پیمـان فخری برمی‌گردد؟ تیم ملی شمشیربازی سابر در هیاهوی حاشیه

به گزارش مجله خبری نگار/ایران‌ورزشی: حاشیه‌ها بدجوری روی شمشیربازی سابر، سایه انداخته است. آن هم حالا که به یک قدمی سهمیه تیمی المپیک ۲۰۲۴ پاریس رسیده است. قبلاً حاشیه‌های شمشیربازی به اختلاف شمشیربازان دو اسلحه اپه و فلوره ربط داشت. حتی قبل از المپیک توکیو و بعد از نتایج ضعیف دو اسلحه اپه و فلوره و ناکامی آن‌ها برای تصاحب سهمیه المپیک، سرمربی سابق تیم ملی اپه مدعی شده بود که همه بودجه شمشیربازی خرج سابر می‌شود. همین مسأله حاشیه ساز شده بود، اما حالا فرق دارد.

یکسالی است که تیم ملی اسلحه سابر در تله حاشیه خودی‌ها گیر افتاده است. حاشیه‌هایی که حدود یکسالی است پررنگ‌تر شده، در حالی که این روز‌ها تیم ملی سابر قبل از جام جهانی گرجستان، باید در آرامش روی تکرار سهمیه تیمی‌اش تمرکز کند. اما حاشیه‌ها و تنش مثل خوره به جان آن افتاده است.

استعفای امین قربانی سرمربی تیم ملی شمشیربازی سابر، شاید عجیب‌ترین حاشیه تیم باشد. او که بعد از پیمان فخری مسئولیت تیم را قبول کرد و تا به امروز برای موفقیت تیم همه جوره مایه گذاشت و فشار‌های زیادی را تحمل کرد تا تیمش سرپا بماند، اما انگار زور حاشیه‌ها خیلی بیشتر از صبوری او بود که در نهایت رفتن را به ماندن ترجیح داد.

در جست‌و‌جوی مربی خارجی، قبل از تأیید استعفا

امین قربانی سرمربی سابر، سه‌شنبه که نه چند روز قبل استعفایش را داده بود، اما همه چیز به سکوت گذشت. مسئولان فدراسیون بدون اینکه استعفای او را قبول یا رد کنند، سه‌شنبه در جلسه کارشناسی کمیته ملی المپیک برای المپیک پاریس درخواست کمک مالی برای استخدام مربی خارجی را دادند. کمکی که نهایت ۵ هزار دلار است و کمیته ملی المپیک یک بار معادل ریالی‌اش را بعد از تأیید مرکز نظارت بر تیم‌های ملی و هیأت اجرایی به فدراسیون می‌دهد، در حالی که دستمزد مربی تاپ خارجی برای آمدن به ایران کمتر از ۱۰ هزار دلار نیست. دقیقاً روزی که خبر استعفای سرمربی تیم ملی سابر هم در رسانه‌ها علنی شد و بعد هم فدراسیون با انتشار خبر استعفای قربانی، آن را هم پذیرفته شده نشان داد و باز هم سکوت شد. علیرضا پورسلمان تلفنش را جواب نداد و سرمربی مستعفی هم. شاید با سکوت به حاشیه‌های بیشتر دامن نزنند.

هرچند به نظر می‌رسد فدراسیون خیلی زود برای استخدام مربی خارجی دست به کار شده تا فرصت از دست نرود. اما نکته اینجاست که هر مربی خارجی پیشنهاد ایران را قبول کند، تنها بابت حضور در المپیک و سنجاق کردن آن در رزومه‌اش بدون معطلی این پیشنهاد را قبول می‌کند و بس.

