به گزارش مجله خبری نگار، «در استان تهران ۴۰۰ هزار سگ ولگرد وجود دارد که بسیاری از معابر شهر را ناامن کردهاند» این را عضو هیأت علمی دانشگاه تهران حسین آخانی میگوید.
تعداد سگهای ولگرد در پایتخت زیاد شده و حرکت گلهای آنها باعث بروز ترس بین شهروندان میشود. سگها بلاصاحب در کنار معابر لم داده و حمام آفتاب میگیرند و هرگاه گرسنه میشوند اگر چیزی برای خوردن پیدا نکنند به انسانها حمله میکنند. رئیس سازمان مدیریت پسماند شهر تهران رضا محمدی میگوید که «آمار شکایت شهروندان از سگهای ولگرد در سامانه ۱۳۷ کم شده است!»
تقریباً ۱۰ سال پیش، حدود ١٠٠ نیرو در زمینه جمعآوری حیوانات بلاصاحب و جانوران موذی در تهران آموزش دیدند. همچنین «خودروهایی مجهز به اتاق عمل برای عقیم سازی سگها و تعدادی موتورسیکلت ویژه برای پاکسازی شهر از حیوانات بلاصاحب خریداری شد»، اما به گفته مدیرعامل اسبق شرکت ساماندهی مشاغل رضا قدیمی این ناوگان در دوره نجفی و حناچی در شهرداری تهران به فروش رسید و با «پول آن حقوق پرسنل پرداخت شد و نیروهای متخصص هم خانه نشین شدند.»
شهرداری در حال حاضر روزانه ۲۰۰ میلیون تومان (حدوداً ۲۱ برابر حقوق یک کارگر) برای جمعآوری سگهای ولگرد که انواع انگلها، قارچهای پوستی و ... را دارند، هزینه میکند.
در پایتخت در هر ۶۰ کیلومتر، یک اکیپ برای جمعآوری سگهای ولگرد وجود دارد. این گروهها بعد از سِر کردن سگها آنها را به آرادکوه منتقل میکنند، اما دوباره این سگها به شهر برمیگردند.
رئیس سازمان مدیریت پسماند شهر تهران رضا محمدی میگوید که سگهای که در تهران هستند عموماً از شهرهای اطراف آمدهاند چرا که «استانهای همجوار برای سگهای بلاصاحب نقاهتگاه ندارند و آنها را بعد از جمعآوری در حاشیه پایتخت رها میکنند.»
معضل سگهای ولگرد علاوه بر تهران در سایر استانها هم وجود دارد و در چند ماه گذشته تعدادی کودک بر اثر حمله سگهای بلاصاحب جان خود را از دست داده و این مشکل همچنان ادامه دارد.
کارشناس مسایل شهری وحید محمدیان میگوید که «شهرداریها حق ندارد این حیوانات را جمعآوری کنند» چرا که نیروی متخصص ندارد و فقط به حیوانات آسیب میزنند، بهتر است حامیان حیوانات در این زمینه ورود کنند.
در مقابل کارشناس مسایل شهری دیگر، حامد اسحاق، میگوید که مدیریت ناصحیح در بسیاری از موارد از جمله جمعآوری پسماند، گسترش شهرنشینی، خشکسالی و کاهش منابع غذایی و ... باعث افزایش سگهای ولگرد و خطرات ناشی از آن شده است و «شهرداری باید در حاشیه شهر این حیوانات را عقیم کرده و به نقاهتگاه ببرد.»
کارشناسان میگویند که در اروپا و آمریکا به مردم اجازه غذادهی به سگها را نمیدهند، چون همین امر سیکل حیات این حیوان را بهم میریزد.
همچنین شهرداریها علاوه بر عقیمسازی باید برای سگهای بیمار هم مرگ با ترحم در نظر بگیرند مانند آمریکا که سالانه یک میلیون و ۳۰۰ هزار قلاده سگ بلاصاحب بیمار را با این روش از بین میبرند.