دریچه‌ای نو به سوی کشف اسرار نهفته در کهکشان‌ها

به گزارش مجله خبری نگار،این تلسکوپ با رصد کهکشان NGC ۱۵۵۹، تصویری خیره‌کننده از اسکلت گرد و غبار این کهکشان را در طیف فروسرخ به نمایش گذاشته است.

این تصویر نه‌تنها از نظر زیبایی چشم‌گیر است، بلکه اطلاعات علمی ارزشمندی را نیز در اختیار دانشمندان قرار می‌دهد.

پروژه PHANGS با استفاده از تلسکوپ‌های مختلف، از جمله جیمز وب، به بررسی کهکشان‌ها می‌پردازد تا به درک بهتری از چگونگی تولد، زندگی و مرگ ستارگان در آنها دست یابد.

NGC ۱۵۵۹ به دلیل موقعیت منزوی خود در فضا، مورد توجه ویژه‌ای است.

این کهکشان در ۴۰ سال گذشته، محل وقوع ۴ ابرنواختر بوده است.

اخترشناسان با استفاده از ابرنواخترهای نوع ۱a، که به عنوان "شمع استاندارد" شناخته می‌شوند، فاصله تا NGC ۱۵۵۹ را محاسبه کرده‌اند.

این محاسبات، به تناقض کیهانی موسوم به "تنش هابل" دامن می‌زند.

علاوه بر این، ۸ منبع پرتوی ایکس فوق درخشان در NGC ۱۵۵۹ کشف شده است.

یکی از این منابع، با نام X-۲۴، اولین منبع پرتوی ایکس فوق درخشان باینری فشرده است که تاکنون کشف شده است.

NGC ۱۵۵۹ به عنوان یک کهکشان مارپیچی زیبا و منزوی، فرصتی منحصر به فرد برای مطالعه ستارگان، کهکشان‌ها و کیهان در اختیار دانشمندان قرار می‌دهد.

ابرنواختر SN ۲۰۰۹ib، انفجار مهیب یک ستاره عظیم الجثه، دریچه‌ای نو به سوی درک عمیق‌تر از فاصله و اسرار نهفته در کهکشان‌ها گشوده است.

اخترشناسان با استفاده از این ابرنواختر نوع II-P، فاصله ما تا کهکشان NGC ۱۵۵۹ را حدود ۶۴.۵۷ میلیون سال نوری تخمین زده‌اند.

علاوه بر این، ابرنواختر نوع ۱a SN ۲۰۰۵df، به عنوان "شمع استاندارد" در کیهان، اطلاعات ارزشمندی در مورد نرخ انبساط جهان ارائه می‌دهد.

محاسبات بر اساس SN ۲۰۰۵df و دو نوع شمع استاندارد دیگر، ثابت هابل را معادل ۷۳.۳ کیلومتر در ثانیه بر مگاپارسک نشان می‌دهد.

این تناقض با اندازه‌گیری‌های نرخ انبساط بر اساس مطالعه پس‌زمینه مایکروویو کیهانی، رازآلودی به نام "تنش هابل" را به وجود آورده است.

کهکشان NGC ۱۵۵۹، به عنوان یک کهکشان مارپیچی زیبا و منزوی، دارای ۸ منبع پرتوی ایکس فوق درخشان (ULX) است.

یکی از این منابع، X-۲۴، با تناوب ۷۵۰۰ ثانیه، احتمالاً اولین منبع پرتوی ایکس فوق درخشان باینری فشرده است که تاکنون کشف شده است.

مطالعه این کهکشان و ابرنواخترهای آن، فرصتی منحصر به فرد برای مطالعه ستارگان، کهکشان‌ها و کیهان در اختیار دانشمندان قرار می‌دهد.