جهان انتزاعی از دریچه دوربین عکاسی

به گزارش مجله خبری نگار/خراسان: در نمایشگاه عکس «اگر دیدن»، ۱۰ اثر به سبک عکاسی انتزاعی به نمایش درآمد. عکاسی انتزاعی، شاخه‌ای از عکاسی است که با حذف برخی ویژگی‌های سوژه و پررنگ کردن برخی دیگر، به بیانی خاص دست می‌یابد و مخاطب را با چالش کشف مفاهیم در هر اثر درگیر می‌کند. برای آشنایی بیشتر با عکاسی انتزاعی و آثار ارائه‌شده در این نمایشگاه با امیررضا نخ فروش، عکاس، شاعر و گرافیست، گفتگو کرده‌ایم.

تفاوت عکاسی مستند نگارانه با عکاسی انتزاعی

این هنرمند، ضمن تشریح تفاوت‌های عکاسی انتزاعی با انواع دیگر این هنر، می‌گوید: از حدود ۱۰ سال پیش که فعالیت جدی‌ام را در هنر عکاسی، گرافیک و شعر شروع کردم همواره سعی‌ام بر این بوده که در همه این رشته‌های هنری، اثری متفاوت خلق کنم. عکاسی انتزاعی ازجمله شاخه‌های عکاسی است که برای رسیدن به هنری متفاوت انگیزه زیادی به من داده است.

وی می‌افزاید: عکاسی، همواره در طول تاریخ به‌تمامی سوژه‌های خود، نوعی نگاه مستند نگارانه داشته است. سابقه تاریخی این سبک، باعث شده بسیاری از عکاسان به سمت عکاسی مستند نگارانه بروند و مخاطبان نیز بیشتر با این نوع عکاسی ارتباط برقرار کنند. عکاسان مستند نگار، همواره سعی دارند یک گزاره را در قاب تصویر بگنجانند و این سبکی است که من همیشه با آن مشکل داشته‌ام، زیرا عکس‌های مستند نگارانه، مبتنی بر روایت محکمی است که تنها یک مفهوم دستوری را به مخاطب القا می‌کند، درصورتی‌که به نظر من در هر هنری از جمله عکاسی باید دریافت مخاطب از اثر را به‌عنوان یک جورچین تکمیل‌کننده بدانیم که بدون آن این اثر ناقص می‌ماند. از طرفی باید هر اثر، به صورتی ارائه شود که هرکدام از مخاطبان به فراخور سبک زندگی و تفکرشان دریافتی متفاوت از آن داشته باشند.

این عکاس و گرافیست می‌افزاید: برای خلق عکس‌های انتزاعی به‌جای این که در یک عکس، به‌عنوان‌مثال، انفجاری را در میدان جنگ نشان دهیم عکاس به دنبال کشف ترکیب‌بندی‌های جدید، تازه، خیره‌کننده و عجیب در آن رویداد است. در این سبک از عکاسی موضوع همه عکس‌ها همواره انتقال زیبایی است نه نشان دادن جسمی که رو به روی لنز دوربین قرار می‌گیرد.

تأثیر نگاه شاعرانه در عکاسی

وی در پاسخ به این سؤال که آیا فعالیت او در حوزه شعر، کمکی به خلق آثار هنری‌اش درزمینه عکاسی داشته؟ می‌گوید: یکی از هنرمندان دوره رنسانس، گفته «برای ارائه هر هنری باید شاعر باشیم» قطعاً احساس شاعرانه هنرمند کمک زیادی به ارائه هنرش می‌کند. در شعر با استفاده از صناعات ادبی، قادریم همه هستی و هر آن چیزی را که در آن وجود دارد به یکدیگر ربط دهیم در عکاسی انتزاعی هم همین اتفاق می‌افتد. وقتی ما به آن درجه از دریافت‌های شاعرانه برسیم که ارتباط عناصری را کشف کنیم که به لحاظ فیزیک و ساختار از هم دور هستند، در زمان خلق یک عکس انتزاعی خوب هم موفق خواهیم بود.