به گزارش مجله خبری نگار/فارس-احمد نقش شور: "محمدجواد ظریف"، جدای از تلاشهای غیورانهاش برای پیروزی و به قدرت رسیدن پزشکیان و فارغ از کارنامه سینوسی و «شتر، گاو، پلنگیاش» در سیاستورزی سه دهه اخیر ایران، این روزها، برخلاف ادعایش که گفته بود "در دولت پزشکیان حضور نخواهم داشت"، هم وارد دولت شده و هم کابینه را با "ظرافت" خاص خود چینش داده است!
ماموریت پیشین ظریف در قامت رئیس شورای راهبردی دولت چهاردهم اما، حتی اگر با خواست و نظر مسعود پزشکیان تعیین شده باشد؛ از منظر مشی و رویههای "راهبردی" این دیپلمات کارکشته، با دیدگاه و سلیقه رئیس جمهور منتخب که با صدائی بلند و رسا، مخالفتش با هرگونه انحصارگرایی را فریاد زده بود، نمیتواند سازگار باشد.
متاسفانه، روند "ظریفیزه" شدن پروسه "کابینه سازی" برای مسعود پزشکیان، با آن شکل از رویکردها و راهبردهای انحصاری شده وزیر خارجه دولتهای یازدهم و دوازدهم، معاون راهبردی امروز رئیس جمهور و اعضای عمدتا صنفی و حزبی او در شورای راهبردی، آن چیزی نیست که پزشکیان و حتی رای دهندگان به او دنبال آن باشند.
کنشگری فعال ظریف در هسته تصمیم سازی و تصمیم گیری تیم رئیس جمهور منتخب، اگر تا همین چند هفته قبل، فاکتور مثبت و برگ برنده پزشکیان در مبارزات انتخاباتی به شمار میرفت، اینک در حال تبدیل شدن به پاشنه آشیل رئیس جمهوری است که قرارش با مردم، نگاه فراگیر و نه انحصاری و حزبی در تشکیل کابینه بوده است!