به گزارش مجله خبری نگار،محمدهادی طهرانی مقدم در تشریح این خبر اظهار کرد: حصیر بافی یکی از صنایع دستی اصیل مردم سیستان است که از دیرباز به این هنر مشغول بوده اند و اشتغالزایی خوبی نیز برای مردم داشته، اما طی سالهای اخیر به دلیل خشکسالیهای تالاب هامون فعالان این حوزه را قدری با چالش مواجه کرده است.
وی تاکید کرد: علیرغم مشکلات موجود باز هم حصیربافیهایی که هنر دست مردم سیستان است و به زبان محلی به آن "خولک" گفته میشود در حال حاضر به کشورهای حوزه خلیج فارس صادر میشود و مشتریان خاص خود را نیز دارد و از آن برای تزیین درب و پنجره ورودی ساختمانها استفاده میشود که زیبایی چشم نوازی دارد.
به گفته طهرانی مقدم؛ این هنر بیشتر در روستاهای نزدیک به دریاچه و تالاب هامون و کوه خواجه رونق داشته و نمونه بارزی از کار گروهی و خانوادگی است و تلاش میکنیم تا حمایتهای لازم از فعالان این عرصه انجام شود.
یکی از کارآفرینان حصیر باف در منطقه سیستان در این باره به خبرنگار ما گفت: از طریق حصیربافی علاوه بر تامین مخارج خانواده خود، زمینه اشتغال برای ۴۰ نفر دیگه را فراهم کرده ام که امرار معاش و گذران زندگی میکنند.
حبیب صیاد که ساکن روستای فقیرلشکری از توابع شهرستان نیمروز است افزود: برای این کار ابتدا لوخ یا خولک را از دریاچه تهیه کرده و به همراه سایر وسایل مورد نیاز به بافندگان خانگی تحویل میدهیم و آنها در منزل اقدام به بافت میکنند.
به گفته صیاد، پس از خشک شدن تالاب هامون به ناچار خولکهای لازم را از شمال کشور تهیه میکنیم که باعث افزایش هزینه شده، اما باز هم محصول تولیدی نهایی مشتریهای داخلی و خارجی خود را دارد که نیاز است تا دستگاههای متولی ضمن حمایت لازم در این خصوص، برای بیمه فعالان حوزه نیز تدبیر کنند.