به گزارش مجله خبری نگار،سید مصطفی موسوی مسئول بسیج هنرمندان فارس با اشاره به اتفاق مهمی که در حوزه میراث فرهنگی در دولت سیزدهم رقم خورد، عنوان کرد: دیپلماسی فعال، پویا و عزتمندانه دولت سیزدهم بر پایه اصل احترام متقابل و عزت و استیفای حقوق ملت و رویکرد متعادل و متوازن دولت در صحنه دیپلماسی و تغییر رویکرد از غربمحور مبتنی بر التماس و مذاکره به دیپلماسی مبتنی بر عملگرایی از موضع اقتدار بازتعریف و گشایشهای زیادی را در عرصه خارجی و استیفای حقوق مردم در پی داشت.
وی در ادامه افزود: در راستای شکست پروژه انزوای بینالمللی جمهوری اسلامی در حوزههای مختلف از جمله حوزه اقتصادی، اقدامات مهمی توسط دولت سیزدهم انجام شده است که از نمونههای آن میتوان به آزادسازی و در دسترس قرار گرفتن داراییهای بلوکه شده کشور و عضویت ایران در دو سازمان مهم اقتصادی «شانگهای و «بریکس» اشاره کرد و همچنین در زمینه میراث فرهنگی نیز ورود الواح از نیویورک به ایران نشان از دیپلماسی فعال فرهنگی جمهوری اسلامی در دولت آیتالله رئیسی دارد.
موسوی بیان کرد: مهمترین دستاورد فرهنگی دولت سیزدهم در بازگرداندن میراث تاریخی و فرهنگی به عنوان نماد هویت ایرانیان با بازگشت ۳ هزار و ۵۰۶ لوح مصادرهشده توسط آمریکا پس از ۸۵ سال از نیویورک بود. دولت سیزدهم طی دو سال اخیر بارها در مجامع بینالمللی مانند دادگاه لاهه استرداد این الواح را با اهتمام ویژه پیگیری کرده و خواستار آن شده بود تا میراث تاریخی ملت را به کشور برگرداند و نهایتا پنجمین محموله الواح بستهبندی شده، پس از بیش از ۸۵ سال از سوی هیات ایرانی در ۲۷ شهریورماه سال جاری در رایزنیهایی که طی هفتاد و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک انجام شد به کشور بازگشت.
موسوی اشاره کرد: لوحهایی با محتوای مدیریت منابع راهها، روابط اجتماعی، مایحتاج اساسی زندگی، دستمزدها، اقتصاد جامعه هخامنشی به خط میخی و زبان عیلامی و آرامی که در ۹ صندوق هر کدام به وزن ۷۵ کیلوگرم از طریق هواپیمای حامل هیأت ایرانی وارد خاک کشور شدند و برگ زرین و نقطه عطف دیگری در دولت سیزدهم رقم خورد.
مسئول بسیج هنرمندان فارس در ادامه عنوان کرد: ماجرای این لوحها از این قرار بود که باستان شناسان الواح را در سال ۱۳۱۳ شمسی در تخت جمشید کشف کردند و این لوحها با موافقت دولت وقتِ ایران در ۵۰ صندوق چوبی شامل حدود ۲۰۰۰ جعبه مقوایی و چند پیت نفتی که در تخت جمشید به پارافین آب شده آغشته شده بودند، از طریق بوشهر به آمریکا جهت بررسی و یک دوره مطالعاتی سه ساله به امانت فرستاده شد، اما با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، دولت آمریکا مانع از استرداد آنها شده بود و بیش از ۸۵ سال از خروج گِلنبشتهها و الواح هخامنشی که در تخت جمشید پیدا شده بود و میگذشت و بعد از دهها سال رایزنیهای وزارت امور خارجه و میراث فرهنگی در دولت آیتالله رئیسی به موطن اصلی خود باز گشتند.
وی اشاره کرد: بعد از مطالعه و انتشار نتایج مطالعات صورت گرفته روی این الواح در قالب چند کتاب، استرداد آنها آغاز شده بود که تا قبل از سفر آیتالله رئیسی به نیویورک بخشی از لوحها در چهار مرحله به ایران برگردانده شده بودند: سال ۱۳۲۷ شمسی (۱۷۹ قطعه)، سال ۱۳۲۹ شمسی (۳۷هزار قطعه)، سال ۱۳۸۳ شمسی (۳۰۰ قطعه) و سال ۱۳۹۸ شمسی (۱۷۸۳ قطعه)؛ گرچه بازگشت بخش چهارم الواح به کشور شرایط پیچیدهتری داشت و اسرائیل بنا داشت تا لوحهای هخامنشی را به عنوان غرامت یک حمله انتحاری از سوی مبارزان فلسطینی مصادره کند که برای آن پرونده معروف «جنی روبین» را علیه ایران تشکل داد و لابی صهیونیستها هم در این زمینه کاملاً مصمم بود الواح ایرانی را به نفع خانواده قربانیان آن واقعه مصادره کند؛ اما نهایتاً پیگیریهای ایران مانع آن شد و تیر رژیم صهیونیستی برای غارت لوحهای هخامنشی به سنگ خورد.
موسوی در پایان گفت: بیتردید میتوان این دستاورد فرهنگی و تمدنی و استیفای حقوق ملت ایران را در کنار دیگر دستاوردهای دولت آیتالله رئیسی، از دفاع قاطع او از ساحت قرآن و روشنگری درباره پُشتپرده تحرکات افراطی غرب علیه مقدسات و نظام خانواده، تا اعلام قاطع صریح مواضع ایران در زمینههای مختلف از مذاکرات رفعتحریمها تا نقش آفرینی در گسترش صلح و مبارزه با تروریسم و توصیههای او به رسانهها برای آزادیخواهی و حقگویی و لزوم حفظ استقلال نهادهای ورزشی در برابر سیاستبازی قدرتهای سلطهطلب، ثمره ماندگار دولت سیزدهم در صحنه دیپلماسی با پایداری و ایستادگی و پرهیز از دیپلماسی التماسی دانست که تلاش کرد پرونده استرداد الواح هخامنشی را ببندد.