روایت روضه خانگی که با صله رحم پیوند خورده است

به گزارش مجله خبری نگار، جای‌جای شهر با پرچم و کتیبه‌های کوچک و بزرگ سبز و مشکی رنگ آذین‌بندی شده است و علاوه بر حسینیه‌ها و تکایا، بازار روضه‌های خانگی نیز رونق دارد.

یکی از این روضه‌های خانگی که در دهه اول محرم برگزاری می‌شود در خانه‌یکی از سادات اصفهان است که تعریف آن را زیاد شنیده‌ام، بانوان بسیاری از فامیل و همسایه هر ساله در مراسم عزای سیدالشهدای این خانواده سادات شرکت می‌کنند.

این محفل توسط مادر خانواده، زهرا سادات هاشمی راه‌اندازی شده و اداره می‌شود و اکنون بیش از ۳۰ سال است این روضه علاوه بر اینکه محفلی برای عزاداری بانوان است، صله‌رحم و تجدید دیدار خانوادگی را نیز به همراه دارد. 

بسیاری از کسانی که به روضه می‌آیند، یک‌گوشه از زندگی‌شان را مدیون حاجتی هستند که به‌واسطه اهل‌بیت (ع) گرفته‌اند. 

خوش‌رویی زهرا سادات هاشمی و روی باز او در استقبال از میهمانان اباعبدالله و در باز مجلس عزای اباعبدالله که سر در آن پرچمی با نوشته "این خانه عزادار حسین است" نصب شده، فارغ از هر گونه هیاهو، بسیاری از اقوام و همسایه‌ها را نمک‌گیر روضه کرده است.

با اینکه ساعات ابتدایی روضه است، اما تعداد زیادی از بانوان در این شعبه از حرم اباعبدالله حضور دارند و تا زمان حضور واعظ مجلس، زیارت عاشورا را با صدر لعن و صد سلام قرائت می‌کنند.

دخترِ زهرا سادات هاشمی نیز با روی گشاده از میهمانان اباعبدالله با چای پذیرایی می‌کند و برای سجده زیارت عاشورا مهر توزیع می‌کند؛ کم‌کم به تعداد میهمانان اضافه می‌شود و عده‌ای گویی که آشنای هم باشند بامحبت یکدیگر را در آغوش می‌کشند و دست و روبوسی می‌کنند.

با رسیدن واعظ، سکوت حاکم می‌شود و جز صدای کودکانی که در یکی از اتاق‌ها در حال بازی هستند، صدایی به گوش نمی‌رسد؛ دخترِ زهرا سادات هاشمی همچنان از میهمانان جدید پذیرایی می‌کند.

کم کم به ساعات پایانی روضه نزدیک می‌شویم، یکی از کودکان که در سالن در حال بازیگوشی است با شکلاتی که سخنران به او می‌دهد لبخند می‌زند و به آرامی در کنار مادرش می‌نشیند.
جلسه که تمام شد، نماز جماعت بر پا شد و پس از نماز خانم‌های بسیاری باهم به گفتگو نشستند و از صحبت‌هایشان می‌شد فهمید که با یکدیگر قوم و خویش هستند؛ در همین حال کودکان هم در حال شیطنت کودکانه و دنبال بازی بودند.

معجزه‌ای که روضه‌خوانی ۳۳ ساله را رقم زد

زهرا سادات هاشمی می‌گوید ۳۳ سال است که روضه‌خوانی دارد، خیلی سال بود که دلش می‌خواست روضه بگیرد و آغاز آن به روزی بر می‌گردد که ضربه‌ای به چشم پسرش می‌خورد و خونریزی زیادی می‌کند، پزشکان می‌گویند پسرش چشمش را از دست می‌دهد و ضربه‌مغزی می‌شود و او از شب تا صبح مانند پروانه دور پسرش می‌گردد و امام حسین (ع) را به علی‌اکبرش قسم می‌دهد که اتفاقی برای پسرش نیفتد.

صبح روز بعد پزشکان می‌گویند معجزه رخ‌داده و نه‌تن‌ها پسرش ضربه‌مغزی نشده بلکه چشمش را هم بدون حتی یک عمل جراحی از دست نمی‌دهد و کوچک‌ترین بخیه‌ای نمی‌خورد.

آغاز روضه‌خوانی او در خانه‌ای کوچک و محقر بوده و دیگر نتوانسته از برگزاری آن دست بکشد؛ حتی سالی سخنران مجلسش را که از قبل نمی‌شناخت در خواب‌دیده بود و پس از اینکه او را دعوت کرده بود، متوجه می‌شود این مرد همان سخنرانی است که در خواب‌دیده است.

زهرا سادات هاشمی هر سال روز آخر روضه‌اش اطعام می‌دهد و سالی به دلیل شرایط مالی نامناسب نمی‌توانند اطعام دهند، وقتی او تصمیم می‌گیرد النگوی خود را به همین منظور به فروش برساند، در کسب‌وکار همسرش معجزه‌ای رخ می‌دهد و زندگی‌شان ازاین‌رو به آن رو می‌شود.

وی در مورد حضور اقوامش در روضه می‌گوید: همه فامیل من روضه و خدمت به آن را دوست دارند، خواهرم در ریختن چای کمک می‌کند، بقیه افراد نیز هر کس به‌نوعی کمک می‌کند، از شستن استکان‌ها و نظافت گرفته تا نصب پرچم و کتیبه.

به همه توصیه می‌کنم دست از این خانواده نکشند، ما از در آمد بسیار پایین و روضه‌خوانی در یک اتاق توانستیم پیشرفت کنیم و به لطف نگاه امام حسین زندگی‌مان بهبود یافت.

روضه امام حسین (ع) بهانه‌ای برای تجدید دیدار

فرشته سادات حسینی که دختردایی زهرا سادات هاشمی است می‌گوید در دهه محرم هر روز به روضه خانه دخترعمه‌اش می‌آید تا هم با اقوام دیداری داشته باشد و از حال یکدیگر باخبر شوند، هم از این روضه به‌قدر اندکی هم که شده بهره ببرد و بر سر سفره خان کریمانه این خانواده مهمان باشد.

او می‌گوید: در طول سال چشم‌انتظار برگزاری روضه هستند تا دور هم جمع شوند و تجدید دیداری کنند و برای نصب پرچم و کتیبه کمک کنند.

برگزاری روضه‌های خانگی یکی از دلایل برافراشته ماندن بیرق عزای اهل‌بیت (ع) است که اجازه نمی‌دهد علم زمین بماند؛ این روضه‌ها علاوه بر مجلس عزای سیدالشهدا محفلی برای گره‌گشایی از گره‌های میهمانان امام حسین (ع) است.