سابر بدون امکانات

ملی‌پوشان سابر در دوره ریاست فضل‌الله باقرزاده و مربیگری پیمان فخری همیشه با تدابیرش با حاشیه فاصله زیادی داشتند. امین قربانی سرمربی تیم ملی که بعد از فخری تیم را به دست گرفت هم سعی کرد همان راه را برود. تیم ملی اسلحه سابر علاوه بر اینکه شناسنامه شمشیربازی ایران محسوب می‌شود، حتی دلیل توجه بیشتر مسئولان ورزش و اختصاص بودجه شده، اما امکاناتش در حد یک تیم المپیکی نیست. همه امکانات ملی‌پوشان به همان سالن کوچک در آکادمی ملی المپیک ختم می‌شود و سرمربی که حالا استعفا داده است. تیمی که حتی تا همین چند وقت پیش هم نه مربی بدنسازی داشت و نه حتی یک ماساژور. در حالی که همیشه ملی‌پوشان از تیم کامل خارجی‌ها و حتی ژاپن با تعجب تعریف می‌کردند، اما امین قربانی تک و تنها برای آن‌ها همه کار در مسابقات انجام می‌داد. شاید در یکی، دو مسابقه اخیر بالاخره ماساژور همراه تیم بود، اتفاقی که حتی شمشیربازان خارجی هم به محض پهن شدن تخت ماساژ ایران متعجب شده بودند.

استعفایی که حاشیه‌ها را کامل کرد

امین قربانی سرمربی تیم ملی سابر دقیقاً پارسال همین اوایل دی ماه بود که به خاطر اختلاف با پورسلمان سرپرست وقت فدراسیون بابت تعداد شمشیربازان در گراند پری تونس به چالش خورد و استعفایش را داد. همان موقع بعضی ملی‌پوشان رفتن همیشگی سرمربی از تیم را بعید نمی‌دانستند، اما با وساطت دوباره برگشت. اما حالا درست یک سال بعد از آن رفت و برگشت، امین قربانی جدی جدی استعفا داد و رفت. در حالی که تیمش با دروازه‌های پاریس فاصله‌ای ندارد و تنها صعود به جمع ۸ تیم اول دو جام جهانی بلیت پاریس را برای تیم سابر صادر می‌کند. البته علی پاکدامن کاپیتان تیم ملی فعلاً سهمیه انفرادی‌اش را دارد. راز این استعفا تنها با شکستن روزه سکوت قربانی برملا می‌شود؛ اینکه چرا او با اینکه سهمیه تیمی در چنگ تیمش بود به راحتی چشمش را به روی این افتخار بزرگ بست و رفت.

اوج اختلاف ملی‌پوشان و دیوار کوتاه خبرنگاران

اوج حاشیه‌های تیم ملی شمشیربازی سابر، بعد از جام جهانی بود. وقتی اختلاف بین ملی‌پوشان بالا گرفت و چاشنی بازیکن سالاری هم در شمشیربازی خودنمایی کرد و با درز خبر‌ها به بیرون از اردو، رسانه‌ها به آن انتقاد کردند. هر چند نهایت همه کاسه و کوزه‌ها سر خبرنگاران شکست و آدم بد قصه شدند، آن هم با استوری انتقادی که شمشیربازان منتشر کردند و حرف از همدلی بین خودشان زدند اگر چه علی پاکدامن این قضیه را اشتباه دانست.

فخری دوباره برمی‌گردد؟

در حالی که حرف از استخدام مربی خارجی است و البته مشکل تأمین هزینه دستمزد ماهیانه او، خبر دیگری هم دهان به دهان می‌چرخد؛ برگشت دوباره پیمان فخری سرمربی سابق تیم ملی سابر ایران. هر چند او این روز‌ها باشگاه خودش را در ینگه دنیا دارد و دور از هیاهو به شاگردانش مشق شمشیربازی می‌دهد و حتی همین چند وقت پیش دخترش قهرمان شمشیربازی شد، اما ظاهراً فدراسیون با استعفای قربانی، دست به دامان فخری شده تا تیم را به او بسپارد. اما اگر نیاید بعید نیست فدراسیون گزینه‌های دیگری را برای جانشینی قربانی بررسی کند، گزینه‌هایی مثل مسعود فتوحی یا مجتبی عابدینی.