کوکی ها) می‌تواند قدرت ذهنی شما را برای موقعیت‌های بعدی افزایش دهد. یک مطالعه محبوب دیگر نیز از نظریه Ego Depletion پشتیبانی می‌کند. همه ما درباره ” غذا خوردن احساسی” چیز‌هایی شنیده ایم، درست است؟ بعضی اوقات اگر احساس کنیم احساساتمان پایمال شده است، شروع به پرخوری می‌کنیم. اگر مثلاً فیلم غمناکی را تماشا کنیم یا اتفاق ناخوشایندی برایمان رخ دهد ان را با خوردن بیشتر جبران می‌نماییم. اما آنچه که مطالعات نشان داده اند این است که اگر سعی کنیم احساسات خود را مهار یا پنهان کنیم، قدرت اراده مان کمتر می‌شود و در مقابل پرخوری مقاومت کمتری خواهیم داشت.

به عبارت ساده‌تر،

“کاهش قدرت اراده در انجام برخی از کار‌ها مهم‌تر از خلق و خوی ما عمل می‌کند. ”

سخن نهایی

خودکنترلی یکی از بزرگ‌ترین ویژگی‌هایی است که در دستیابی به اهداف مختلفی که در طول زندگی برای خود وضع می‌کنیم نقش مهمی را ایفا می‌کند؛ و گرچه هنوز در مورد اینکه آیا تئوری تخلیه نفس در همه شرایط و برای همه افراد صدق می‌کند یا نه بحث و جدل‌های زیادی وجود دارد، لکن ایده کلی ما هنوز هم این است که ما به نیروی اراده نیاز داریم تا خود را به جلو سوق دهیم. همان طور که پروفسور بامیستر توصیه می‌کند، ما برای شروع یک راه و پیشرفت در ان به انگیزه نیاز داریم؛ بنابراین، برای اینکه خود را از درد‌های ناامید کننده مداوم نجات دهید و به رویاهایتان دست یابید بهتر است که نیروی خود کنترلی را در خود پرورش دهید. 

منبع:آلامتو