به گزارش مجله خبری نگار، یک مطالعه جدید با استفاده از ردیابهای حرکتی نشان داده است که سر و صدای هواپیما در شب با اختلال در کیفیت خواب و چرخههای خواب و بیداری مرتبط است. کارشناسان بهداشت محیط در دانشگاه لستر برای اولین بار اندازهگیریهای پایش فعالیت را با دادههای خودگزارششده ترکیب کردهاند تا تصویر دقیقتری از تأثیر سر و صدای هواپیما بر خواب ایجاد کنند. این مطالعه بزرگترین مطالعه تا به امروز است.
این یافتهها که در مجله Environmental Health Perspectives منتشر شده است، نشان میدهد افرادی که در شب در معرض سطوح بالاتری از سر و صدای هواپیما قرار میگیرند، حتی اگر تمام شب را خوابیده باشند، در طول خواب بیقراری بیشتری را تجربه میکنند و ریتم شبانهروزی خواب آنها مختل میشود.
این تیم توسط مرکز محیط زیست و پایداری در دانشگاه لستر رهبری میشد و شامل بیمارستانهای دانشگاهی لستر NHS Trust، کالج دانشگاهی لندن، کالج امپریال لندن و شهر سنت جورج، دانشگاه لندن بود. آنها از مطالعه گروهی UK Biobank، یک مطالعه بزرگ در بریتانیا که در ابتدا برای مطالعه ارتباط بین ژنها و بیماری طراحی شده بود، برای شناسایی و تجزیه و تحلیل دادههای بیش از ۸۰،۰۰۰ نفر که در نزدیکی چهار فرودگاه بزرگ (لندن هیترو، لندن گاتویک، منچستر و بیرمنگام) در انگلستان زندگی میکردند، استفاده کردند. استخدام در این مطالعه به فرودگاه یا علاقه به سر و صدای هواپیما وابسته نبود، بنابراین بعید است که این مطالعه منعکس کننده نگرانیهای قبلی در مورد سر و صدای هواپیما باشد.
برای اندازهگیری خواب، محققان از دستگاههای پوشیدنی (مشابه اندازه یک ساعت) استفاده کردند که حرکات را در طول خواب ردیابی میکردند، روشی به نام اکتیمتری. دادههای اکتیمتری از حدود ۲۰٪ از شرکتکنندگان بین سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵ جمعآوری شد. در کنار این، آنها از پاسخهای پرسشنامههای جمعآوریشده بین سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۳ استفاده کردند که در آن افراد در مورد کیفیت خواب خود، مدت زمان خواب و اینکه آیا چرت میزنند، گزارش میدادند.
شیانگپو گونگ، نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: «ما از اطلاعات هر دو ابزار پوشیدنی که حرکات خواب را ردیابی میکنند و پرسشنامههای خوداظهاری برای به دست آوردن تصویر کاملتری از خواب استفاده کردیم. این ابزارهای پوشیدنی دادههای عینی در مورد میزان خواب آرام و ماهیت خواب ارائه دادند، در حالی که پرسشنامهها به ما کمک کردند تا بفهمیم افراد در مورد خواب خود چگونه فکر میکنند.»
صدای هواپیما که هر فرد در معرض آن قرار داشت با استفاده از نقشههای صوتی تهیه شده توسط سازمان هواپیمایی کشوری بریتانیا ارزیابی شد. این نقشهها نشان دادند که صدای هواپیما در سال ۲۰۱۱ در مناطق اطراف فرودگاهها چقدر بلند بوده است (بر حسب دسیبل dB) و این با محل زندگی شرکتکنندگان مطابقت داشت. خواب افرادی که در معرض سطوح بالاتر صدا بودند، که به عنوان میانگین صدای شبانه ۵۵ دسیبل یا بیشتر تعریف میشود، با افرادی که در معرض کمتر از ۴۵ دسیبل قرار داشتند، مقایسه شد. این تجزیه و تحلیلها عوامل دیگری را که میتوانند بر خواب تأثیر بگذارند، مانند سن، جنسیت، قومیت، درآمد، فعالیت بدنی و شرایط محیطی در نظر گرفتند.
سطوح بالاتر سر و صدای هواپیما در شب (۵۵ دسیبل یا بیشتر) با افزایش حرکت در طول خواب، که نشانه اختلال خواب است، مرتبط بود. شرکتکنندگانی که در معرض سطوح بالای سر و صدا قرار داشتند، چرخههای خواب و بیداری مختل شدهای را نیز نشان دادند، به این معنی که ریتم خواب روزانه آنها کمتر منظم بود. این در حالی بود که کل زمانی که آنها در رختخواب گذرانده بودند، تفاوت قابل توجهی نداشت.
شیانگپو افزود: «مطالعه ما نشان میدهد که سر و صدای هواپیما در شب با خواب ناآرامتر و اختلال در چرخه خواب و بیداری مرتبط است، که نشاندهنده ارتباط بین قرار گرفتن در معرض سر و صدای هواپیما در شب و اختلال خواب است. خواب ضعیفتر، که با اکتیمتری اندازهگیری میشود، با خطر بیشتر مشکلات سلامت روان، بیماریهایی مانند دیابت و چاقی و خطر مرگ و میر مرتبط است.» «پیام اصلی برای عموم این است که سر و صدای بیشتر هواپیما در شب با اختلال در کیفیت خواب مرتبط است، حتی اگر مردم از آن آگاه نباشند. اختلال خواب میتواند عواقب سلامتی طولانیمدتی داشته باشد، بنابراین تدوین سیاستهایی برای رسیدگی و کاهش آلودگی صوتی هواپیما مهم است.»
پروفسور آنا هانسل، نویسنده اصلی این مقاله از دانشگاه لستر، گفت: «این مطالعه از این نظر منحصربهفرد است که یکی از بزرگترین مطالعات در این زمینه است و دادههای خواب حاصل از پوشیدنیها را با اطلاعات خواب گزارششده توسط خود افراد ترکیب میکند. اکثر مطالعات قبلی بر گزارشهای شخصی افراد از خوابشان متکی بودهاند که گاهی اوقات به دلیل حافظه ضعیف میتواند نادرست باشد. در مقابل، اکتیمتری که از دستگاههای ردیابی خواب استفاده میکند، نیازی به یادآوری نحوه خوابیدن افراد ندارد، بنابراین ارزیابی عینیتری از خواب ارائه میدهد.»
او در پایان گفت: «جالب اینجاست که اگرچه ما شواهدی یافتیم که نشان میداد سر و صدای هواپیما در شب با خواب ضعیفتر (حرکت بیشتر و اختلال در چرخه خواب و بیداری) که با استفاده از دستگاههای اکتیمتریک اندازهگیری شده بود، مرتبط است، اما به نظر نمیرسید مدت زمان خواب افراد تغییر کند. نگرانکننده است که فشار فعلی بر فرودگاهها برای افزایش پروازهای شبانه ممکن است منجر به افزایش سر و صدای هواپیما در شب شود که میتواند بر اختلال خواب و در نهایت سلامت تأثیر بگذارد.»