اوضاع رژیم اسرائیل؛ جنگ از بیرون و هرج و مرج از داخل

به گزارش مجله خبری نگار، یاهال زامیر در یادداشتی در روزنامه زامان اسرائیل نوشت: اسرائیل با اختلافات سیاسی حادی مواجه است، تا چند صباحی پیش این تصور وجود داشت که در زمان جنگ باعث شکل گیری وحدت و هم پوشانی می‌شود، هر اسرائیلی می‌داند که ما در زمان جنگ اختلافات و بهانه‌های خود را به کناری می‌گذاشتیم و تمام توان خود را برای دفاع از خود بسیج می‌کردیم، بعد از آغاز جنگ برای ما رخداد‌های پیش از جنگ هیچ اهمیتی نداشت، اما جنگ شمشیر‌های آهنین (جنگ غزه) این قاعده را از بین برده است.

در اینجا باید یادآور شوم که در ماه‌های جولای و اوت رخداد‌های مربوط به کودتای قضایی گسل‌هایی را در داخل یگان‌های ارتش اسرائیل به وجود آوردند، از آن زمان به بعد ضعف نیرو‌های نظامی ما برای دشمنان اسرائیل هم کاملا هویدا شد.

در آن زمان سرتیپ ایپال گلعادی رئیس سابق شعبه برنامه ریزی راهبردی ارتش اسرائیل معنی و مفهوم این مسئله را تشریح کرده و گفته بود: از دیدگاه ائتلاف حاکم نیاز به انجام این کودتای قضایی توجیه خوبی حتی درباره خطر جنگ علیه دشمن قدرتمند خارجی هم محسوب می‌شود، این کار حتی باید به بهای تضعیف قدرت ما انجام شود، این روند ما را به این نقطه هم خواهد رساند و تلفات شدیدی به ما وارد خواهد کرد.

این دقیقا همان چیزی بود که ما در ماه‌های اخیر هم شاهد آن هستیم، از آن بدتر اینکه ما فقط با حماس جنگیدیم و حزب الله وارد صحنه جنگ نشده است.

اگر رویکرد و نگاه ائتلاف این چنین باشد این سئوال در اوج جنگ مطرح می‌شود که آیا کابینه، از جنگ برای تضعیف دموکراسی استفاده می‌کند؟ این یک ایده ترسناک است، من مطمئن هستم هر اسرائیل که این پرسش را می‌خواند ترجیح می‌دهد که از ادامه مطالعه مطلب صرف نظر کرده و بعد از این حتی به این مسئله هم فکر نکند.

با این حال من باز هم یک گام به جلو می‌روم. زمانی که حماس حمله رعب انگیز خود را انجام و طوفانی عاطفی و ذهنی شدیدی در اسرائیل به راه انداخت، هدف اصلی و محوری‌اش آن بود ـ و هست ـ که دردی ویرانگر و مستمر و احساسی شوک آور را به ما وارد کرده و این تصور را در ناخودآگاه ما بازگرداند که قادر به کنترل سرنوشت ما هست، این البته سوای خشمی است که از ما داشته و انتقامی است که می‌خواست از ما بگیرد.

این طوفان هنوز به پایان نرسیده است، طوفان هفتم اکتبر به پایان نرسیده است، در ناخودآگاه جمعی ما هنوز در حال وزیدن است و تا به امروز هم ادامه دارد.

اما ظاهرا همه ما در این طوفان قرار نداریم.

مدت کوتاهی بعد از حمله حماس، مشخص شد که بنیامین نتانیاهو نخست وزیر و متحدینش در ائتلاف هدف اصلی و بزرگشان یعنی تخریب دموکراسی را فراموش نکرده‌اند.

از دیدگاه نتانیاهو و ایتمار بن گویر، جنگ و شرایط شکل گرفته منجر به تفکیک مقاومت مدنی و سازمانی علیه آن‌ها شده و فرصت نادری را برای پیشبرد کودتایشان فراهم کرده است، در اینجا حق داریم که این پرسش را مطرح کنیم که آیا نتانیاهو و بن گویر و آریه درعی فرصت تضمین شدن کابینه‌ای بدون رقیب را از دست خواهند داد؟

در بخش دیگری از این مقاله آمده است: براساس برداشتی که من پیدا کرده ام، واقعیت جدیدی در سال گذشته در اسرائیل شکل گرفت، اما حوادث جنگ باعث شد تا درک این تحول برای ما دشوار شود.
هدف نتانیاهو و بن گویر همچنان همان قبلی باقی مانده است، ائتلاف به دنبال مستحکم‌تر کردن جایگاه خود در قدرت است و در این راستا تلاش می‌کند تا قدرت صرفا در اختیار یک جریان سیاسی واحد قرار بگیرد، در واقع تلاش برای تحقق قدرت فراگیر و قدرت مطلق است.

ائتلاف نتانیاهو و بن گویر امروز خطرناک‌تر از دوره پیش از جنگ است یکی به این دلیل که امروز هواداران افراطی این جریان مسلح شده‌اند و دوم پدیدار شدن استفاده وحشیانه و ویرانگر از ارتش اسرائیل و نادیده گرفتن تلفات انسانی منجر به آن است.

زامیر که سابقه حضور به عنوان یکی از افسران عالی رتبه در یگان ۸۲۰۰ ارتش رژیم صهیونیستی راهم دارد، در پایان آورده است، به طور خلاصه من معتقدم که ائتلاف حاکم به هرج و مرج عمومی نزدیک می‌شود، در این رابطه از سلاح و خشونت هم استفاده می‌کند، به نحوی که دیگر امکان دموکراسی یا انتخابات آزاد در اینجا وجود نداشته باشد، ما بیشتر از آنچه تصور می‌کنیم به این سناریو نزدیک هستیم.