به گزارش مجله خبری نگار، هفت سالی است که حیاط ۲۵۰ متری یک خانه روستایی تبدیل به آشپرخانه حضرتی شده، بانیان نذر غذا اعضای خانواده رستگار هستند که با مشارکت دو همسایه و یک نفر دیگر هزینهها را تقبل میکنند.
این نذر مدیون کرونا بهخاطر محدودیتهایی است که ایجاد کرده بود و کار را از مسجد به خانه کشاند، ماجرا از یک خواب شروع میشود که به مادر خانواده که سید اولاد پیغمبر است توسط سه مرد سبزپوش الهام شد و پس از آن توزیع نذری خوشمزه از شب پنجم محرم تا شب عاشورا آغاز شد.
الان هفت سالی است که اهالی روستای پنبهچوله ساری، مردم شهر و روستاهای اطراف هنگام اذان مغرب و عشا برای دریافت شامِ نذری و در روزهای تاسوعا و عاشورا ناهار و شام درب این منزل حاضر میشوند.
جابر رستگار فرزند این خانواده در گفتگو با ما در حالی که مشغول توزیع غذای نذری به تعداد ۸۵۰ پرس است، با بیان اینکه ما برکت کل سالمان را از همین چند روز میگیریم از پایان چشمانتظاری و فرارسیدن ایام توزیع نذری به خوشحالی خانواده اشاره میکند.
وی که ۳۷ سال دارد و شغلش آزاد است، با اشاره به ماجرای شفای پدر همسرش در شب هفتم از ماه محرم از مشارکت خانواده آنها در این نذر خبر میدهد.
صف دریافت نذری شلوغ است، اما نظم در توزیع با برپایی موکب برقرار است و غذا به همه میرسد، هر شب بخشی از نذریها به دو مرکز بهزیستی ارسال میشود، برخی گاهی دیر میرسند و فقطی چیز کوچک تبرکی میخواهند، خانواده رستگار میزبانان خوبی برای پذیرایی از مهمانان آقا اباعبدالله الحسین (ع) و یارانش هستند.
به گفته جابر رستگار برای طبخ غذای نذری میانگین شبی حدود هزار پرس ۲۵ آشپز مشغول فعالیت هستند که برخی از آنها داوطلبانه از روستاهای دور و نزدیک حضور پیدا میکنند.
نکته قابل توجه اینکه به تاکید این بانی، پرداخت هزینه برای پخت غذای نذری در ایام محرم توسط آنها حساب و کتاب ندارد و هر کسی هر چقدر که توانست مشارکت میکند و در آخر کار نیز هیچ حساب و کتابی در کار نیست بهنوعی با امام حسین (ع) حساب میکنند و هر چه دارند و ندارند را مدیون حضرت هستند.