بچه‌هایم مدام می‌گویند که تو دوست‌مان نداری!

به گزارش مجله خبری نگار، مردی ۳۶ ساله هستم و دو بچه دارم؛ پسری ۹ و دختری ۴ ساله. وقتی برای هرکدام چیزی می‌خرم، هر چیزی، مثلا فرض کنید لباس، خوراکی، کفش، دفتر یا ...، دیگری می‌گوید که تو من را دوست نداری، فقط دیگری را دوست داری و برای من هم بخر! این حرف‌شان، عصبانی‌ام می‌کند، چون هر دو را به یک اندازه دوست دارم.

بعضی والدین هستند که رفتار‌های آسیب‌رسان با فرزندان خود دارند و باعث می‌شوند که تاثیر این دسته از رفتار‌های آسیب‌رسان حتی شاید همیشه همراه کودک‌شان بماند. درباره احساسی که بین بچه‌های شما به وجود آمده چند نکته وجود دارد که به آن اشاره خواهم کرد.

بچه‌های‌تان باید متوجه جایگاه متفاوت‌شان بشوند

در صورتی که دو نفر در یک جایگاه برابر (به عنوان مثال از نظر جایگاه شغلی) باشند احساس رقابت و حسادت در رابطه آن‌ها شکل می‌گیرد و هرکدام در تلاش‎اند تا به جایگاه بالاتر برسد و قدرت و توجه بیشتری به دست بیاورد. فرد در این حالت حتی نسبت به توجهی که رقیبش دریافت می‌کند، حساس است و برای از دست ندادن جایگاهش و حتی کسب جایگاه بالاتر تلاش می‌کند. اما اگر جایگاه‌ها جوری تعریف شوند که متفاوت‎اند و هر فردی مطمئن باشد که حتی در صورت تلاش بیشتر نمی‌تواند جای طرف مقابل را بگیرد و رقابت و حسادتش در ارتقای شغلی یا جایگاهش تاثیری ندارد، پس حس رقابت دیگر معنایی برایش ندارد و معنای رابطه با همکارش برایش متفاوت خواهد بود. در خصوص چالش شما، فرزندان برای شما عزیز هستند و سعی در تامین مایحتاج و امکانات برای آن‌ها به نحو احسن دارید، اما آن‌ها با هم برابر نیستند و از نظر سنی، جنسیت و ... متفاوت‎اند؛ بنابراین در ارتباطی که با آن‌ها دارید، این تفاوت را باید متوجه شوند.

از ترفند حساب جداگانه کمک بگیرید

شما به عنوان والدین باید بدانید که فرزند بزرگ‎تر امکانات بیشتر و فرزند کوچک‌تر توجه بیشتری دریافت می‌کند. اما درباره خرید‌ها هم به آن‌ها توضیح دهید که هرکدام نزد پدر و مادر حساب جداگانه‌ای دارند؛ بنابراین برای خریدها، امکان خرید برای هر دو وجود دارد. به آن‌ها توضیح دهید که هر کسی ممکن است یک چیزی نیاز داشته باشد و ضرورتی ندارد که اگر چیزی را الان نیاز نداریم، بخریم. به‌طور کلی چنان‎چه بچه‌ها آگاه شوند که در خانواده جایگاه هر فردی تعریف شده و مشخص است، احساس رقابت و حسادت ناپدید می‌شود.

منبع: خراسان