به گزارش مجله خبری نگار، ردیابهای فعالیت و اپلیکیشنهای نظارت بر سلامت به بخش جداییناپذیر زندگی بسیاری از مردم تبدیل شدهاند. با این حال، علیرغم محبوبیت و مزایای ظاهری آنها، این فناوریها میتوانند تأثیر مبهمی بر وضعیت روانی کاربران داشته باشند. محققان دانشگاه لیژ در بلژیک تجزیه و تحلیل عمیقی از این پدیده انجام دادند که نتایج آن در مجله امور مصرفکنندگان منتشر شد.
تیمی از دانشمندان مجموعهای از ۳۰ مصاحبه عمیق با افرادی که به طور فعال از ردیابهای تناسب اندام و برنامهها برای پیگیری فعالیت بدنی و سلامت کلی خود استفاده میکنند، انجام دادند. شرکتکنندگان در این مطالعه اهدافی از کاهش وزن گرفته تا بهبود بهرهوری و اتخاذ یک سبک زندگی سالمتر داشتند.
جالب اینجاست که میزان تعامل کاربران با این دستگاهها بسیار متفاوت بود. برخی از پاسخدهندگان شاهد افزایش علاقه خود به ردیابها و سپس ثابت ماندن آن بودند، در حالی که برخی دیگر پس از یک افزایش اولیه، اشتیاق خود را به تدریج از دست دادند. با این حال، نگرانکنندهترین روند، ظهور گروهی از کاربران بود که علاقهشان به یک وسواس تمامعیار تبدیل شد.
این افراد زمان و انرژی نامتناسبی را صرف تجزیه و تحلیل دادههای سلامت خود و تلاش برای دستیابی به شاخصهای «ایدهآل» میکردند. همانطور که محققان دریافتند، این رفتار اغلب منجر به وخامت حال عمومی میشد. دلیل اصلی این اثر منفی، استرس ناشی از نگرش بیش از حد جدی به اعداد دستگاه بود.
کاربران شروع به درک دادههای ردیاب به عنوان حقیقت مطلق کردند و خطاهای اندازهگیری احتمالی را فراموش کردند. این امر منجر به تمایل وسواسگونه برای دستیابی به اهداف خاص سلامتی و فعالیت بدنی در اسرع وقت شد که به طور متناقضی وضعیت آنها را بدتر کرد.
محققان تأکید میکنند که با عمیقتر شدن نفوذ فناوریهای پیشگیرانه سلامت در زندگی روزمره ما، درک عواملی که منجر به درگیری بیش از حد و کاهش رفاه میشوند، بسیار مهم است تا توسعهدهندگان برنامههای سلامت بتوانند خطرات احتمالی برای کاربران را به حداقل برسانند.
لازم به ذکر است که همه کاربران تحت تأثیر منفی ردیابهای سلامت قرار نمیگیرند. بسیاری از افراد با موفقیت از این دستگاهها برای حفظ سبک زندگی سالم و بدون هیچ گونه عواقب منفی استفاده میکنند. نکته کلیدی در اینجا، رویکردی متعادل در استفاده از فناوری و توانایی ارزیابی انتقادی اطلاعات دریافتی است.