به گزارش مجله خبری نگار/ایمنا و به نقل از ناسا، تلسکوپ فضایی هابل، در تصویری جدید، نمایی بینظیر از کهکشان مارپیچی NGC ۱۳۰۹ در صورت فلکی Eridanus (رودخانه) ثبت کرده است. این کهکشان در فاصلهای حدود ۱۰۰ میلیون سال نوری از زمین قرار دارد و با ساختاری پیچیده شامل بازوهای مارپیچی آبیرنگ، ابرهای گازی تیره، و هالهای کمنور از کهکشانهای دوردست احاطه شده است، در این تصویر، هر لکه نوری کوچک، یک کهکشان مستقل است، تنها استثنا ستارهای در نزدیکی لبه بالایی تصویر است که با پراکندگی نوری مشخص میشود و از اعضای کهکشان راه شیری خودمان است.
این کهکشان بهواسطه میزبانی دو ابرنواختر معروف توجه اخترشناسان را به خود جلب کرده است، نخستین مورد SN ۲۰۰۲fk، در سال ۲۰۰۲ رخ داد و نمونهای کلاسیک از یک ابرنواختر نوع Ia بود. این نوع انفجار، زمانی رخ میدهد که هسته یک کوتوله سفید منفجر میشود و بهطور کامل از بین میرود، اما انفجار دوم، یعنی SN ۲۰۱۲Z، دانشمندان را شگفتزده کرد، این رویداد بهعنوان یک ابرنواختر نوع Iax طبقهبندی شد که هرچند طیف آن شبیه نوع Ia بود، اما درخشش آن ضعیفتر از حد انتظار بود. تصاویر هابل نشان دادند که در این حالت، کوتوله سفید بهطور کامل نابود نشده و ستارهای بهاصطلاح ادمآخر باقی مانده است؛ ستارهای که حتی از قبل از انفجار هم درخشانتر شده بود.
با ثبت تصاویر متعدد از NGC ۱۳۰۹ در سالهای ۲۰۰۶، ۲۰۱۴ و اکنون ۲۰۲۵، تلسکوپ فضایی هابل توانسته است برای نخستینبار در تاریخ نجوم، یک سیستم ستارهای را پیش و پس از وقوع یک ابرنواختر غیرعادی زیر نظر بگیرد، این دستاورد بینظیر، گامی مهم در درک چگونگی انفجار کوتولههای سفید و ساختارهای پیچیده کهکشانهای مارپیچی بهشمار میآید.