به گزارش مجله خبری نگار، این پیشرفت گامی مهم در جهت ایجاد ماشینهای خودران تلقی میشود، جایی که رباتها میتوانند خود را حفظ کرده و از منابع اطراف خود استفاده کنند.
در این زمینه، فیلیپ مارتین وایدر، محقق ارشد این مطالعه از دانشکده مهندسی دانشگاه کلمبیا و دانشگاه واشنگتن، توضیح داد: «خودمختاری واقعی فقط به تفکر رباتها مربوط نمیشود، بلکه به توانایی آنها در حفظ خود از نظر فیزیکی نیز مربوط میشود.»
این رباتها مانند موجودات زندهای عمل میکنند که از محیط اطراف خود انرژی میگیرند. آنها با مصرف موادی که از رباتهای دیگر به دست میآورند، رشد میکنند و با شرایط اطراف خود سازگار میشوند و به آنها اجازه میدهند تا به طور مداوم خود را سازگار و ترمیم کنند.
این مفهوم «متابولیسم ربات» نام دارد، فرآیندی که به رباتها اجازه میدهد قطعات رباتهای دیگر را مصرف و دوباره استفاده کنند. این تیم این مدل را با طراحی یک عصای رباتیک مغناطیسی به نام Truss Link آزمایش کرد که میتواند منبسط شود، منقبض شود و به سایر ماژولهای رباتیک متصل شود. این رباتها میتوانند با اضافه کردن قطعات جدید یا دور انداختن قطعات منسوخ، عملکرد خود را به صورت خودکار بهبود بخشند.
یک نمونه نشان داده شده، یک ربات چهاروجهی بود که از یک Truss Link جدید برای بهبود سرعت خود بیش از ۵۰٪ استفاده میکرد. در ویدئویی که توسط دانشکده مهندسی تحصیلات تکمیلی دانشگاه کلمبیا منتشر شد، اشاره شد: «رباتها یک رابط دیجیتال با دنیای فیزیکی فراهم میکنند و به هوش مصنوعی پاهای واقعی میدهند.»
دانشمندان ادامه دادند: «از طریق بدنهای رباتیک سازگار، هوش مصنوعی میتواند در آینده به کاوش در اعماق اقیانوسها کمک کند، جان انسانها را در هنگام بلایای طبیعی نجات دهد، در استعمار سیارات جدید مشارکت کند و از انسانها در زندگی روزمره حمایت کند.»
آنها افزودند: «متابولیسم ربات راه را برای نوع جدیدی از ماشین هموار میکند که نه تنها یاد میگیرد، بلکه رشد نیز میکند.»
این مطالعه در مجله Science Advances منتشر شده است.
منبع: ایندیپندنت