بعد از ۱۲ سال به حقم رسیدم؛ قسمت نبود ووشو طلا‌های بیشتری بگیرد

به گزارش مجله خبری نگار/ایران‌ورزشی: افشین سلیمی اولین طلای کاروان ایران را در بازی‌های هانگژو به نام خود سند زد. او بعد از ۱۲ سال، طلایی از جنس انتظار برگردن آویخت؛ طلایی که ثابت کرد گاهی برای رسیدن به دروازه بهشت باید سال‌ها سکوت برزخ را به جان خرید تا بالاخره یک روز هم نوبت تو برسد. سلیمی حالا خوشحال است بذر‌هایی که در این سال‌ها کاشته را در هانگژو برداشت کرده و به گفته خودش این تازه شروعی است برای درخشش‌های بیشتر و بیشترش.

تو اولین چراغ طلایی ووشو را با مدالت روشن کردی. چه حس و حالی داری؟

مسیر پرپیچ و خمی را در این مدت پشت سر گذاشتم. سال هاست که عضو تیم ملی هستم، اما بنا به دلایلی به مسابقات اعزام نمی‌شدم. در رشته ما مسابقات انتخابی زیادی برگزار شده و محدودیت‌هایی وجود دارد. ممکن است برای حضور در بعضی از مسابقات هر ۱۱ وزن اعزام نشده و فقط یکسری از وزن‌ها اعزام شوند. من هم در این سال‌ها همیشه یا انتخابی‌ها را نمی‌بردم و یا اینکه اعزام نمی‌شدم، اما خوشحالم که بعد از ۱۲ سال به حقم در ووشو رسیدم. همین که توانستم پرچم ایران را در هانگژو بالا ببرم و دل مردم را شاد کنم، برایم حس و حال زیبایی داشت. خدارا شاکرم که این لطف را به من کرد تا بالاخره به حقم برسم.

نتایج ووشو را در هانگژو چطور دیدی؟ با ۶ فینالیست انتظار طلای بیشتری داشتیم.

ووشو نسبت به کلیه رشته‌ها نتایج بهتری را رقم زد، ما پتانسیل بیشتری برای مدال طلا داشتیم، اما متأسفانه قسمت نبود با طلا‌های بیشتری دل مردم را خوشحال کنیم.

حس و حال تیم بعد از باخت کاپیتان محمدسیفی چه بود؟ شاید همه او را طلایی می‌دانستند.

ما طلای محسن محمدسیفی را از قبل کنار گذاشته بودیم. او در بازی‌های آسیایی ۳ طلا دارد و امسال برای چهارمین طلا به هانگژو آمده بود.‌

نمی‌خواهم به داوری ورود کنم، اما چینی‌ها تا می‌توانستند در فینال سیفی، از حق میزبانی خود استفاده کردند، جو خوفناک سالن و تشویق چینی‌ها روی قضاوت بازی تأثیر گذاشت، همین هم باعث شد تا فینال از دست سیفی در برود. خلاصه نشد که چهارمین طلا به دست بیاید و همه بابت خراب شدن رکورد کاپیتان ناراحت بودیم.

بعد از مسجل شدن طلا، اولین جرقه‌ای که در ذهنت زده شد چه بود؟

من چندین سال زحمت کشیدم. مربی پایه و کلی از دوستانم در این راه مشوق من بودند و در این طلا سهم دارند. اگر امروز با این مدال برگشتم قطعاً حمایت‌های آن‌ها بی‌تأثیر نبوده است. لحظه‌ای که در فینال دستم به عنوان برنده بالا رفت و مدال طلایم مسجل شد، به خوشحالی عزیزانم فکر کردم، چون این مدال را مدیون آن‌ها هستم.

در وزن تو چین حضور نداشت؛ این موضوع چقدر در قهرمانی‌ات مؤثر بود؟

چین در وزن من نماینده نداشت، اما تمام خوبان در وزنم حضور داشتند، من با حریفانی از ویتنام، کره جنوبی و اندونزی بدون استراحت رقابت کردم. حریفان خوبی داشتم که هر کدام اگر به من نمی‌خوردند تا فینال مسابقات بالا می‌آمدند.

بعد از بازگشت، استقبال‌ها از تو چطور بود؟

استقبال‌ها در تهران و زنجان عالی بود و مسئولان سنگ تمام گذاشتند، از وقتی که آمدم یک ریز به منزل ما رفت و آمد دارند و همه چیز عالی است.

از اینجا به بعد برنامه‌ات چه چیزی است؟

خداراشکر که با این مدال شروع خوبی داشتم، از این آمادگی استفاده می‌کنم تا در مسابقات آینده هم نتایج خوبی رقم بزنم. هدف بعدی مسابقات جهانی آمریکاست که امیدوارم در آن مسابقات هم دست پر از سکو پایین بیایم.