ملوکسیکام چه تاثیری روی کبد می‌گذارد؟ + عوارض جانبی و نحوه مصرف

به گزارش مجله خبری نگار،به طور کلی هنگامی که طبق تجویز مصرف می‌شود بی خطر است، اما مانند سایر دارو‌ها پتانسیل برخی از عوارض جانبی را دارد.

آسیب کبدی ناشی از ملوکسیکام بسیار نادر است، اما افزایش موقت برخی از آنزیم‌های کبدی در حین مصرف دارو امکان پذیر است. این افزایش‌ها معمولا اندک هستند و اغلب حتی بدون تغییر دارو به سطح طبیعی باز می‌گردند.

میزان آسیب کبدی برای همه انواع دارو‌های ضد التهابی غیر استروئیدی بین ۱ تا ۹ نفر در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر تخمین زده می‌شود.

ملوکسیکام چیست؟

ملوکسیکام یک نوع داروی ضد التهابی غیر استروئیدی است که برای درمان درد آرتریت استفاده می‌شود و از تولید آنزیم‌هایی که باعث التهاب می‌شوند جلوگیری می‌کند.

در نتیجه ملوکسیکام ممکن است به کاهش موارد زیر کمک کند:

درد مفاصل
ورم
حساسیت مفاصل
سفتی و سختی
دارو‌های ضد التهابی غیر استروئیدی از رایج‌ترین دارو‌هایی هستند که در ایالات متحده مصرف می‌شوند. هر سال بیش از ۷۰ میلیون نسخه از این دارو به فروش می‌رسد و بیش از ۳۰ میلیارد قرص بدون نسخه به فروش می‌رسد.

ملوکسیکام قوی‌تر از دارو‌های ضد التهابی غیر استروئیدی بدون نسخه مانند ایبوپروفن در نظر گرفته می‌شود، اما مدت زمان بیشتری طول می‌کشد تا اثر کند. ممکن است چندین روز طول بکشد تا ملوکسیکام به حداکثر اثر برسد بنابراین برای درمان درد‌های مزمن مناسب‌تر است و برای درد‌های ناگهانی یا جراحات خیلی مناسب نیست.

آیا ملوکسیکام می‌تواند به کبد شما برساند؟

آسیب کبدی یک عارضه جانبی ملوکسیکام، اما بسیار نادر است و بهبودی معمولا پس از قطع دارو سریع است.

با این حال ممکن است هنگام مصرف ملوکسیکام افزایش موقت آنزیم‌های کبدی مانند آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) و آلانین آمینوترانسفراز (ALT) مشاهده شود. سطوح بالای این آنزیم‌ها می‌تواند نشان دهنده مشکل در کبد شما باشد.

گاهی اوقات پزشک ممکن است در حین مصرف ملوکسیکام کبد شما را تحت نظر داشته باشد، اما کمتر از ۱ درصد از افرادی که ملوکسیکام مصرف می‌کنند شاهد افزایش بیش از سه برابری در این آنزیم‌ها هستند که معمولا افزایش متوسط ​​​​در نظر گرفته می‌شود.

تا ۱۵ درصد از افرادی که ملوکسیکام مصرف می‌کنند ممکن است تا ۳ درصد افزایش آنزیم‌های ALT یا AST داشته باشند. افزایش کمتر از ۳ برابری سطح طبیعی اغلب جزئی در نظر گرفته می‌شود و معمولا حتی با ادامه مصرف دارو برطرف می‌شود.

افزایش متوسط ​​بالای ۳ برابر میزان نرمال در حدود ۱ درصد از افراد شرکت کننده در آزمایشات بالینی گزارش شده است. پزشک شما ممکن است توصیه کند که مصرف ملوکسیکام را متوقف کنید یا در صورت بروز این اتفاق ممکن است مقدار مصرف روزانه شما را کاهش دهد.

آسیب شدید کبدی ناشی از ملوکسیکام بسیار نادر است، اما آسیب کبدی منجر به مرگ به دلایل زیر گزارش شده است:

هپاتیت فولمینانت
نکروز کبد
نارسایی کبد
یک مورد هپاتیت خود ایمنی مشکوک به تحریک ملوکسیکام در تحقیقات پزشکی گزارش شده است. هپاتیت خودایمنی زمانی است که سیستم ایمنی بدن به سلول‌های سالم کبد حمله می‌کند.

