بهترین اندازه ورزش کردن برای مدیریت فشار خون

به گزارش مجله خبری نگار، ورزش یکی از مؤثرترین روش‌ها برای حفظ سلامت قلب است، اما تازه‌ترین پژوهش‌ها نشان می‌دهند که برای پیشگیری از فشار خون بالا باید تا میان‌سالی ورزش را به صورت مستمر ادامه داد. البته، عوامل اجتماعی می‌توانند این امر را برای برخی افراد دشوارتر کنند. این مطالعه بر روی بیش از ۵۰۰۰ نفر در چهار شهر آمریکا انجام شد و نشان داد که حفظ فعالیت فیزیکی در دوران جوانی، با سطحی بیشتر از توصیه‌های قبلی، برای پیشگیری از فشار خون بالا اهمیت ویژه‌ای دارد.

دوران جوانی و نقش آن در پیشگیری از فشار خون بالا

تحقیقات پیشین نشان داده‌اند که ورزش به کاهش فشار خون کمک می‌کند. اما این پژوهش جدید نشان می‌دهد که حفظ فعالیت بدنی در دوران جوانی می‌تواند خطر ابتلا به پرفشاری خون (Hypertension) را به طور چشمگیری کاهش دهد. پرفشاری خون یا همان فشار خون بالا، یکی از مشکلات جدی سلامتی است که می‌تواند منجر به حمله قلبی، سکته مغزی و حتی زوال عقل در سنین بالاتر شود. در حالی که بسیاری از افراد از وجود این بیماری در خود آگاه نیستند، کنترل آن با فعالیت بدنی امکان‌پذیر است.

نقش ورزش در پیشگیری از پرفشاری خون

این تحقیق که بیش از ۵۱۰۰ بزرگسال را در طول سه دهه دنبال کرد، شامل ارزیابی‌های فیزیکی و پرسشنامه‌هایی درباره عادات ورزشی، مصرف سیگار و الکل بود. در هر ارزیابی، فشار خون شرکت‌کنندگان سه بار در فاصله یک دقیقه‌ای اندازه‌گیری شد و سپس نتایج بر اساس نژاد و جنسیت دسته‌بندی شدند. نتایج نشان داد که در میان تمام گروه‌ها، سطح فعالیت بدنی از ۱۸ تا ۴۰ سالگی کاهش می‌یابد و به دنبال آن، میزان پرفشاری خون افزایش پیدا می‌کند.

بر اساس این یافته‌ها، دوران جوانی فرصتی حیاتی برای اجرای برنامه‌های ترویج سلامتی و افزایش فعالیت بدنی است. نیمی از شرکت‌کنندگان در این تحقیق در دوران جوانی سطح فعالیت بدنی پایینی داشتند و این عامل به طور مستقیم با افزایش خطر ابتلا به فشار خون بالا مرتبط بود. به همین دلیل، محققان معتقدند که باید حداقل استاندارد فعالیت بدنی را افزایش داد.

پژوهشگران دریافتند افرادی که در دوران جوانی به مدت ۵ ساعت در هفته ورزش متوسط انجام داده بودند – دو برابر میزان توصیه‌شده فعلی برای بزرگسالان – خطر کمتری برای ابتلا به پرفشاری خون داشتند. همچنین، اگر این سطح فعالیت تا سن ۶۰ سالگی ادامه پیدا کند، این اثرات مثبت افزایش می‌یابند. محققان در مقاله خود ذکر کردند که دستیابی به دو برابر میزان توصیه‌شده فعالیت بدنی می‌تواند در پیشگیری از پرفشاری خون مؤثرتر از رعایت حداقل میزان توصیه‌شده باشد.

عوامل اجتماعی و کاهش فعالیت بدنی

با این حال، افزایش فعالیت بدنی در میان تغییرات زندگی و مسئولیت‌های رو به رشد، چالشی بزرگ است. این موضوع به ویژه پس از دوران دبیرستان و در زمان ورود به دانشگاه، بازار کار و حتی دوران والدینی شدت می‌یابد، جایی که فرصت‌های ورزش کاهش پیدا می‌کنند.

نتایج این پژوهش همچنین تفاوت‌های بارز سلامت بین سیاه‌پوستان و سفیدپوستان را نشان داد. در حالی که سطح فعالیت فیزیکی در میان سفیدپوستان در سن ۴۰ سالگی ثابت می‌ماند، این میزان در میان سیاه‌پوستان همچنان به سیز نزولی خود ادامه داد. تا سن ۴۵ سالگی، میزان پرفشاری خون در زنان سیاه‌پوست بیشتر از مردان سفیدپوست شد و زنان سفیدپوست کمترین نرخ فشار خون بالا را در طول میانسالی داشتند. همچنین، در سن ۶۰ سالگی بین ۸۰ تا ۹۰ درصد از مردان و زنان سیاه‌پوست دچار پرفشاری خون بودند، در حالی که این نسبت در مردان سفیدپوست کمتر از ۷۰ درصد و در زنان سفیدپوست حدود نیمی از آنها بود.

عوامل مؤثر در تفاوت‌های نژادی

پژوهشگران معتقدند که این تفاوت‌های نژادی ناشی از عوامل متعددی از جمله وضعیت اجتماعی و اقتصادی، محیط‌های زندگی و مسئولیت‌های خانوادگی است، هرچند این عوامل به‌طور مستقیم در این تحقیق مورد ارزیابی قرار نگرفتند.