به گزارش مجله خبری نگار، بخشی از مالیات ارزش افزوده پرداختی از سوی صنایع ودستگاهها و بخشهای مختلف در همان استان و به شهرداریها و دهیاریها پرداخت میشود و این دهیاران و شهرداران هستند که برای هزینه کرد این پروژهها تصمیم گیری میکنند.
میزان مالیات ارزش افزوده پرداختی به شهرداریها و دهیاریهای هرمزگان از آن جا جهش قابل توجهی یافت که رسانهها در هرمزگان، پرداخت مالیات شرکتهای فعال در هرمزگان را در درون همین استان به عنوان مطالبهای جدی مطرح و پیگیری کردند و با تلاشهای استانداران اخیر هرمزگان و رییس کل دادگستری استان، بالاخره شمار زیادی از شرکتهایی که محل فعالیت شان در هرمزگان بود، پرونده مالیاتی خود را به هرمزگان منتقل کردند.
به گفته مهدی دوستی استاندار هرمزگان، پرونده مالیاتی بیش از ۵۰ بنگاه اقتصادی در دولت سیزدهم به هرمزگان منتقل شده که منجر به افزایش ارزش افزوده پرداختی به شهرداریها و دهیاریهای استان شده است.
وی میزان این افزایش را بسیار بالا عنوان و گفت: در پایان سال ۱۴۰۰ مجموع ارزش افزوده پرداختی به شهرداریها و دهیاریهای استان ۱۰۰۰ میلیارد تومان بوده است، اما در پایان سال ۱۴۰۲ ارزش افزوده پرداختی به ۴۶۰۰ میلیارد تومان رسیده است.
استاندار هرمزگان پیش بینی کرد که ارزش افزوده پرداختی به شهرداریها و دهیاریهای هرمزگان در سال جاری به ۷ هزار میلیارد تومان برسد.
احمد کاملی از کارشناسان حوزه مدیریت شهری میگوید: یکی از دلایلی که مبلغ بالای پرداخت شده به دهیاریها و شهرداریهای استان در قالب ارزش افزوده، نمود کافی را در چشم مردم ندارد، بالا رفتن شدید قیمت اجرای پروژهها است. مثلا در گذشته یک تقاطع غیرهمسطح در بندرعباس با ۴۰ میلیارد تومان ساخته میشد، اما اکنون این رقم به حدود ۲۰۰ میلیارد تومان رسیده است.
به گفته وی، یکی دیگر از دلایل این مسأله، شمار بالای پرسنل شهرداریها بخصوص در مرکز استان است. در یک دورهای متأسفانه شهرداری بندرعباس به شکل بی حساب و کتابی نیرو جذب کرد به طوری که جای کافی برای نشستن این نیروهای اداری نبود و این در حالی است که شهرداری باید در حوزه نیروهای عملیاتی و کارگری و فضای سبز نیرو جذب میکرد که فعالیت آنان صرف خدمت به شهر شود، اما حالا شهرداری بخش بزرگی از اعتبارات خود را صرف پرداخت حقوق و سنوات و بیمه و عیدی و ... میکند.
کاملی از سوی دیگر بخش زیادی از پرتی این بودجه قابل توجه ارزش افزوده را سپردن خریدهای مختلف به خودِ دهیاران و شهرداران دانست که آنان نیز هر کدام برای خرید مبلمان شهری و یا دیگر نیازمندیها سالانه صدها سفر به شیراز و تهران میکنند تا اقلامی مشابه را خریداری کنند و این نیز پرتی بودجههای دهیاریها و شهرداریها را بدنبال دارد.