علائمی که باید مراقب آن‌ها بود

علائم هشدار دهنده آسیب کبدی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

علائم شبیه آنفولانزا
حالت تهوع
خستگی
بی حالی
اسهال
خارش پوست
زردی
ادرار تیره
حساسیت در سمت راست بدن
در مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۶ که ۳۰ مورد آسیب کبدی ناشی از دارو‌های ضد التهاب غیر استروئیدی را بررسی کرد، ۳ مورد به ملوکسیکام نسبت داده شد. آسیب کبدی در افرادی که ملوکسیکام مصرف می‌کردند طی ۱۳ تا ۲۴ روز پس از شروع درمان ایجاد شد.

از این سه نفر یکی دچار زردی، یکی تب و یکی راش خارش دار شده بودند.

مقدار مصرف روزانه ملوکسیکام

برای کاهش خطر عوارض جانبی جدی، مهم است که ملوکسیکام را فقط طبق تجویز مصرف کنید.

مقدار مصرف اولیه برای استئوآرتریت ۵ میلی گرم یک بار در روز است. برای آرتریت روماتوئید ۷.۶ میلی گرم یک بار در روز است که ممکن است توسط پزشک به ۱۵ میلی گرم افزایش یابد.

دوز‌های بالاتر از این با افزایش خطر مشکلات گوارشی همراه است.

مصرف ملوکسیکام معمولا برای افراد مبتلا به نارسایی قلبی یا بیماری شدید کلیوی یا کبدی توصیه نمی‌شود. پزشک می‌تواند به شما کمک کند تا بدانید که آیا در معرض خطر افزایش عوارض هستید یا خیر.

عوارض و مضرات ملوکسیکام

ملوکسیکام به طور کلی به خوبی تحمل می‌شود، اما با خطر برخی عوارض جانبی همراه است. شایع‌ترین عوارض جانبی گزارش شده در کارآزمایی‌های بالینی عبارتند از:

اسهال
افزایش خطر عفونت دستگاه تنفسی فوقانی
ناراحتی معده

علائم شبیه آنفولانزا

ملوکسیکام همچنین می‌تواند با سایر دارو‌ها تداخل داشته باشد. مهم است که قبل از شروع ملوکسیکام در مورد تمام دارو‌هایی که در حال حاضر مصرف می‌کنید به پزشک خود اطلاع دهید.

ملوکسیکام با دارو‌های زیر تداخل دارد:

وارفارین
آسپرین
مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) و سروتونین-نورپین
مهارکننده‌های مهارکننده بازجذب سروتونین – نوراپی‌نفرین (SNRIs)
مهارکننده‌های ACE
مسدود کننده‌های گیرنده آنژیوتانسین
مسدود کننده‌های بتا
دیورتیک‌ها
آزمایشات بالینی که تا سه سال به طول انجامید نشان داده است افرادی که از دارو‌های ضد التهاب غیر استروئیدی استفاده می‌کنند در معرض افزایش خطر بیماری‌های قلبی عروقی جدی مانند سکته مغزی و حمله قلبی هستند. اگر اخیرا یکی از این عوارض را داشته اید، پزشک ممکن است ملوکسیکام را تجویز نکند.

دارو‌های ضد التهاب غیر استروئیدی همچنین می‌توانند باعث افزایش خطر علائم جدی گوارشی شوند:

خون ریزی
زخم‌ها
پارگی در روده کوچک یا معده
این عوارض بیشتر در افراد بالای ۶۵ سال و در افرادی که سابقه زخم معده یا خونریزی گوارشی دارند دیده می‌شود.

خلاصه

ملوکسیکام یکی از دارو‌های ضد التهاب غیر استروئیدی است که برای درمان آرتریت استفاده می‌شود. به طور کلی به خوبی تحمل می‌شود، اما با خطر عوارض جانبی همراه است. شایع‌ترین عوارض جانبی معمولا خفیف هستند، اما خطر آسیب کبدی وجود دارد است.

در حین مصرف ملوکسیکام، پزشک ممکن است آزمایش خون را برای کنترل سطح آنزیم‌های کبدی شما توصیه کند. افزایش شدید سطح آنزیم‌های کبدی ممکن است یک علامت هشدار دهنده از آسیب کبدی باشد.

در بیشتر موارد افزایش سطح آنزیم خود به خود یا پس از قطع مصرف دارو برطرف می‌شود. 

منبع:سومیتا